Post tenebras luxΜία από τις πιο όμορφες και καλογραμμένες ιστορίες μας προτείνει η Asobo Studio...

Post tenebras lux

Μία από τις πιο όμορφες και καλογραμμένες ιστορίες μας προτείνει η Asobo Studio για φέτος. Με φόντο τη Γαλλία του 14ου αιώνα, οι δημιουργοί αποφάσισαν να μας φορτίσουν συναισθηματικά με τη συγκινητική ιστορία δύο αδερφιών που προσπαθούν να επιβιώσουν στο αφιλόξενο, σκληρό και σκοτεινό περιβάλλον της χειρότερης εποχής του Μεσαίωνα. Την εποχή της Μαύρης Πανούκλας.

Και παρόλο που η Amicia και ο πεντάχρονος Hugo προέρχονται από την αριστοκρατική οικογένεια των De Rune, η ζωή τους είναι περίπλοκη. Ο μικρός Hugo ταλαιπωρείται από μια περίεργη ασθένεια, με αποτέλεσμα η κοπέλα να έχει ελάχιστες επαφές με τον αδερφό της και κατ’ επέκταση με τη μητέρα της, η οποία έχει αφιερώσει τη ζωή της στο να τον απαλλάξει από αυτό το βάρος. Εντούτοις καταφέρνει να ζήσει την ανέμελη ζωή ενός δεκαπεντάχρονου κοριτσιού, μέχρι που ένα πρωινό κυνήγι με τον πατέρα της, αποκαλύπτει τα πρώτα σημάδια της μάστιγας που έπεται.

Η επιστροφή στο οικείο περιβάλλον του σπιτιού, λίγη παρηγοριά μπορεί να της προσφέρει, και η κατάσταση εντείνεται με “αυτό” που βρίσκεται έξω από την πόρτα των De Rune. Την Ιερά Εξέταση. Το άγριο σκηνικό που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια των παιδιών, είναι η θλιβερή αφετηρία ενός σκληρού ταξιδιού που πρέπει να κάνουν τρομαγμένα και απροετοίμαστα.

Μια εξαιρετική ιστορία όπου η δραματική εξέλιξη των γεγονότων έχει ηχηρή παρουσία, και που μέσα από αυτή γεννιούνται ρεαλιστικοί χαρακτήρες. Χαρακτήρες που νοιώθεις οικεία μαζί τους, συμπάσχεις. Αυτό, γιατί το καλογραμμένο σενάριο και οι προσεγμένοι διάλογοι σε αναγκάζουν να καταλάβεις την εκδοχή τους. Το βάρος που έχει επωμιστεί η Amicia να προστατεύσει τον αδερφό της από τα όργανα της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, τις εσωτερικές της συγκρούσεις, τις αλλαγές στον τρόπο που σκέφτεται και την ηθική της. Την αναστάτωση του Hugo έχοντας βρεθεί εκτός της προστασίας και της απομόνωσης που τον πλαισίωναν, τα δικαιολογημένα ξεσπάσματά του και κυρίως να κατανοήσουμε την ψυχοσύνθεση δύο παιδιών που δεν γνωρίζουν καλά το ένα το άλλο, και που πιασμένα χέρι χέρι θα χρειαστεί να χτίσουν τη σχέση τους και να μεγαλώσουν απότομα, αν θέλουν να επιβιώσουν σε αυτή τη βίαιη σκοτεινή πραγματικότητα.

Το περιβάλλον του τίτλου δεν είναι ποιοτικά υποδεέστερο και κυρίως δεν επισκιάζεται από την αφήγηση. Η αισθητική του υφή είναι εξαιρετική, εννοώντας ότι υπάρχει σωστή αντίληψη του περιβάλλοντος και δεν χάνει την επαφή του με το ρεαλισμό. Όσον αφορά τα γραφικά, κατατάσσονται σε ένα αρκετά καλό επίπεδο. Οι όποιες ατέλειες δεν αποσπούν την προσοχή και καταφέρνουν να αντισταθμίζονται με τις φροντισμένες λεπτομέρειες του φωτισμού και των χρωμάτων.

Το άρτιo αποτέλεσμα θα ήταν αδύνατο να εκπληρωθεί χωρίς τη συνοδεία του ακουστικού τομέα, που εδώ βρίσκεται στα καλύτερά του. Στις συνθέσεις του Olivier Deriviere τα έγχορδα έχουν την τιμητική τους και δίνουν μια ιδιαίτερη ένταση στην ιστορία, που διατηρείται παντού και σε μεγάλη μορφή. Χαρακτηριστικά στις σκηνές που οι ορδές ποντικιών κατακλύζουν το έδαφος, τα τσέλο παίρνουν φωτιά με σκοτεινές συγχορδίες, ενισχύοντας την πίεση της επερχόμενης απειλής. Όσο για τους ηθοποιούς έκαναν άψογη δουλειά. Κατάφεραν να δώσουν ζωή στην προσωπικότητα των πρωταγωνιστών και κατόρθωσαν οι χαρακτήρες να μην είναι αποδεσμευμένοι από το σύμπαν του Α Plague Tale:Innocence.

Στον τρόπο που διεκπεραιώνεται το gameplay παρατηρούμε ότι υπάρχει ισορροπημένη σχέση εργασίας και ρυθμού. Η όλη πορεία σας εξελίσσεται ομαλά, έχει συνέχεια και το γεγονός ότι τα νέα mechanics παρέχονται σταδιακά ώστε να έχεις χρόνο να τα οικειοποιηθείς, σε κάνει να το ακολουθείς άνευ κόπου. Και παρόλο που εκ πρώτης όψεως το να κουβαλάς ένα πεντάχρονο παιδί μπορεί να φαντάζει βάρος που χρονοτριβεί την πρόοδό σας, έχει διευθετηθεί απλουστευμένα, έξυπνα και κυρίως χρήσιμα. Όπως για παράδειγμα η δυνατότητα του Hugo να εισχωρεί σε μικρούς χώρους και δυσπρόσιτα σημεία. Οι δε μικρές λεπτομέρειες που έχουν δοθεί στο χαρακτήρα του, όπως να πανικοβάλλεται και να φωνάζει τραβώντας την προσοχή των εχθρών όταν η Amicia τον αφήνει μόνο παραπάνω από ότι πρέπει, χαρίζει ένα extra challenge στο gameplay.

Ο τίτλος ανήκει στο είδος των stealth Αction-Adventures οπότε κυρίως στα stealth mechanics θα στηριχτεί η όλη πορεία σας. Η μηχανική επανάληψη μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να αποβεί κουραστική, όμως η ένταση το εμποδίζει από το να γίνει κατατονικό. Ωστόσο παράφωνο στοιχείο αποτελεί το A.I των εχθρών, το οποίο βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα. Στην περίπτωση βέβαια που αποφασίσετε να εμπλακείτε σε μάχη, ιδιαίτερα στα τελευταία κεφάλαια, το ενδιαφέρον και η δυσκολία ανεβαίνουν καθώς η σφεντόνα σας είναι το μόνο όπλο που θα έχετε απέναντι σε έναν full armor στρατιώτη… ή στρατιώτες. Η συγκεκριμένη χρήζει αναβάθμισης και αποτελεί το πιο χρήσιμο εργαλείο σας. Μάλλον είναι το μόνο εργαλείο σας και βρίσκει εφαρμογή ακόμη και στα puzzles που καλείστε να ολοκληρώσετε. Puzzles που παρότι δεν μπορούμε να αρνηθούμε το γεγονός ότι είναι ευχάριστα, ακόμα και εντυπωσιακά όταν ταυτόχρονα έχεις να αντιμετωπίσεις ορδές ποντικιών, δεν παύουν να είναι απλοϊκά.

Μεγάλη παράληψη θα ήταν να μην αναφερθούμε στους companions που θα μας συντροφεύσουν σε αυτό το δύσκολο ταξίδι. Τον μικρό αλχημιστή Lucas, τα αδέρφια Melie και Arthur, και τον Rodrick. Χαρακτήρες που δεν κρατούν το ρόλο κομπάρσου, αφού τα τραγικά γεγονότα της ζωής τους έχουν αναπαραχθεί περιεκτικά και γνήσια. Ο κάθε ένας από αυτούς έχει επιφορτιστεί με το δικό του ρόλο και αποτελούν σημαντικό παράγοντα για να ολοκληρωθεί η περιπέτειά σας.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PS4, η οποία μας παραχωρήθηκε από την IGE. Εσείς μπορείτε να αγοράσετε την PS4 ή την Xbox One έκδοσή του από το The Console Club.

Πηγή: IGN Greece