Μπάσκετ και ποδόσφαιρο είναι πολύ διαφορετικά αθλήματα μεταξύ τους, αλλά η χθεσινή Κυριακή φανέρωσε στους Φώτη Κατσικάρη και Κλαούντιο Ρανιέρι ότι έχουν αρκετή δουλειά να κάνουν σε όλα τα επίπεδα.

Στο μπάσκετ η απειρία κόστισε την πρόκριση στους 8 του παγκοσμίου πρωταθλήματος, αφού αποδειχτήκαμε λιγότερο διαβασμένοι από τους Σέρβους και μάλλον επηρεασμένοι από το 5-0 του ομίλου της Σεβίλλης.

Την ίδια στιγμή οι αντίπαλοί μας, που μας βρήκαν μπροστά τους έχοντας κερδίσει μόνο τους ανύπαρκτους μπασκετικά Αίγυπτο και Ιράν, ήξεραν ακριβώς με ποιους είχαν να κάνουν και πέτυχαν να μας παρασύρουν στον επιθετικό τους ρυθμό, διασπώντας την αμυντική μας προσοχή και συγκέντρωση.

Μόνο που τέτοιου είδους νοκ άουτ ματς τα παίρνει πρώτα απ΄ όλους η καλή άμυνα. Ας είναι. Με προίκα την εικόνα των αγώνων στο Β΄ όμιλο του τουρνουά ο Φώτης Κατσικάρης μπορεί να χτίσει ένα σύνολο ικανό να επιστρέψει σε υψηλό επίπεδο.

Στο Καραϊσκάκη ξέραμε ότι οι Ρουμάνοι και πιο έτοιμοι ήταν, αλλά και τη ρεβάνς από τον αποκλεισμό τους στο Μουντιάλ της Βραζιλίας ήθελαν να πάρουν.

Γνωρίζαμε επίσης ότι επρόκειτο για ένα ματς με άδειες εξέδρες και πως η προϊστορία με τις πρεμιέρες των Ρεχάγκελ και Σάντος δεν ήταν νικηφόρες. Ο Ρανιέρι απλά συνέχισε την αρνητική παράδοση.

Η εικόνα της Εθνικής ήταν κακή για να μη χρησιμοποιήσω άλλη πιο βαριά λέξη. Ο Γιώργος Καραγκούνης, που έβλεπε τον αγώνα με τον Σοφοκλή Πιλάβιο, αν μπορούσε να παίξει έστω και για λίγο, μια-δύο κινήσεις της προκοπής θα τις έκανε. Ιδίως κόντρα σε 10 αντιπάλους για 40 λεπτά.

Οι περισσότεροι διεθνείς είναι εμφανώς απροετοίμαστοι και θέλουν αγώνες στα πόδια τους. Αλλά τη στιγμή που ο Μάνταλος είχε ανεβάσει την απόδοσή του και πέρναγε σωστές πάσες, αντικαταστάθηκε από τον Ρανιέρι!

Το ματς νομίζω ότι δεν το κέρδισε η Ρουμανία, αλλά το έχασε η Ελλάδα. Ωστόσο δεν είμαι βέβαιος τι είναι χειρότερο: Η εντός έδρας ήττα μας από τη Ρουμανία ή η νίκη της Β. Ιρλανδίας στη Βουδαπέστη επί της Ουγγαρίας που κάνει τον όμιλό μας άνω-κάτω;

Από εδώ και πέρα όλα είναι θέμα διαχείρισης. Και ο Κατσικάρης και ο Ρανιέρι έχουν μπροστά τους ένα βουνό να ανέβουν. Και στη νοοτροπία πρέπει να δουλέψουν, αλλά και τα κενά βασικών αθλητών των δύο Εθνικών ομάδων να καλύψουν.