Είναι ο προπονητής που δημιούργησε μια νέα γενιά ποδοσφαιριστών που πίστεψαν στους εαυτούς τους και τις δυνατότητές τους και τις ανέδειξαν σε υψηλό επίπεδο σε ομάδες του εξωτερικού, αλλά και εντός συνόρων.
Μπορεί η Εθνική να μην έπαιξε μεγάλη μπάλα, μπορεί η ποδοσφαιρική τακτική που υιοθέτησε να ήταν για πολλούς ενάντια στα «θέλω» των φιλάθλων, αλλά ο Ρεχάγκελ αυτά τα χαρακτηριστικά διέγνωσε στους Έλληνες παίκτες, αυτά εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο και με αυτά έγραψε ιστορία στα γήπεδα της Πορτογαλίας.
Αυτά παρέδωσε και στον Φερνάντο Σάντος και με αυτά φτάσαμε στο σημείο να πορευόμαστε και μετά την Πολωνία το 2012 να βάζουμε πλώρη και για την Βραζιλία το 2014.
Τη συμπάθεια λοιπόν, των Ελλήνων στο πρόσωπο του Ότο Ρεχάγκελ αποφάσισε να εκμεταλλευτεί και η ʼνγκελα Μέρκελ που του πρότεινε να γίνει πρεσβευτής της Γερμανίας στην Ελλάδα σε θέματα σύσφιξης σχέσεων των δύο λαών.
Κι ο Ρεχάγκελ δέχθηκε. «Θα το κάνω με χαρά. Γνωρίζω ότι το όνομά μου έχει θετικό αντίκτυπο στην Ελλάδα. Μη ξεχνάτε ότι κατακτήσαμε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Τότε δεν το πίστευε κανείς, αλλά εμείς τα καταφέραμε. Γι αυτό το λόγο θέλω να δώσω κουράγιο στους φίλους μου στην Ελλάδα», είπε στις πρώτες του δηλώσεις στο γερμανικό Τύπο.
Σε πρώτη φάση οι πληροφορίες θέλουν τον Ρεχάγκελ να συναντιέται με τον Κάρολο Παπούλια και τον Αντώνη Σαμαρά. Τον θέλουν επίσης να μιλά στους συμπατριώτες του για την πίστη των Ελλήνων στα δύσκολα, τις ομορφιές της χώρας μας και την επιδίωξή του να συμβάλει στη βελτίωση των ελληνογερμανικών σχέσεων.
Δουλειά σαφέστατα πιο δύσκολη από την κατάκτηση του Euro 2004. Διότι τότε ο Ότο έπρεπε να πείσει 23 διεθνείς ποδοσφαιριστές ότι μπορούν! Ότι είναι ικανοί, ότι δεν έχουν να ζηλέψουν το παραμικρό από τους συναδέλφους τους στις άλλες εθνικές ομάδες.
Τώρα τον βάζουν να κάνει κάτι αντίστοιχο με 11 εκατομμύρια Έλληνες και με 82 εκατομμύρια Γερμανούς. Ότι μπορούν δηλαδή, να τρέφουν φιλικά αισθήματα μεταξύ τους.
Οι προθέσεις του Ρεχάγκελ είναι σίγουρα καλές και αγαθές. Το ζητούμενο είναι ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις της φράου Μέρκελ, η οποία βρίσκεται ενώπιον μιας δύσκολης προεκλογικής περιόδου στη χώρα της, τον ευρωπαϊκό νότο στα όριά του και την οικονομία της Ευρώπης να βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί σαν ακροβάτης χωρίς δίχτυ προστασίας.