Με την οικονομική κρίση να έχει χτυπήσει όλα τα ερασιτεχνικά τμήματα (με εξαίρεση το μπάσκετ) τόσο στον Παναθηναϊκό,όσο και στον Ολυμπιακό, οι φίλοι των πρασίνων άρχισαν να αγωνιούν πλέον και για την ποδοσφαιρική ομάδα.
Το πρόσφατο ΔΣ της ΠΑΕ αντί να ρίξει φως στην επόμενη μέρα του Παναθηναϊκού επιβεβαίωσε απλώς την τραγική αποτυχία της πολυμετοχικότητας. Επιφανείς επιχειρηματίες της χώρας, που το 2008 τάραξαν τα νερά με την απόφασή τους να ενώσουν τις δυνάμεις τους, σήμερα συζητούν ακόμα τα λάθη που έκαναν και ρίχνουν ο ένας τις ευθύνες στον άλλο.
Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης επιτέθηκε στον Ανδρέα Βγενόπουλο, χαρακτηρίζοντάς τον ως «ηθικό αυτουργό» της οικονομκής κατάστασης της ομάδας, ενώ ο Νικόλας Πατέρας παραδέχθηκε πως προσπαθούσε να ισορροπήσει μεταξύ των μετόχων που ήταν υπέρμαχοι της απόκτησης μεγάλων παικτών και εκείνων που ζητούσαν πιο «σφικτή» οικονομική διαχείριση.
Ο Αδαμάντιος Πολέμης κι ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ζήτησαν να υπάρξει γενναία αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιοι μέτοχοι θα πάρουν μέρος ακόμα και στην αύξηση των 10 ή 15 εκατομμυρίων ευρώ που ανέφερε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης.
Ο Γιάννης Ξυλάς παραιτήθηκε και ομολόγησε ότι ο Παναθηναϊκός έχασε την ευκαιρία να ενωθεί και να προκαλέσει ρήξεις στο χώρο του ποδοσφαίρου. Αντίθετα τις προκάλεσε στο εσωτερικό του.
Ναι, αλλά όλα αυτά αποτελούν παρελθόν. Λίγο ή πολύ, ξεκάθαρα ή με μισόλογα σχεδόν όλοι οι μέτοχοι της πράσινης ΠΑΕ έχουν αποδεχθεί ότι έκαναν λάθη. Το θέμα είναι τι γίνεται από εδώ και στο εξής. Όσοι αποφάσισαν το μοντέλο της πολυμετοχικότητας το 2008 οφείλουν να τοποθετηθούν δημόσια.
Οφείλουν να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Αν επιθυμούν να συνεχίσουν και με ποιους όρους ή θέλουν να αποχωρήσουν και να κάνουν χώρο για τους υπόλοιπους ή ακόμα και για νέους επενδυτές. Δεν επιτρέπεται όμως, να συζητούν ακόμα για το παρελθόν. Αυτό και πέρασε και κούρασε με τις παλινωδίες, στις οποίες οι περισσότεροι συμμετείχαν.
Το παρόν και το μέλλον είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί για μια ομάδα του μεγέθους του Παναθηναϊκού. Για να εξακολουθήσει ο κόσμος του να τραγουδά «Σύλλογος μεγάλος, δεν υπάρχει άλλος…», προκαλώντας σεβασμό και ανατριχίλα ακόμα και στους αντιπάλους του!