Κορυφή και τέλος!

Ο Αρης, μετά από τέσσερα παιχνίδια, στο φετινό πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής, βρέθηκε, για πρώτη φορά, στην κορυφή του ομίλου του. Εκεί, λοιπόν, πρέπει να παραμείνει μέχρι το τέλος! Με συνεχόμενες νίκες, με βελτίωση της απόδοσής του, με μεγάλα σκορ, με πειστικό προφίλ. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Τα λάθη της περασμένης σεζόν δεν πρέπει, επ’ ουδενί, να επαναληφθούν. Μόνο έτσι η ομάδα θ’ αποκτήσει ξανά ‘’επαφή’’ με τον κόσμο της, ανακτώντας την εμπιστοσύνη που χάθηκε, με όλα όσα τραγελαφικά συνέβαιναν πέρυσι…
 
Η αλήθεια είναι πως το συγκρότημα του Αναστόπουλου δεν βρίσκεται, ακόμα, στην επιθυμητή ετοιμότητα. Πότε, θα ρωτήσει κανείς, ότι θ’ αρχίσει να ρολάρει; Όταν δεν θα απειλείται από το Αγιονέρι και οποιονδήποτε άλλο αντίπαλο έρχεται στο δρόμο του, είναι η απάντηση.
 
Προσέξτε, δεν είναι εύκολο να δημιουργηθεί μια ομάδα, μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, ακόμα κι αν πρόκειται για παίκτες της αξίας και του βεληνεκούς ενός Τάτου, ενός Ραούλ Μπράβο, ενός Ρόβα, ενός Τσουμάνη, ενός Κυβελίδη και όλων των υπολοίπων (για να μην αραδιάζω τώρα όλα τα ονόματα). Το ποδόσφαιρο είναι μεν απλό και ‘’κατανοητό’’ άθλημα, όμως θέλει κι αυτό το χρόνο του.
 
Το βέβαιο είναι πως ο Αναστόπουλος δουλεύει καλά, ξέρει την ομάδα και έχει τον τρόπο να φτάσει στο στόχο του. Το μόνο που ίσως προβληματίζει στην περίπτωσή του, είναι πως δεν ξέρει καθόλου από Γ΄ Εθνική, όμως θα την μάθει (και αυτή…).
 
Εχω την αίσθηση πως, μέρα με τη μέρα, οι κίτρινοι θα καλυτερεύουν, σε όλα τα επίπεδα, καθώς παράλληλα ‘’τρέχουν’’ και άλλα θέματα (οργανωτικά και εμπορικά) και πως πολύ σύντομα, συντομότερα απ΄ όσο πιστεύουμε, θ΄ αρχίσουν οι συζητήσεις για την επόμενη μέρα…