Μια χρονιά γεμάτη πολλές συγκινήσεις, αθλητικό υπερθέαμα και σπουδαίες μονομαχίες. Από αυτήν δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι πολεμικές τέχνες.
Υπάρχουν χαρακτηριστικές στιγμές που θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας…
Κ1: Μιχάλης Ζαμπίδης
Μπροστά σε 9.500 θεατές στην Ριογκόκου Αρίνα του Τόκιο ο Μιχάλης Ζαμπίδης έφτασε μέχρι την τρίτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Κ1 στην κατηγορία κάτω των 70 κιλών.
Η αλήθεια είναι ότι συνάντησε στον δρόμο του μερικά από τα κορυφαία ονόματα παγκοσμίως, τους οποίους κατάφερε να βγάλει από τη μέση, όπως ο Μαροκινός, Χαντίντ Ουλάντ Ελ Χάτζ (τον οποίο κέρδισε στους αγώνες της φάσης των 16 που έγινε στη Σεούλ) και στα προημιτελικά τον Ιάπωνα, Γιουτσίρο Ναγκασίμα με νοκ άουτ στα 53 δευτερόλεπτα του τρίτου γύρου φτάνοντας έτσι στα ημιτελικά.
Εκεί συνάντησε τον Αρμένιο, πολιτογραφημένο Ιταλό, Τζιόρτζιο Πετρόσιαν από τον οποίο ηττήθηκε μετά από απόφαση των κριτών με 3-0. Ο Πετρόσιαν βέβαια ήταν αυτός που πήρε και τον τίτλο κερδίζοντας στον τελικό τον Ιάπωνα, Γιοσίρο Σάτο, με αποτέλεσμα και ο έλληνας πρωταθλητής να καταταγεί τρίτος στην σημαντικότερη διοργάνωση του 2010.
Παγκόσμιο πρωτάθλημα Τζούντο
Υπάρχει μια συνέπεια στο Τζούντο τα τελευταία χρόνια με το βάθρο των σπουδαιότερων αγώνων, με την Ηλία Ηλιάδη να στέφεται μέσα στο 2010 ακόμα και παγκόσμιος πρωταθλητής, για πρώτη φορά στην καριέρα του.
Ο Ηλιάδης, που στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία 81 κιλών, φέτος ανακηρύχτηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία 90 κιλών.
Το παγκόσμιο έγινε στο Τόκιο της Ιαπωνίας τον περασμένο Σεπτέμβρη, με τον έλληνα πρωταθλητή να κερδίζει στον πρώτο γύρο της σειράς του τον Νίκολα Μιλόσεβιτς, στον προημιτελικό τον Γεωργιανό, Μίντια Μπονταβέλι, στον ημιτελικό τον Τακάσι Όνο από την Ιαπωνία και να φτάνει στον τελικό της πρώτης σειράς, κερδίζοντας τον Βραζιλιάνο Τιάγκο Καμίλο, που είχε στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής το 2007, ενώ ήταν και στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ και του Πεκίνου.
Ο Ηλίας Ηλιάδης έφτασε στην τελική φάση αντιμετωπίζοντας τους τέσσερις νικητές από κάθε σειρά, όπου κατάφερε να νικήσει κατ αρχήν τον Εικάν Μαμαντόφ από το Αζερμπαιτζάν και στον τελικό τον Ιάπωνα Ντάικι Νισιγιάμα, φτάνοντας έτσι στο χρυσό μετάλλιο.
Στις γυναίκες ανάλογη πορεία είχε και η Ιουλιέτα Μπουκουβάλα η οποία ηττήθηκε μόνο στον ημιτελικό, μένοντας πίσω από την Καόρι Ματσιμότο που κατέκτησε τον τίτλο αλλά και από την Τέχμα Μοντέιρο που εκπροσωπούσε τα χρώματα της Πορτογαλίας και ανέβηκε στο δεύτερο σκαλοπάτι του βάθρου.
Έτσι η χώρα μας έφτασε μέχρι την 3η θέση του πίνακα των μεταλλίων, με ένα χρυσό και ένα χάλκινο μετάλλιο, μια σπουδαία εμφάνιση σε ένα άθλημα κατ εξοχήν Ιαπωνικό.
Επίσης οι δύο έλληνες τζουντόκα, Ηλιάδης και Μπουκουβάλα, κατάφεραν να σημειώσουν πολύ καλές εμφανίσεις και σε αγώνες του κυπέλλου κόσμου, ολοκληρώνοντας την πολύ καλή φετινή παρουσία τους.
Πυγμαχία – θρυλικές μάχες
Στις 13 Μαρτίου ο Μάνι Πακιουάο ήλεγξε απόλυτα τον αγώνα του από την αρχή μέχρι το τέλος και κέρδισε τον Τζόσουα Κλότεϊ, με αποτέλεσμα να πάρει τη νίκη στα σημεία. Με αυτή την νίκη ο Πακιουάο κατάφερε να υπερασπιστεί για πρώτη φορά τη ζώνη του στην WBO και στην κατηγορία 77 κιλών. Η μονομαχία διεξήχθη στο Καουμπόι Στέιντιουμ, στο Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών μπροστά σε 51.000 θεατές, που ήταν η μεγαλύτερη προσέλευση σε στάδιο από το 1993 και μετά, αλλά και η τρίτη μεγαλύτερη τα τελευταία 50 χρόνια.
Στις 20 Μαρτίου ο Βλαντιμίρ Κλίτσκο νίκησε με νοκ άουτ τον Έντι Τσέιμπερς. Με μια πολύ δυνατή αριστερή γροθιά έριξε τον αμερικανό στο καναβάτσο μόλις πέντε δευτερόλεπτα πριν την ολοκλήρωση του αγώνα. Με αυτή τη νίκη ο Βλαντιμίρ Κλίτσκο υπερασπίστηκε για πρώτη φορά τη ζώνη του περιοδικού Ρίνγκ, για τέταρτη φορά τον τίτλο του στην WBO και για 8η φορά τις ζώνες της IBF και IBO.
Στις 10 Απριλίου ο Εβάντερ Χόλιφιλντ παρά τα 47 του χρόνια νίκησε με νοκ άουτ τον Φρανσουά Μποτά στον 8ο γύρο, κερδίζοντας τον τίτλο της WBF στην κατηγορία υπερβαρέων βαρών.
Μια εβδομάδα αργότερα, στις 17/4 ο Κέλι Πάβλικ ηττήθηκε από τον Σέρτζιο Γκαμπριέλ Μαρτίνες σε μια μονομαχία που οι λεπτομέρειες έκαναν τη διαφορά. Εκεί ο Πάβλικ έχασε τις ζώνες της WBC, WBO και του περιοδικού Ρινγκ, της κατηγορίας μεσαίων βαρών. Ο Μαρτίνες έπαιξε πολύ έξυπνα στους πρώτους γύρους, κόβοντας κιόλας το φρύδι του Πάβλικ στον πρώτο γύρο. Μετά το πρώτο μισό του αγώνα, ο Πάβλικ άρχισε να δείχνει πιο κινητικός, μπλοκάροντας πολλά χτυπήματα του Μαρτίνες αλλά και προσπαθώντας να βγάλει δυνατές αριστερές γροθιές προς το κεφάλι του αντιπάλου του, έδειχνε εξαντλημένος στον 7ο γύρο. Λίγο πριν την ολοκλήρωση του αγώνα η πληγή του Πάβλικ είχε ανοίξει πιο πολύ και το αίμα άρχισε να τρέχει, με αποτέλεσμα να τον σταματήσουν και να κριθεί στα σημεία.
Στις 30 Απριλίου ο φοβερός Φερνάντο Μοντιέλ επιβλήθηκε απέναντι στον Χοζούμι Χασεγκάβα. Ο Μεξικανός πυγμάχος έβαλε τέλος στην πενταετή κυριαρχία του Ιάπωνα στην κατηγορία 54ων κιλών, κράτησε τη ζώνη της WBO και πρόσθεσε αυτήν της WBC στην κατοχή του. Το νοκάουτ, γιατί με αυτό τον τρόπο επιβλήθηκε ο Μοντιέλ, εξέπληξε τους πάντες, αφού ο Χασεγκάβα έδειχνε να έχει τον έλεγχο στους πρώτους γύρους. Όμως στον τέταρτο ο Μοντιέλ βρήκε τέλεια τον αντίπαλό του σε ένα αριστερό χτύπημα και έστειλε τον Χασεγκάβα στα σχοινιά, υποχρεώνοντας τον διαιτητή να σταματήσει την μονομαχία.
Την πρώτη ημέρα του Μαΐου ο Φλόιντ Μέιγουεδερ δέχτηκε ακόμα μια πρόκληση στην καριέρα του, αυτή τη φορά από τον Σέιν Μόσλεϊ αλλά δεν υπήρξε καμία ανησυχία, συνεχίζοντας το ανίκητο σερί του. Ο Μόσλει πάντως είχε κάνει πολύ καλή προετοιμασία και φαινομενικά ήταν καλύτερος στους πρώτους δύο γύρους αλλά ο πολύπειρος Μέιγουέδερ ήλεγξε τον αγώνα με την εμπειρία του και παρέμεινε νούμερο ένα στον κόσμο.
Στις 31 Ιουλίου 2010, σε μια επανάληψη του αγώνα της χρονιάς του 2009 ο Χουάν Μανουέλ Μάρκες κέρδισε τον Χουάν Ντίας για δεύτερη φορά. Μάλιστα διατήρησε τη ζώνη της WBO στην κατηγορία ελαφριών βαρών, αλλά απέκτησε και αυτήν της WBA στην ίδια κατηγορία κιλών.
Στις 14 Αυγούστου ο Ζάν Πασκάλ υποχρέωσε τον Τσάντ Ντόουσον να ηττηθεί μετά από ένα βαθύ κόψιμο στο κεφάλι του αμερικανού, που ανάγκασε τον διαιτητή να διακόψει τον αγώνα και να δεχθεί ο Ντόουσον τις πρώτες βοήθειες. Τελικά ο Πασκάλ αναδείχτηκε νικητής του αγώνα, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, όπως αυτό ορίστηκε από τις αποφάσεις των κριτών. Υπερασπίστηκε την ζώνη της WBC στα ελαφριά βαρέα βάρη για τρίτη φορά, κέρδισε τη ζώνη της IBO από τον Ντόουσον και συμπλήρωσε και την κενή θέση της ζώνης του περιοδικού Ρίνγκ.
Στις 28 Αυγούστου ο Τζιοβάνι Σεγκούρα έριξε στο καναβάτσο τον Ιβάν Καλντερόν με νοκάουτ στον 8ο γύρο, παίρνοντας τον τίτλο της WBO και της WBA στην κατηγορία ελαφρών βαρών. Ο Σεγκούρα έγινε ο πρώτος πυγμάχος που κέρδισε τον Καλντερόν, μετά από έναν αριθμό ρεκόρ του μποξέρ από το Πουέρτο Ρίκο, 34ων υπερασπίσεων του τίτλου του.
Στις 11 Σεπτεμβρίου ο Βλαντιμίρ Κλίτσκο κέρδισε για δεύτερη φορά τον Σάμουελ Πίτερ σε μια επανάληψη της μάχης του 2005 και κράτησε τις ζώνες του (IBF, IBO, WBO και του περιοδικού Ρίνγκ).
Μια εβδομάδα αργότερα στις 18 Σεπτεμβρίου μετά από 12 γύρους υπήρξε μια αμφιλεγόμενη ισοπαλία στην αναμέτρηση των Σέιν Μόσλεϊ και Σέρτζιο Μόρα. Πολλοί βέβαια ήταν αυτοί που πίστεψαν ότι νικητής της αναμέτρησης ήταν ο Μόσλεϊ.
Στις 13 Νοεμβρίου ο Μάνι Πακιουάο κατέστρεψε τον Αντόνιο Μαργκαρίτο για να πάρει τη ζώνη της WBC στην κατηγορία 57 κιλών με ομόφωνη απόφαση των κριτών, με αποτέλεσμα ο Πακιουάο να γίνει ο πρώτος και ο μοναδικός πυγμάχος που κερδίζει παγκόσμιο τίτλο σε 8 διαφορετικές κατηγορίες βάρους. Μετά το τέλος του αγώνα, ο Μαργκαρίτο έφυγε για το νοσοκομείο με κάταγμα στο κρανίο, το οποίο χρειάστηκε επέμβαση.