Όσοι δεν έχουν βρεθεί έστω για μια μαγική στιγμή στη ζωή τους στο Anfield, δεν μπορούν να αντιληφθούν το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας της Λίβερπουλ. Νομίζετε πως αυτή η ανατροπή – θαύμα που έκαναν οι Reds απέναντι στη Μπαρτσελόνα και αυτή η απίθανη πρόκριση στον τελικό του Champions League ήταν μονάχα …δουλειά του Κλοπ και των ποδοσφαιριστών του; Η Λίβερπουλ δεν …περπατά ποτέ μονάχα της, όπως λέει και ο πιο μεθυστικός ποδοσφαιρικός ύμνος στον πλανήτη (You’ ll never walk alone).
Γιατί ο αντίπαλος, όποιος και αν είναι αυτός, “ζαλίζεται” από το γλυκό άρωμα ιστορίας που αποπνέει το Anfield, από τις φωνές των Liverpudlians και όταν τον παρασύρει η …κατηφόρα, δεν μπορεί να φρενάρει με τίποτα! Ακόμα και ο επισκέπτης “χάνεται” σε αυτό το γήπεδο. Ταξιδεύει σε ένα διαφορετικό ποδοσφαιρικό σύμπαν, γίνεται μέρος του μύθου… Σας είπα, μονάχα αν έχετε την τύχη να ζήσετε από κοντά αυτή την εμπειρία, θα με καταλάβετε!
Ο Θεός με βοήθησε να ταξιδέψω αρκετά στα χρόνια που ασχολούμαι με τη δημοσιογραφία και να παρακολουθήσω αγώνες στα σημαντικότερα γήπεδα της Ευρώπης. Όλα τους έχουν αυτό το …κάτι το ξεχωριστό. Αισθάνεσαι δέος στο “Μπερναμπέου”, σου κόβεται η λαλιά στην αρένα του “Καμπ Νόου”, παθαίνεις ένα μικρό …σοκ μόλις αντικρίσεις αυτή την κίτρινη “κοσμοθάλασσα” στο “Βεστφάλεν” και όταν βρεθείς στις εξέδρες του “Μεάτσα”. Ζηλεύεις τον παλμό του “Σαν Πάολο”, χαζεύεις με το “Γιόχαν Κρόιφ Αρίνα” και θαυμάζεις το “Ντα Λουζ”.
Όμως τίποτα δεν συγκρίνεται με τα συναισθήματα που ανακαλύπτεις μετά από μια επίσκεψη στο Anfield. Αυτό το γήπεδο είναι διαφορετικό. Ένας πραγματικός ποδοσφαιρικός “ναός”. Τόσο παραδοσιακός. Τόσο θαυματουργός… Το Anfield είναι το ίδιο το ποδόσφαιρο. Και μόλις ακούσεις χιλιάδες φωνές ενωμένες να τραγουδούν το “You’ ll never walk alone”, αισθάνεσαι σαν να έγινε η επιφοίτηση του ποδοσφαιρικού πνεύματος. Σαν να … αναγεννήθηκες ποδοσφαιρικά. Τότε καταλαβαίνεις τι σημαίνει Y.N.W.A.