«Βάση» : Γκρόουβ, Βρετανία
Διαδικτυακή διεύθυνση : www.attwilliams.com
Γενικός διευθυντής : Φρανκ Γουίλιαμς, Πάτρικ Χεντ
Τεχνικός διευθυντής : Σαμ Μάικλ
Οδηγοί : Ρούμπενς Μπαρικέλο, Πάστορ Μαλντονάντο
Οδηγοί δοκιμών : Βαλτέρι Μπότας
Σασί : FW33
Μηχανή : Cosworth CA2011
Ελαστικά : Pirelli
«Ντεμπούτο» : 1975
Παγκόσμια πρωταθλήματα : 9
Υψηλότερη θέση στον τερματισμό: 1η (113 φορές)
Pole Positions : 126
Ταχύτεροι γύροι : 130
Ιστορία στην Φόρμουλα 1
1975: «Παρθενική» χρονιά της Γουίλιαμς στη Φόρμουλα Ενα. Οι έξι βαθμοί που συγκέντρωσαν οι οδηγοί της χάρισαν στην ομάδα την ένατη θέση στο πρωτάθλημα κατασκευαστών.
1978: Ιδρύθηκε η εταιρεία Williams Grand Prix Engineering. Η ομάδα αποκτά τον Αλαν Τζόουνς για τη θέση ενός από τους δύο οδηγούς.
1979: Ο Κλέι Ρεγκατσόνι κατακτά την πρώτη θέση στο βρετανικό γκραν πρι και χαρίζει στη Γουίλιαμς την πρώτη νίκη στην ιστορία της στη Φόρμουλα Ένα.
1980: Ο Αλαν Τζόουνς κατακτά το πρωτάθλημα στους οδηγούς και η Γουίλιαμς τον τίτλο στους κατασκευαστές.
1986: Ο ιδιοκτήτης Φρανκ Γουίλιαμς τραυματίζεται σοβαρά σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, ωστόσο συνεχίζει να ηγείται της ομάδας.
1992: Ο Νάιτζελ Μάνσελ παίρνει τη νίκη στους πρώτους πέντε αγώνες της σεζόν και η ομάδα κατακτά τους τίτλους στα πρωταθλήματα οδηγών και κατασκευαστών. Στη συνέχεια, ο Μάνσελ αφήνει τη Φόρμουλα Ενα για να αγωνιστεί στα IndyCar.
1993: Ο Αλέν Προστ κατακτά το τέταρτο πρωτάθλημα οδηγών της καριέρας του με τη Γουίλιαμς και ανακοινώνει την αποχώρησή του από τη Φόρμουλα Ενα.
1994: Η Γουίλιαμς θρηνεί την απώλεια του Αϊρτον Σένα, ο οποίος αφήνει την τελευταία πνοή του στην Ιμολα. Η ομάδα κατακτά τον τίτλο στους κατασκευαστές.
1996: Ο Ντέιμον Χιλ κατακτά τον τίτλο στους οδηγούς και η Γουίλιαμς το όγδοο πρωτάθλημα κατασκευαστών της ιστορίας της.
1997: Ο Ζακ Βιλνέβ κατακτά τον μοναδικό τίτλο της καριέρας του στους οδηγούς και η Γουίλιαμς το ένατο πρωτάθλημά της στους κατασκευαστές.
2000-2002: Παρότι σημειώνει νίκες, η Γουίλιαμς δεν καταφέρνει να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Φεράρι.
2003: Δραματική βελτίωση στο δεύτερο μισό της σεζόν για τη Γουίλιαμς, οι οδηγοί της οποίας σημειώνουν τέσσερις νίκες. Η ομάδα τελείωσε τη χρονιά στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας των κατασκευαστών, πίσω από τη Φεράρι, αφού ηττήθηκε από τους «κόκκινους» στο ιαπωνικό γκραν πρι, με το οποίο έκλεισε η «αυλαία» της σεζόν.
2004: Ο Ραλφ Σουμάχερ χάνει έξι γκραν πρι, αφού τραυματίστηκε στη σπονδυλική στήλη σε ατύχημα στην Ινδιανάπολη. Στους πρώτους δύο αγώνες τον αντικαθιστά ο Μαρκ Χενέ, ενώ στους άλλους τέσσερις ο Αντόνιο Πιτζόνια. Η ομάδα εγκαταλείπει την πολυσυζητημένη μπροστινή πτέρυγα, μετά το απογοητευτικό ξεκίνημα στη σεζόν. «Κλείνει» τη χρονιά με νίκη στη Βραζιλία, αλλά περιορίζεται στην τέταρτη θέση της κατάταξης των κατασκευαστών.
2005: Η Γουίλιαμς κατακτά την πέμπτη θέση στο πρωτάθλημα κατασκευαστών και στη συνέχεια «αποχαιρετά» την BMW και τον Νικ Χάιντφελντ, ο οποίος κατακτά την «παρθενική» pole position της καριέρας του στο Νίρμπουργκρινγκ, αλλά χάνει τους τελευταίους πέντε αγώνες της χρονιάς, λόγω ασθένειας και τραυματισμού. Η καλύτερη εμφάνιση της Γουίλιαμς στη χρονιά γίνεται στο Μονακό, όπου και τα δύο μονοθέσιά της ανεβαίνουν στο βάθρο.
2006: Απογοητευτική χρονιά για τη Γουίλιαμς, η οποία κατακτά την όγδοη θέση στους κατασκευαστές. Οι κινητήρες της Κόσγουορθ δίνουν ελπιδοφόρα μηνύματα στην αρχή, συμπεριλαμβανομένου του ταχύτερου γύρου στο (εναρκτήριο της χρονιάς) γκραν πρι του Μπαχρέιν, ωστόσο η συνέχεια δεν είναι ανάλογη. Τα μονοθέσιά της εγκαταλείπουν 20 φορές στη διάρκεια της χρονιάς, με τις δύο έκτες θέσεις του Μαρκ Γουέμπερ να είναι τα καλύτερα αποτελέσματα της ομάδας στη σεζόν.
2007: Η FW29 αποδεικνύεται πολύ πιο αξιόπιστη από την προκάτοχό της και η ομάδα καταγράφει μόλις επτά εγκαταλείψεις, σε σχέση με τις 20 της προηγούμενης χρονιάς. Ο Αλεξάντερ Βουρτς αποχωρεί από την ενεργό δράση πριν από τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς και αντικαθίσταται από τον Καζούκι Νακατζίμα, ο οποίος διατηρείται στη θέση του ενός από τους δύο οδηγούς για το 2008.
2008: Η σεζόν αρχίζει καλά, καθώς ο Νίκο Ρόσμπεργκ ανεβαίνει στο βάθρο των νικητών στην Αυστραλία, ωστόσο στη συνέχεια η ομάδα δεν μπορεί να συναγωνιστεί τον ρυθμό των αντιπάλων. Κορυφαία στιγμή της χρονιάς είναι η δεύτερη θέση στη Σιγκαπούρη, ωστόσο η Γουίλιαμς συγκεντρώνει 26 βαθμούς και «πέφτει» από την τέταρτη στην όγδοη θέση της κατάταξης των κατασκευαστών.
2009: Δεν καταφέρνει να εκμεταλλευθεί το γεγονός ότι είναι μία από τις μόλις τρεις ομάδες που χρησιμοποιούν τον καινοτομικό διπλό διαχύτη στην αρχή της σεζόν. Η FW31 αποδεικνύεται σταθερή και αξιόπιστη, αλλά ο ρυθμός της δεν είναι αρκετός για να βάλει τη Γουίλιαμς στο βάθρο των νικητών. Η ομάδα «μετακομίζει» από την Τογιότα στην Κόσγουορθ για το 2010.
2010: Οι οδηγοί της ομάδας καταφέρουν περιστασιακά να περάσουν στο τρίτο μέρος των χρονομετρημένων δοκιμαστικών, αλλά και να πλασαριστούν στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογούμενης δεκάδας. Τα αποτελέσματα της Γουίλιαμς είναι πολύ βελτιωμένα έως τα μέσα της χρονιάς, με τον Ρούμπενς Μπαρικέλο να κατατάσσεται τέταρτος στη Βαλένθια. Ο Νίκο Χούλκενμπεργκ κάνει την έκπληξη και παίρνει την «pole position» στη Βραζιλία, ενώ η ομάδα τελειώνει τη χρονιά στην έκτη θέση της βαθμολογίας των κατασκευαστών. Ο Χούλκενμπεργκ «κόβεται» από τη Γουίλιαμς και τη θέση του για το 2011 παίρνει ο Πάστορ Μαλντονάντο από τη Βενεζουέλα.