Ήταν η απόλυτη παράσταση ενός ηγέτη. Η στιγμή που φαίνεται να μην υπάρχει φως και η ομίχλη να κάνει δύσκολες τις κινήσεις.
Και ο αέρας έρχεται να εξαφανίσει τη θολούρα, να ρίξει φως και να οδηγήσει το καράβι σε ασφαλές λιμάνι. Ακόμη και όταν από την απέναντι πλευρά υπάρχει ένα υπερσύγχρονο με δυνατές μηχανές που προσπαθεί να το τραβήξει πίσω.
Η Μπαρσελόνα πέτυχε σκορ πρόκρισης για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, τη στιγμή που απέναντί της ήταν μια πολύ καλή ομάδα. Η επιτυχία της δεν είναι αυτή όμως. Είναι πως η Λίβερπουλ ήταν εξαιρετική στα περισσότερα στοιχεία του αγώνα, κι όμως κατάφερε να πάρει καθαρό σκορ…
Όταν ο Κλοπ λέει πως ήταν το καλύτερο εφετινό παιχνίδι της Λίβερπουλ εκτός έδρας, αυτό που πέτυχε ο Λιονέλ Μέσι και η Μπαρσελόνα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία. Αυτή τη φορά έχοντας μάθει από τα λάθη του –πρόσφατου παρελθόντος. Παίζοντας πιο προσεκτικά, με μικρότερο ρίσκο και με έναν προπονητή που ξέρει τι κάνει για να αλλάξει τα κακώς κείμενα που η αντίπαλη ομάδα δημιουργούσε στη διάρκεια της μάχης.
Η παρουσία του Μέσι δεξιά και το γεγονός ότι πήρε επιθετικά περισσότερες πρωτοβουλίες αφού οι υπόλοιποι δεν πρόσφεραν οργανωτικά, η Μπαρσελόνα άφηνε τον Σέρχι ανάμεσα από μανέ και Ρόμπερτσον. Η Λίβερπουλ έκανε ότι ήθελε από την πτέρυγα και αν δεν υπήρχε ο καλός στο ματς Πικέ να καλύπτει τις τρύπες οι Καταλανοί μάλλον θα κυνηγούσαν ανατροπές στο σκορ…
Στο 25λεπτο ο Βαλβέρδε το άλλαξε. Τράβηξε τον Βιδάλ δεξιά και με 4-4-2 όταν δεν είχε η ομάδα του τη μπάλα. Ο Ρόμπερτσον απέκτησε αντίπαλο η Λίβερπουλ δεν είχε υπεραριθμία και το ημίχρονο κύλησε άνετα μέχρι το τέλος.
Ο Βαλβέρδε γνωρίζοντας την ποιότητα και την ταχύτητα των επιθετικών της Λίβερπουλ απέφυγε την παγίδα της κυριαρχίας και πίεσης ψηλά που θα μπορούσε να τον «σκοτώσει».
Οι αποφάσεις του και στο δεύτερο ημίχρονο ήταν για να υπάρχει ισορροπία στο τακτικό πλάνο απέναντι στον συγκεκριμένο αντίπαλο.
Την ίδια στιγμή οι παίκτες του Κλοπ έβγαζαν ενέργεια. Κέρδιζαν δεύτερες μπάλες. Έπαιρναν κατοχές με την ταχύτητα και την αμυντική τους προσπάθεια σε όλο το γήπεδο. Έδειχναν κυρίαρχοι με κατοχή μπάλας στο μισό του γηπέδου της Μπάρσα. Όμως όλα αυτά, στα τελευταία λεπτά κόστισαν. Με το 2-0 ο Κλοπ ρίσκαρε περισσότερο ψάχνοντας ένα γκολ. Αυτό που εύλογα πιστεύει ότι μπορεί να βάλει και η Μπαρσελόνα στο Άνφιλντ.
Η Λίβερπουλ ήταν πραγματικά πολύ ανταγωνιστική σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Με τακτική, στρατηγική πίεσης ψηλά για να χαλάσει το παιχνίδι των Καταλανών (κάτι που κατάφερε), με παίκτες που έδωσαν τα πάντα. Ο τραυματισμός του Κεϊτά ήταν πλήγμα. Που όπως φάνηκε στο τέλος του ματς θα μπορούσε να είναι και βαρύτερο…
Οι «κόκκινοι» άφησαν χώρους στην άμυνά τους, οι «μπλαουγκράνα» προσπάθησαν να τους χτυπήσουν στις αντεπιθέσεις παίζοντας με τη σειρά τους ως…. Λίβερπουλ στα τελευταία λεπτά. Κι αν ο Ντεμπελέ δεν ήταν εκτός κλίματος τότε θα μιλούσαμε από τώρα για τον πρώτο φιναλίστ του τελικού της Μαδρίτης…