Θάνατος και προσευχή.
Παρά το γεγονός ότι είχα αποφασίσει στις διακοπές του Πάσχα να απέχω από οτιδήποτε μπορεί να τάραζε τα νεύρα μου, βρέθηκα με ένα ακόμα Souls-like στα χέρια μου. Αναγνωρίζοντας ότι έχω πρόβλημα και παραβλέποντας τα διάφορα ξεσπάσματα οργής που μου ενέπνευσε, το Dark Devotion αποδείχθηκε αρκετά διαφορετικό από αυτό που προσδοκούσα, προς το καλύτερο σε κάποια στοιχεία και προς το χειρότερο σε κάποια άλλα.
Ξεκινώντας, δεν έχουμε την δυνατότητα να δημιουργήσουμε τον πρωταγωνιστή της αρεσκείας μας σε κάποιο character creator. Η πρωταγωνίστριά μας είναι μια Templar και έχει ως στόχο την εξερεύνηση ενός σκοτεινού και μυστηριώδους Temple. Το να πούμε κάτι παραπάνω κατά την γνώμη μας θα συνιστούσε spoiler και το συγκεκριμένο στόρι είναι κάτι που αξίζει να βιώσει κανείς μόνος του, καθώς είναι αρκετά ενδιαφέρον και θα κρατήσει το ενδιαφέρον των περισσότερων παικτών.
Παρ’όλα αυτά, όσο καλή και να είναι η αφήγηση, δεν μπορεί να εξισορροπήσει το μεγαλύτερο πρόβλημα του Dark Devotion, που βρίσκεται στην μάχη. Αν και στην θεωρία έχει όλα τα στοιχεία ενός Souls-like, με την δυνατότητα για dodge, block και επίθεση να εξαρτάται από το stamina meter, στην πράξη κάτι πάει λάθος. Η stamina εξαντλείται υπερβολικά γρήγορα, το block είναι σχετικά άχρηστο, κυρίως λόγω του δισδιάστατου χώρου που κάνει το roll σχεδόν πάντα την καλύτερη επιλογή και το χειρότερο, η επίθεση είναι πάντα υπερβολικά αργή. Σε αντίθεση με τα Souls games αλλά και την πλειοψηφία των μιμητών τους, η πληθώρα διαφορετικών όπλων εδώ δεν προσφέρει την ίδια ποικιλία στο gameplay, καθώς ακόμα και τα one-handed όπλα είναι τόσο αργά που δεν έχουν κανένα πλεονέκτημα απέναντι σε αντίστοιχα two-handed που κάνουν σαφώς περισσότερο damage χωρίς μεγάλη διαφορά στην ταχύτητα.
Ακόμα χειρότερα τα controls είναι πραγματικά απαράδεκτα, ειδικά όσον αφορά τη χρήση controller, ενώ δεν υπάρχει και η δυνατότητα για remapping, πράγμα ασυγχώρητο. Ακόμα όμως και αν το συνηθίσετε αυτό, θα έχετε να αντιμετωπίσετε την άρνηση του Dark Devotion να σας επιτρέψει να κάνετε pause, πράγμα που δεν δικαιολογείται από το πανταχού παρών multiplayer, όπως στα Souls games. Επομένως, όταν ανοίγετε τον χάρτη σας, φροντίστε να είστε σίγουροι ότι δεν υπάρχουν εχθροί ή παγίδες τριγύρω. Μιας που αναφέραμε τις παγίδες, δεν μπορώ να μετρήσω τις φορές που για να προχωρήσω έπρεπε να κάνω ένα κυριολεκτικό leap of faith σε μια περιοχή που δεν μπορούσα να δω, για να καταλήξω σε μια παγίδα και έναν instant death.
Παρά όμως τα πολλά παράπονά μας, το Dark Devotion περιέχει και μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία. Το σημαντικότερο είναι το health/armor system, το οποίο αντί για μπάρες δίνει στον πρωταγωνιστή πόντους. Κάθε εχθρός ή παγίδα (εκτός από αυτές που θα σας σκοτώσουν αυτοστιγμεί) κάνει μια μονάδα damage, η οποία αφαιρείται πρώτα από το armor και μετά από το health. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εξάλειψη εχθρικών επιθέσεων που μπορούν να σκοτώσουν τον παίκτη σε ένα hit, πράγμα ευτυχές καθώς ο θάνατος στο Dark Devotion έχει σχετικά σοβαρές επιπτώσεις.
Αφού αποδημήσετε εις Κύριον, θα βρεθείτε πίσω στο hub του Temple, έχοντας χάσει όλον τον εξοπλισμό σας. Ειρωνικά για ένα Souls-like, το μόνο που διατηρείτε είναι η εμπειρία σας, την οποία χρησιμοποιείτε είτε για να αναβαθμίσετε τον χαρακτήρα σας, είτε για να ανοίξετε νέους δρόμους. Αφού λοιπόν πάρετε νέο εξοπλισμό από τον blacksmith, μπορείτε να βγείτε για άλλη μια φορά σε κάποια από τις τέσσερις περιοχές του Temple, ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρετε καλύτερα. Οι περιοχές αυτές είναι γεμάτες με μυστικά, καλοσχεδιασμένους εχθρούς και ενδιαφέροντα bosses, εκ των οποίων πολλά δεν είστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσετε. Επομένως, αν μπορείτε να ξεπεράσετε την μετριότητα του combat system, η εξερεύνηση των σκοτεινών διαδρόμων του Temple μπορεί να αποδειχτεί πολύ ενδιαφέρουσα. Ταυτόχρονα, ο συνολικός βαθμός δυσκολίας του συγκεκριμένου είναι κάπως χαμηλότερος από τον μέσο τίτλο του είδους, όποτε αν θέλετε κάτι ελάχιστα πιο χαλαρωτικό ή είστε πρωτάρηδες των Souls και Souls-likes, το Dark Devotion μπορεί να είναι αυτό που χρειάζεστε.
Όσον αφορά τώρα την παρουσίασή του, τα pixel art γραφικά είναι αρκετά όμορφα, αν και η έλλειψη ζωηρών χρωμάτων ίσως παραξενέψει αρκετούς στην αρχή. Παρ’ όλα αυτά όμως, το παιχνίδι του φωτισμού με την στρατηγική χρήση του σκότους, τα καλοφτιαγμένα animations και το εξαιρετικό sound design θα κερδίσουν και τον πιο δύσκολο κριτή. Επιπλέον, το Dark Devotion μας εντυπωσίασε θετικά και στον τεχνικό τομέα, κυρίως με τις χαμηλές απαιτήσεις του στον τομέα του hardware, αλλά και με την ανταπόκριση των developers Hibernian Workshop σε προβλήματα που αναφέρθηκαν από τους παίκτες.
To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την The Arcade Crew.
IGN Greece
Η Sega θα γυρίσει την προσοχή της σε ήδη υπάρχοντα IP λόγω μειωμένων εσόδων- Ανακοινώθηκε το αξιαγάπητο adventure παιχνίδι Tamarin
- Όπως φαίνεται υπάρχει ακόμα ένα LEGO Star Wars παιχνίδι στην παραγωγή
Πηγή: IGN Greece