«Θα ήθελα να δώσω και εγώ συγχαρητήρια στον Παναθηναϊκό για την κατάκτηση της Euroleague. Η σειρά των τελικών απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχουμε παίξει ήδη επτά φορές φέτος και θα παίξουμε τελικά δέκα ή έντεκα ή δώδεκα, κρύβει διαφορετικές ιστορίες σε κάθε ματς. Το ομαδικό παιχνίδι πάντα παίζει ρόλο και δεν πιστεύω ότι παίζουν μόνο οι ψηλοί ή έκριναν τα παιχνίδια μόνο οι ψηλοί. Η ομάδα πρέπει κάπως να κατευθυνθεί από όλους. Και από τον προπονητή και από τους παίκτες έτσι ώστε να χτυπήσει τα αδύνατα σημεία του αντιπάλου.
Εμείς δυστυχώς έχουμε χάσει τον Φαλ και αν κατά την κοινή γνώμη είχαμε μία υπεροπλία σε αυτή τη θέση, αυτή τη στιγμή έχει εξαφανιστεί, οπότε χρειαζόμαστε πολύ καλή ομαδική δουλειά.
Το γεγονός ότι ανέφερα πριν ότι έχουμε παίξει τόσες πολλές φορές δείχνει πόσο καλά ξέρει ο ένας το παιχνίδι του άλλου. Οι παίκτες ξέρουν την τακτική του αντιπάλου. Εγώ ξέρω έχω παίξει πάρα πολλές φορές εναντίων του Εργκίν. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι κάποιες προσαρμογές τη μία μέρα ανάμεσα στα δύο παιχνίδια και βασικά να ελέγξεις τα αισθήματά σου. Αυτό που είπε πρόσφατα ο Κώστας για την κοντή μνήμη, συμφωνώ απόλυτα. Πρέπει να ξεχνάς γρήγορα, είτε κερδίζεις είτε χάνεις. Πρέπει να είσαι πολύ σταθερός πνευματικά για να σταθείς σε τέτοιου είδους παιχνίδια.
Αυτό που αλλάζει είναι ότι έχουμε παίξει πάρα πολλά παιχνίδια μέχρι αυτή τη στιγμή και με τον έξτρα γύρο που έγινε φέτος αλλά και με το ότι πήγαμε τόσο βαθιά οι δύο ομάδες στην Ευρωλίγκα. Νιώθω οτι υπάρχει κούραση, πνευματική και σωματική, το κίνητρο καταλαβαίνεται ότι είναι μεγάλο για το πρωτάθλημα οπότε όλοι θα δώσουμε μία σπρώξιμο για να κατακτήσουμε τον τίτλο. Νομίζω όμως ότι με τα παιχνίδια να πέφτουν τόσο κοντά το ένα με το άλλο, σίγουρα θα ρίξουν την ποιότητα αλλά από την άλλη είναι καλό για την Εθνική καθώς πρέπει να προετοιμαστεί αλλά για εμάς δεν μπορεί να πάει μία σεζόν έντεκα μήνες και να παίζουμε συνέχεια μπάσκετ.
Τα σενάρια, η μεταγραφιολογία, ποίος παίκτης έρχεται και ποίος φεύγει πάντα παίζουν ρόλο στη συνοχή μιας ομάδας. Δυστυχώς εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην Ευρωλίγκα, το Final Four είναι το μεγάλο παζάρι, στο οποίο όπως ξέρετε καλά γίνονται πολλές μεταγραφές. Πολλοί παίκτες κλείνουν τότε στις νέες ομάδες τους. Για αυτό συχνά βλέπετε, ιδίως σε πρωταθλήματα όπου η μάχη δεν είναι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός ή Ερυθρός με Παρτιζάν και Ρεάλ με Μπαρτσελόνα, το έχω ζήσει στη Ρωσία, όταν τελειώνουν οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ιδίως οι ξένοι παίκτες θέλουν να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους.
Ο εγχώριος τίτλος δεν τους λέει τίποτα. Μην κρυβόμαστε, όλοι έχουμε αρχίσει και σκεφτόμαστε εδώ και 2-3 μήνες σίγουρα πως μπορούμε να κάνουμε την ομάδα μας καλύτερη του χρόνου και επίσης οι παίκτες έχουν αρχίσει και σκέφτονται σενάρια τέτοια. Δυστυχώς οι πρωταθλητές είναι αυτοί που συγκεντρώνονται στο στόχο τους και αρχίζουν να σκέφτονται όλα τα σενάρια μετά. Δεν είναι εύκολο, είναι δύσκολο και θέλει εξάσκηση.
Είναι τυχερός διότι ο Εργκίν μιλάει τούρκικα και δε καταλαβαίνει τι του λένε στο ΣΕΦ. Εγώ είμαι άτυχος οπότε… θα προσπαθήσω και εγώ να μείνω ψύχραιμος παρότι είναι δύσκολο.
Εμείς είμαστε η ομάδα που επλήγη περισσότερο από αυτή τη διαδικασία γιατί είχαμε οκτώ διεθνείς που έπαιξαν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Αυτό μας στοίχισε πάρα πολύ αλλά υπάρχουν και προπονητές που απολύθηκαν στην Ευρωλίγκα. Είτε ήταν στις εθνικές ομάδες και έχασαν την προετοιμασία και μέσα στη χρονιά απολύθηκαν ή έχασαν κάποιους σημαντικούς παίκτες στο Παγκόσμιο, η ομάδα που είχαν στο μυαλό τους δεν βγήκε ποτέ στο γήπεδο και μετά έχασαν τη δουλειά τους αυτοί.
Πιστεύω ότι πρέπει να γίνει πιο δυνατή η φωνή των προπονητών γιατί ίσως είναι οι μεγαλύτεροι γνώστες του αθλήματος. Αναγνωρίζω ότι οι εθνικές ομάδες είναι κάτι το πολύ σημαντικό, νομίζω όμως ότι έτσι όπως έχει η κατάσταση μειώνεται η καριέρα των παικτών όταν δεν έχεις χρόνο να κάνεις μεταβατική προπόνηση. Να ξεκουράσεις το σώμα και το μυαλό σου, μειώνεις τη διάρκεια της καριέρας σου”
