Μία εντελώς διαφοετική ομάδα από πέρσι αναμένεται να είναι η Βιλερμπάν, χωρίς όμως να τροποποιεί την φιλοσοφία της. Αθλητικά παιδιά με έφεση στο γρήγορο αμερικανικό στυλ, τρομεροί αθλητές, λιγότερο καλοί μπασκετμπολιστές. Η νοοτροπία δεν αλλάζει και το αποτέλεσμα δύσκολα θα είναι διαφορετικό.
Από τα μεταγραφικά αποκτήματα ξεχωρίζουν οι Μάικ Σκοτ, Πάρις Λι και Τίμοθι Λουαού-Καμπαρό, τρεις πάικτες που έχουν να αποδείξουν αρκετά πράγματα και οι φιλοδοξίες τους δεν έχουν ταβάνι. Το μεγάλο ζητούμενο για τον Τι Τζέι Πάρκερ είναι πως θα κάνει αυτές τις μονάδες ομάδα και στη συνέχεια πως θα καταφέρει να μετατρέψει την ομάδα του σε διεκδικήτρια της πρώτης δεκάδας. Μην ξεχνάμε ότι φέτος υπάρχουν και τα play-in, εκεί δηλαδή που δίνεται η ευκαιρία στον 9ο και τον 10ο να προκριθούν στα πλέι-οφ.
Ο Τι Τζέι Πάρκερ μπορεί να παραμένει στο πάγκο της γαλλικής ομάδας για ακόμη ένα χρόνο αλλά αν δεν είχε αυτό το επίθετο, δύσκολα θα ήταν ακόμη στο τιμόνι. Προπονητικά πραμένει αρκετά λίγος για το επίπεδο της Euroleague και αυτό είναι η μεγαλύτερη ένσταση για την φετινή Βιλερμπάν. Το ρόστερ δεν έχει δομηθεί ανάλογα και στις 5 θέσεις, αλλά η ουσία είναι ότι οι απαιτήσεις δεν είναι δα και μεγάλες για να υπάρξει οικονομικό άνοιγμα και μεγαλύτεροι στόχοι.