Έπαιξε το πρώτο ματς ακριβώς έτσι όπως έπρεπε για να το κερδίσει ακολουθώντας κατά γράμμα το τακτικό πλάνο που είχε επιλέξει ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Το παιχνίδι των «ερυθρόλευκων» είχε μερικά βασικά χαρακτηριστικά, τα οποία και αναμένεται να δούμε από τον Ολυμπιακό σε όλη τη διάρκεια της σειράς.
Κανόνας νούμερο ένα για την ομάδα του Πειραιά, ήταν οι λογικές επιθέσεις, χωρίς βιασύνη και χωρίς υπερβολές στα μακρινά σουτ. Με αυτό τον τρόπο ο Ολυμπιακός κατάφερε, υπερνικώντας πολλές φορές και το ένστικτο του, να μην δώσει στους αντιπάλους του τις συνθήκες εκείνες που θα τους έβαζαν στον αγαπημένο τους ρυθμό και στο αγαπημένο τους παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο πως από τον Ολυμπιακό είχαν το ελεύθερο να σουτάρουν από μακριά, ουσιαστικά μόνο ο Κάναν και λιγότερο ο Γκος. Κανένας άλλος. Αυτός μάλιστα ήταν και ο βασικός λόγος που ο Λαρεντζάκης έπαιξε ελάχιστα παρά του ότι ήταν σε καλή κατάσταση και αυτό φάνηκε ακόμα και στα ελάχιστα λεπτά που πάτησε παρκέ.
Κανόνας νούμερο δύο, ήταν ξεκάθαρα η ενέργεια στην άμυνα. Ο Ολυμπιακός από την ενέργεια που έβγαλε στην άμυνα του και την όρεξη που επέδειξαν οι παίκτες του σε ένας εναντίον ενός καταστάσεις ανάγκασε την Μπαρτσελόνα να έχει πολλά νεκρά επιθετικά διαστήματα.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία ένας παίκτης ο οποίος έμοιαζε να ζει μια εφιαλτική σεζόν, ο Λιουκ Σίκμα, αναδείχθηκε σε ένα από τα μυστικά της ερυθρόλευκης επιτυχίας χάρη στην εξαιρετική του άμυνα αλλά και στην ικανότητα του να αντιλαμβάνεται πλήρως το τακτικό κομμάτι της άμυνας και να βάζει σωστά το κορμί του. Μέσα σε όλα αυτά ο προπονητής του Ολυμπιακού είχε καταφέρει να πείσει τους παίκτες του ότι αν τα δώσουν όλα στην άμυνα το περίσσευμα ενέργειας στην επίθεση αρκούσε για να φύγουν νικητές από το πρώτο παιχνίδι, όπως και έγινε.
Κανόνας νούμερο τρία για τον Ολυμπιακό ήταν να κρατήσει μακριά από το ρυθμό του και την υπόλοιπη ομάδα, τον μοναδικό ηγέτη – δημιουργό που έχουν οι Ισπανοί, το Νίκολα Λαπροβίτολα. Το κατάφερε και αυτό. Ο Αργεντινός κάποια στιγμή προσπάθησε να βρει ρυθμό και να βάλει την ομάδα του στο παιχνίδι, όμως και πάλι ο Ολυμπιακός με συνδυαστικές άμυνες και ισχυρή πίεση πάνω του, τον κράτησε χαμηλά.
Κανόνας νούμερο τέσσερα, ήταν να πάρει η ελληνική ομάδα ότι της έδινε ο αντίπαλος της. Το κατάφερε και αυτό. Ο προπονητής της Μπαρτσελόνα Ρότζερ Γκριμάου, επέλεξε επιθετική άμυνα στα pick της μπάλας, με heads out Απέναντι στον Ολυμπιακό, την καλύτερη ομάδα ίσως στην Ευρώπη να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. Ο Ολυμπιακός είτε με γρήγορα σπασίματα της μπάλας, είτε με αλλαγή ρυθμού από τους χειριστές του, δημιουργούσε ρήγματα και ανισορροπίες με αποτέλεσμα κοντά στο καλάθι με τους ιδιαίτερα ποιοτικούς ψηλούς του να κάνει πάρτι.
Τα υπόλοιπα δεν ήταν κανόνες είναι γεγονότα τα οποία λειτούργησαν υπέρ της ελληνικής ομάδας. Όταν για παράδειγμα ο βασικός ψηλός φορτώνεται με φάουλ, ο δεύτερος ψηλός είναι σε μέτριο βράδυ και έρχεται ως τρίτος ψηλός ο Νίκολα Μιλουτίνοφ να καθαρίσει το παιχνίδι με τρία λεπτά στο παρκέ τότε γίνεται αντιληπτή η ποιότητα και το βάθος αυτής της ομάδας.
Ο Ολυμπιακός έδειξε πως είναι και φέτος ομάδα για φάινάλ-φόρ, αρκεί από δω και πέρα να κάνει τα αναμενόμενα, με την ίδια ένταση και την ίδια θέληση.