Αιτία για αυτό η απόλυτη κυριαρχία της Μακάμπι που έφτασε στο φάιναλ φορ με ένα θεόσταλτο απίθανο σουτ του Σαρπ αλλά όταν βρέθηκε σπίτι της αποδείχθηκε ανίκητη.
Με σπουδαίο ρόστερ αλλά και κεκτημένη ταχύτητα από τον μυθιστορηματικό τρόπο που απέκλεισε τη Ζάλγκιρις στο τελευταίο ματς της διεθνούς καριέρας του Αρβιντας Σαμπόνις η ομάδα του λαού έδωσε διπλό σόου στο φάιναλ φορ. Στον ημιτελικό η αντίσταση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας κάμφθηκε μετά από ένα ανταγωνιστικό πρώτο μέρος. Για πολλούς το παιχνίδι αυτό ήταν ο αληθινός τελικός αν και ο καλύτερος αγώνας εκείνου του φάιναλ φορ ήταν ο ιταλικός εμφύλιος.
Η Σκιπερ Μπολόνια επιβίωσε ενός συγκλονιστικού θρίλερ και νίκησε τη Σιένα με 103-102 στην παράταση. Άδεια όμως από δυνάμεις έγινε παιχνιδάκι στα χέρια των γηπεδούχων στον τελικό. Η ομάδα του Πίνι Γκέρσον παίζοντας σεμιναριακό μπάσκετ ειδικά στην επίθεση και καθοδηγούμενη από τον Σαρούνας Γιασικεβίτσους κτύπησε σαν τυφώνας τους Ιταλούς. Το 31-13 της πρώτης περιόδου έβαλε τίτλους τέλους στον αγώνα πριν καλά καλά αρχίσει. Το τέλος του 4ολεπτου βρήκε τη Μακάμπι να έχει πετύχει τη μεγαλύτερη σε έκταση νίκη σε τελικό στην ιστορία. Το 118-74 και οι 44 πόντοι διαφορά παραμένουν ακατάριπτο ρεκόρ μέχρι σήμερα.
Κάπως έτσι ο Πίνι Γκέρσον και η Μακάμπι ανέβηκαν στην κορυφή της Ευρώπης για 2η φορά σε τρία χρόνια αφού το 2001 είχαν κερδίσει τον τίτλο και στη Σουπρολίγκα. Ο εντυπωσιακός πρωην παίκτης του Κλίβελαντ Αντονι Πάρκερ αναδείχθηκε ΜVP σκοράροντας 27 πόντους στον ημιτελικό και άλλους 21 στον τελικό.
Ενώ η Μακάμπι σκεφτόταν το ριπίτ η αντίπαλος της στον τελικό η Φορτιτούντο Μπολόνια ετοιμαζόταν να βιώσει μια 20ετία παρακμής. Το αντίπαλο δέος της Βίρτους στην μπάσκετ σίτι της Ιταλίας λίγα χρόνια αργότερα θα λύγιζε κάτω από το βάρος τεράστιων οικονομικών ανοιγμάτων και θα υποβιβαζόταν στην Α2 όπου παίζει με μικρά διαλείμματα και εκλάμψεις μέχρι σήμερα.΄