Τα «μωρά» του Ντούντα δεν είχαν άγχος, γνώριζαν ότι στο Final-Four του 2012 και μόνο η συμμετοχή τους ήταν επιτυχία. Μετά την σειρά με την Σιένα, περιμένει στον ημιτελικό η Μπαρτσελόνα του Τσάβι Πασκουάλ. Η άμυνα είναι και πάλι αυτή που κάνει την διαφορά (68-64), με τον Γιώργο Πρίντεζη να αναδεικνύεται σε δεύτερο σκόρερ των νικητών με 14 πόντους (3/5 δίποντα, 2/2 τρίποντα, 2/2 βολές), πίσω από τον Βασίλη Σπανούλη (21 πόντους).
Η ανατροπή του αιώνα
Στο μεγάλο τελικό περιμένει η πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ, η οποία έχει αποκλείσει στον άλλο ημιτελικό τον Παναθηναϊκό με αμφιλεγόμενο τρόπο. Ο τελικός έχει περάσει ήδη στη μπασκετική μυθολογία ως μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Με τη διαφορά στους 19 πόντους (53-34), 2:04 για τη λήξη του τρίτου δεκαλέπτου, χωρίς να έχει τίποτα να χάσει, η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς έφτασε τον τελικό στο ένα σουτ. Τότε ήταν που ο Βασίλης Σπανούλης εκπλήρωσε το μπασκετικό του απωθημένο, να οδηγήσει ο ίδιος μια ομάδα στον Όλυμπο. Μια διείσδυση, μια πάσα. Ο Πρίντεζης, το πεταχτάρι, η αιωνιότητα. Ένα σουτ, μία εικόνα, ένας τίτλος.
Ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής τελειώνει τον τελικό με 12 πόντους, εκ των οποίων οι 10 στη τελευταία περίοδο για το 8-22 επιμέρους σκορ του Ολυμπιακού που οδήγησε στο θρυλικό 61-62. Ο Σπανούλης κατακτά το δεύτερο MVP του σε Final-Four, την επόμενη χρονιά θα τα κάνει τρία στο Λονδίνο, αλλά χωρίς τον Διόσκουρο του, Γιώργο Πρίντεζη, η ιστορία θα είχε γραφτεί πολύ διαφορετικά.
Οι μεγάλοι παίκτες φαίνονται εκεί που «καίει» η μπάλα και ο Γιώργος Πρίντεζης πέτυχε το μεγαλύτερο καλάθι στην ιστορία των Final-Four της Euroleague μέχρι εκείνη την ημέρα. Μετέπειτα ήρθαν και άλλα μεγάλα σουτ: Χριάπα, Μίτσιτς, Γιουλ και άλλοι που σίγουρα ξεχνάω, όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι οι Έλληνες μπασκετόφιλοι δεν υπάρχει περίπτωση να ξεχάσουν ΠΟΤΕ το πεταχτάρι του Πρίντεζη στις 13 Μαΐου του 2012.
