Στο Ζάγκρεμπ προς τιμήν του φιλικού αγώνα στη μνήμη του Ντράζεν Πέτροβιτς βρέθηκε ο Ματίας Λεσόρ. Ο άσος του Παναθηναϊκού αναφέρθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισίου, την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου, τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά και τις έδρες σε Βελιγράδι και Αθήνα.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Για την παρουσία του στο φιλικό εις μνήμην του Ντράζεν Πέτροβιτς: «Κάθε παίκτης στην Ευρώπη γνωρίζει τον Ντράζεν. Είναι τιμή και περηφάνια που κλήθηκα σε αυτή την εκδήλωση γι’ αυτόν τον σπουδαίο παίκτη».
Για την κόπωσή του: «Έχω ακόμη τζετ λαγκ. Ήμουν στο Μαϊάμι για διακοπές, μετά στον Άγιο Μαρτίνο της Καραϊβικής και μόλις γύρισα από τη Μαρτινίκα. Αλλά θα είμαι καλά! Έχω ξεχάσει τα συστήματα. Ελπίζω ο κόουτς Ομπράντοβιτς να μην με σκοτώσει σε κάποιο τάιμ άουτ μετά από κάποιο λάθος. Είναι χαρά μου που θα τον έχω και πάλι στον πάγκο».
Για το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο: «Είναι μεγάλη επιτυχία. Φυσικά θέλαμε το χρυσό. Είναι σπουδαίο να παίζεις μπροστά στο κοινό σου απέναντι στις ΗΠΑ, ίσως την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών. Ήταν τιμή μας που τους αντιμετωπίσαμε, σαν ίσους για 38 λεπτά, μέχρι να κάνει το ξέσπασμά του ο Στεφ Κάρι. Είμαστε περήφανοι».
Για το ενδιαφέρον από το ΝΒΑ: «Ήμουν υποτιμημένος πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σίγουρα η παρουσία μου εκεί βοήθησε. Κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία για να δείξεις τι μπορείς να κάνεις και ποιος είσαι. Κανείς δεν μπορεί να κρίνει έναν παίκτη από ένα παιχνίδι. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι η μεγαλύτερη σκηνή για έναν παίκτη. Χαίρομαι για τις εμφανίσεις μου και τη συμβολή μου στην ομάδα».
Για τη δήλωση του προπονητή της Γαλλίας που απόρησε γιατί δεν είναι στο ΝΒΑ: «Ήταν κάτι τιμητικό για μένα. Αλλά απλώς κάνω τη δουλειά μου, με ενέργεια για να βοηθώ την ομάδα να κερδίζει».
Για την εκτόξευση της καριέρας του: «Ο δρόμος ήταν μακρύς και δεν ήταν όλα εύκολα. Πέρασα πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλά όταν υπέγραψα στην Παρτίζαν άλλαξαν όλα. Όλα άρχισαν από εκεί και γι’ αυτό θα είμαι για πάντα ευγνώμων».
Για την ατμόσφαιρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες και τη σύγκριση με τις έδρες Παναθηναϊκού και Παρτιζάν: «Ήταν ωραία, αλλά τελείως διαφορετικά. Ήταν ένα φίλαθλο κοινό, όχι οπαδοί. Η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο εχθρική σε Αθήνα και Βελιγράδι».
