Λίγες ώρες πριν από το τζάμπολ στο Μιλάνο μεταξύ της Αρμάνι και του Ολυμπιακού (26/12, 21:30, Novasports) ο Ζακ ΛεΝτέι αναφέρθηκε στο παιχνίδι της 18ης Αγωνιστικής για την EuroLeague. Παράλληλα ο πρώην άσος των Πειραιωτών αναφέρθηκε σε σερβικό Μέσο για τα παιχνίδια Παρτίζαν – Ερυθρός Αστέρας, αλλά και εκείνα του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό. Παράλληλα αποκάλυψε ότι προτιμά τη ζωή στην Ιταλία παρά στις υπόλοιπες πόλεις που πέρασε.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Για τη ζωή στο Μιλάνο, στο Βελιγράδι και στην Αθήνα: «Για την καθημερινή ζωή θα λέω πάντα ότι προτιμώ το Μιλάνο από τις άλλες πόλεις. Βέβαια οι καιρικές συνθήκες στην Αθήνα είναι καλές, κάτι που μου αρέσει πολύ. Το Βελιγράδι είναι σαν το σπίτι μου, όλοι εκεί είναι συνδεδεμένοι μαζί μου. Όλα αυτά τα μέρη είναι καλά και το να διαλέξω ένα είναι δύσκολο».
Για το ότι έχει δουλέψει με προπονητές όπως ο Μεσίνα και ο Ομπράντοβιτς: «Η μητέρα μου πάντα έλεγε ότι “όλα τα μεγάλα ονόματα σε θέλουν στην ομάδα τους, δεν ξέρω τί πρόβλημα έχεις”. Είναι ευλογία να παίζεις για τέτοια ονόματα και να συνεργάζεσαι μαζί τους γιατί σημαίνει ότι κάτι κάνεις σωστά. Πάντα προσπαθώ να επικεντρωθώ στην προετοιμασία και στα πλάνα μας. Να συγκεντρώνομαι για να ελέγχω ό,τι βρίσκεται στις δυνάμεις μου για να βοηθάω την ομάδα να κερδίζει. Σε όλη μου τη ζωή είχα αυστηρούς προπονητές. Οπότε έχω μάθει να ελέγχω ό,τι συμβαίνει στο παρκέ. Δεν παίζει μπάσκετ ο ο προπονητής. Εμείς οι παίκτες είμαστε στο παρκέ, εμείς είμαστε αυτοί που παίζουμε. Για παράδειγμα θα μαρκάρω τον Κέντρικ Ναν, όχι τον Μεσίνα. Ο παίκτης θα πρέπει να προσαρμοστεί στο παιχνίδι, αλλά ο κόουτς είναι εκείνος που θα πρέπει να το κρατήσει σε υψηλά standards, τα οποία ήδη έχουμε».
Για τη σύγκριση ανάμεσα στα σερβικά και στα ελληνικά ντέρμπι: «Είναι δύσκολο να συγκρίνω τα ελληνικά με τα σερβικά ντέρμπι, γιατί έχω πολύ μεγαλύτερη εμπειρία από τα σερβικά. Τα έζησα αυτά τα μεγάλα ματς, όταν έπαιξα με την Παρτίζαν εναντίον του Ερυθρού Αστέρα. Μεγάλα ονόματα και μεγάλοι παίκτες. Ήταν ωραίο που κατάφερα να το ζήσω, ήταν σαν να βγαίνουμε από έναν “πόλεμο”. Ήταν μια τρέλα, να πετάγονται σκουπίδια, κουτάκια αναψυκτικών, παγάκια… Είμαι χαρούμενος που κατάφερα να το αντιμετωπίσω. Σίγουρα πήρα πολλά μαθήματα από αυτή τη διαδικασία».