Και τι δεν έγινε σε αυτό το ματς. Ρυθμός; Φάσεις; Ανατροπές; Σασπένς; Μπασκετικό ξύλο; Όλα συνέβησαν στην Mall of Asia Arena στη Μανίλα και στο τέλος οι Γερμανοί πανηγύρισαν την κορυφαία στιγμή της δικής τους ιστορίας. Κόντρα στο ρυθμό των Αμερικάνων, με παιχνίδι που θεωρητικά ταίριαζε γάντι στο Κερ και στους παίκτες του, ο Σρέντερ, ο Βάγκνερ, ο Τάις, ο Τίμαν, αλλά κυρίως ο Ομπστ δίδαξαν τι σημαίνει σύγχρονο μπάσκετ.
Σωστές επιθέσεις, γρήγορες επιθέσεις, επιλογές με ελάχιστα λάθη και ψυχραιμία από άλλον πλανήτη. Ο Ομπστ, πολυτιμότερος παίκτης του ημιτελικού πέτυχε 24 πόντους με 4/8 τρίποντα, ένα εκ των οποίων μάλιστα έμοιαζε με μαχαιριά στην καρδιά των Αμερικάνων, δευτερόλεπτα πριν το τέλος της αναμέτρησης.
Ο Σρέντερ, που προερχόταν από το χειροτέρο ματς που έχει κάνει ποτέ παίκτης στην ιστορία των Μουντομπάσκετ, μεταμορφώθηκε, άλλαξε χαρακτήρα και συνήθειες τελείωσε το ματς χωρίς λάθος, χωρίς τραβηγμένες προσπάθειες με 17 πόντους και 9 ασίστ. Ο Βάγκνερ που όταν έπερνε φόρα δεν υπήρχε Αμερικάνος παίκτης που να μπορούσε να τον σταματήσει, ολοκλήρωσε το ματς με 22 πόντους και 5 ριμπάουντ, ενώ ο Τάις κατατρόπωσε όποιον βρέθηκε δίπλα τους στις δύο ρακέτες και πρόσθεσε άλλους 21 πόντους συνοδευόμενος με 7 ριμπάουντ.
Από την άλλη όλο το παιχνίδι λίγο έλειψε να γυρίσει ανάποδα, όταν ο Έντουαρτς αποφάσισε να αναλάβει δράση και με συνεχόμενους δικούς του πόντους έφτασε την διαφορά στο τρίποντο. Τελείωσε το ματς με 23 πόντους, ενώ ο Ριβς με άλλους 21 προσπάθησε να δώσει άλλη διάσταση στο φινάλε.