Συντετριμμένος από την απώλεια του Κόμπι Μπράιαντ, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μίλησε για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα τραγικά γεγονότα και την επιρροή που είχε ο αδικοχαμένος θρύλος στη δική του ζωή.
Αναλυτικά:
«Προσπαθώ να κρατήσω μέσα μου όσα νιώθω. Ο καθένας αντιμετωπίζει την τραγωδία με τον δικό του τρόπο. Αντιμετώπισα μία τραγωδία πριν από μερικά χρόνια με τον πατέρα μου, δεν βγήκα να μιλήσω. Έχω επηρεαστεί από αυτό, ήταν μία πολύ κακή μέρα για το μπάσκετ, έχει επηρεάσει πολλούς ανθρώπους, στέλνω τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια, τη Βανέσα και τα παιδιά που έμειναν πίσω. Ξέρω ότι έχετε να κάνετε μια δουλειά και θέλετε να μιλήσετε για τον Κόμπι, αλλά το μήνυμά μου είναι ότι προσεύχομαι για την οικογένεια. Ο Κόμπι ήταν δύο διαφορετικοί άνθρωποι, ο παίκτης και ο άνθρωπος έξω από το γήπεδο. Πάντα είχε αυτό το χαμόγελο, αυτό το χάρισμα, άγγιξε πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, άγγιξε την δική μου οικογένεια αλλά και πολλές οικογένειες που δεν τον γνώρισαν. Είναι μία θλιβερή μέρα. Πρέπει να καθίσουμε να σκεφτούμε τι είναι σημαντικό στη ζωή, την οικογένεια. Δεν ξέρω τι να πω, προσπαθώ να το αντιμετωπίσω. Θυμάμαι τις συζητήσεις που είχαμε, με άλλαξαν και με βοήθησαν να προχωρήσω μπροστά. Ήταν όμως ιδιωτικές συζητήσεις και θα μείνουν έτσι, όπως και η τελευταία φορά που μιλήσαμε. Θυμάμαι ότι το πρώτο παιχνίδι μπάσκετ που είδα ήταν του Κόμπι απέναντι στους Σέλτικς. Ήταν μεγάλος και το ένιωθες. Φάνηκε από το πόσος κόσμος συμπαραστάθηκε στην οικογένειά του από χθες. Μεγάλωσα με τον Κόμπι, ο Κόμπι επηρέασε τη ζωή μου. Τον είχα ως πρότυπο, ήταν ένας από τους λόγους που ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ, είναι ένας από τους λόγους που είμαι εδώ σήμερα. Θα είναι δύσκολο ένας παίκτης να δει εμένα όπως έβλεπα εγώ τον Κόμπι, ήταν ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών. Αν μπορέσω να επηρεάσω ζωές όπως επηρέασε ο Κόμπι θα είναι ευλογία. Με ενέπνευσε για να δουλεύω σκληρά, να μην φοβάμαι, να μην νοιάζομαι για το τι λέει ο κόσμος για μένα αλλά να κάνω τη δουλειά μου. Να χαμογελάω, να γνωρίζω ότι πρέπει να θυσιάσω πολλά για να δώσω πράγματα στην οικογένειά μου μέσω του μπάσκετ. Θα δούμε πώς θα τον τιμήσουμε ως ομάδα, σίγουρα θα τον θυμόμαστε. Είναι κολακευτικό να σε συγκρίνουν με τον Κόμπι αλλά δεν έχω πλησιάσει το επίπεδό του, ίσως κάποια μέρα να το καταφέρω. Αυτές οι συγκρίσεις δεν σημαίνουν τίποτα. Η ζωή είναι μικρή ζήσε τη ζωή σου δίνοντας τον καλύτερο εαυτό σου, με χαμόγελο και έχοντας δίπλα σου τους ανθρώπους που σε αγαπούν. Φρόντισε την οικογένειά σου, τη μητέρα σου, τους φίλους σου. Μία μέρα είμαστε εδώ, την άλλη όχι. Θα ήταν ωραίο να αλλάξει το λογότυπο του ΝΒΑ για τον Κόμπι, η λίγκα θα βρει τον τρόπο να τον τιμήσει. Αρχικά σκέφτηκα ότι ίσως νιώσω καλύτερα παίζοντας μπάσκετ, αλλά μετά σκέφτεσαι αν αξίζει όλη αυτή η πίεση και τα media. Για μένα όμως αξίζει και θα συνεχίσω να δίνω το 100% γιατί αν δεν υπήρχε το μπάσκετ δεν θα ήμουν εδώ τώρα. Είναι δύσκολο όμως να μην είναι εδώ ο Κόμπι και η κόρη του».