Όταν ξεκινούσε η σεζόν στην Μπουντεσλίγκα, τα θέματα που κυριαρχούσαν στην επικαιρότητα ήταν το πώς θα παρουσιάζονταν Μπάγερν και Ντόρτμουντ με τους νέους προπονητές τους, αν ο Έρλινγκ Μπράουτ Χάαλαντ θα έμενε για άλλη μία χρονιά στη Γερμανία ή αν ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι θα συνέχιζε να σπάει τα ρεκόρ.
Σχεδόν κανείς δε μιλούσε για τη Λεβερκούζεν και τις πιθανότητές της να αποτελέσει το αντίπαλο δέος της Μπάγερν για τη «σαλατιέρα». Όχι ότι αυτό προκαλεί εντύπωση. Από το 2002, όταν οι «ασπιρίνες» του Μπάλακ είχαν βγει δεύτεροι σε πρωτάθλημα, Κύπελλο και Τσάμπιονς Λιγκ, ο σύλλογος έχει αποκτήσει τη φήμη της…«Vizekusen», από το «vizemeister» που θα πει δευτεραθλητής. Αιώνια δεύτερη δηλαδή.
Έτσι, ελάχιστοι πλέον την υπολογίζουν όταν γίνονται σοβαρές συζητήσεις για τα φαβορί του τίτλου. Ή ακόμα και αν μπει στο κάδρο, βγαίνει πολύ γρήγορα. Όπως πέρσι, που μετά από 12 αγωνιστικές ήταν η μόνη αήττητη στην Μπουντεσλίγκα και λίγο πριν τα Χριστούγεννα ανέβηκε στην κορυφή, με τη σεζόν να παίρνει την κάτω βόλτα στη συνέχεια και τον Πέτερ Μποζ να απολύεται τον Μάρτιο. Τελικά τερμάτισε έκτη με υπηρεσιακό τεχνικό, μία απλά αξιοπρεπής θέση που δεν δικαίωσε τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει η ίδια προηγουμένως.
Το καλοκαίρι, ο σύλλογος πήρε το ρίσκο προσλαμβάνοντας τον μόλις 42 ετών Ελβετό τεχνικό Τζεράρντο Σεοάνε, ο οποίος είχε διαπρέψει για μία τριετία στη Γιουνγκ Μπόις. Μία κίνηση που αυτή τη στιγμή δείχνει να βγαίνει και με το παραπάνω. Μην το γελάτε: ο Ότμαρ Χίτσφελντ είχε δουλέψει μόνο σε ελβετικές ομάδες όταν στα 42 έπιασε δουλειά πρώτη φορά στη Γερμανία με τη Ντόρτμουντ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…
Τριάδα «φωτιά»
Το φετινό ξεκίνημα θυμίζει το περσινό με την έννοια ότι μετά τις επτά πρώτες αγωνιστικές, οι «ασπιρίνες» έχουν καταφέρει να έχουν τους ίδιους βαθμούς με τη μόνιμη πρωταθλήτρια Μπάγερν (16).
Κάπου εκεί όμως οι ομοιότητες σταματούν. Η περσινή ομάδα όσο ήταν σε καλή κατάσταση ήταν απλά σκληροτράχηλη και αποτελεσματική. Η φετινή, είναι μία θεαματική μηχανή των γκολ. Στην πραγματικότητα, ποτέ σε 42 χρόνια παρουσίας της στην Μπουντεσλίγκα η Λεβερκούζεν δεν είχε πετύχει 20 γκολ στα πρώτα επτά παιχνίδια της Μπουντεσλίγκα όπως έχει κάνει φέτος.
Ούτε λίγο ούτε πολύ επτά παίκτες της έχουν βρει δίχτυα, αλλά οι κύριοι υπεύθυνοι για αυτά τα νούμερα είναι το μεσοεπιθετικό τρίδυμο των Φλόριαν Βιρτς (4 γκολ, 5 ααίστ), Μουσά Ντιαμπί (4 γκολ, 1 ασίστ) και Πάτρικ Σικ (6 γκολ, 2 ασίστ).
Τρεις παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά που αλληλοσυμπληρώνονται: ο δημιουργικός μέσος Βιρτς, ο ντριμπλαδόρος Ντιαμπί και ο κλασικός στράικερ Σικ, έχουν αναστατώσει για τα καλά φέτος τις άμυνες της Μπουντεσλίγκα. Ίσως η Λειψία μετανιώνει που δεν μονιμοποίησε πέρσι τον δανεισμό του Σικ από τη Ρόμα. Σίγουρα στην Κολωνία χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο για το γεγονός ότι τον Ιανουάριο του 2020 άφησαν τον 16χρονο τότε Βιρτς να μετακομίσει στο γειτονικό Λεβερκούζεν αντί 200.000 ευρώ!
Υπάρχουν κι αυτοί
Δεν είναι όμως μόνο αυτοί οι τρεις που ως τώρα τα πηγαίνουν περίφημα. Ο μέσος Κερέμ Ντεμίρμπαϊ (φωτό κάτω), ίσως για πρώτη φορά από τότε που η Μπάγερ ξόδεψε 32 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει από τη Χοφενχάιμ, δείχνει ότι μπορεί να εξελιχθεί στον ηγέτη που ζητούσαν οι «ασπιρίνες».
Ο 42χρονος Ελβετός, έχει καταφέρει να «δέσει» μία φρέσκια και νεανική ομάδα σε χρόνο – ρεκόρ και όπως άπαντες ομολογούν, να βρει μία «χημεία» που έλειπε πέρσι.
Ο Σεοάνε δεν είναι από τους τύπους που λένε πολλά, όμως όταν μιλάει είσαι υποχρεωμένος να τον ακούσεις. Και συνήθως το κάνει…στη γλώσσα των παικτών, καθώς μιλάει άπταιστα Γερμανικά, Ισπανικά, Αγγλικά, Ιταλικά και Πορτογαλικά!
Έτσι, είναι σε θέση να συνομιλεί με κάθε παίκτη ξεχωριστά σε προσωπικό επίπεδο χωρίς τη βοήθεια διερμηνέα, χτίζοντας καλές διαπροσωπικές σχέσεις, τις οποίες ο ίδιος θεωρεί κλειδί.
Ο Σεοάνε γεννήθηκε στην Ελβετία, αλλά όπως μαρτυρά το επώνυμό του έχει καταγωγή από την Ισπανία και πιο συγκεκριμένα από τη Γαλικία. Ως ποδοσφαιριστής μάλιστα είχε δοκιμάσει κάποτε την τύχη του και στη δεύτερη ομάδα της Λα Κουρούνια.
Είναι λοιπόν ένας κοσμοπολίτης κοινωνικά και ποδοσφαιρικά, κάτι που ως τώρα τον έχει βοηθήσει στη μεγαλύτερη πρόκληση της ως τώρα καριέρας του.
Αρκετοί παίκτες του στη διάρκεια της σεζόν έχουν κάνει δηλώσεις εγκωμιάζοντας το ομαδικό πνεύμα στο ρόστερ και την έλλειψη γκρίνιας ακόμα και από παίκτες που δεν έχουν μεγάλο χρόνο συμμετοχής.
Μπορεί να έχει διάρκεια;
Το ερώτημα που τίθεται για κάθε ομάδα που καλείται να τρέξει …μαραθώνιο δίπλα στην Μπάγερν – και πόσο μάλλον για τη Λεβερκούζεν, με την προϊστορία αποτυχιών που την κατατρέχει – είναι ένα: μπορεί να αντέξει μέχρι το τέλος; Ή μήπως το περσινό έργο θα επαναληφθεί;
Η προϊστορία των τελευταίων ετών δίνει αρνητική απάντηση. Όπως και πέρσι, το πιο πιθανό είναι ότι κάποια στιγμή η Μπάγερν θα πατήσει το γκάζι και θα εξαφανιστεί από τον ορίζοντα.
Αν δεν το κάνει όμως, οι «ασπιρίνες» δείχνουν υποψήφιες για να την κυνηγήσουν.
Αρχικά, θα επιχειρήσουν να μείνουν μόνοι πρώτοι στην κορυφή αμέσως μετά τη διακοπή, με την Μπάγερ να υποδέχεται σήμερα την Μπάγερν για την 8η Αγωνιστική (16:30, Novasports2).