Για ένα ακόμα παιχνίδι η Εθνική του Φαν΄τ Σχιπ και ο ίδιος ο Ολλανδός τεχνικός έδειξαν πως μαθαίνουν από τα λάθη τους και συνεχίζουν την εξελικτική τους πορεία.

Η εικόνα της Εθνικής ομάδας απέναντι στο Βέλγιο ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα προόδου για πολλους λόγους. Πρώτος και κύριος, το γεγονός ότι ο Τζον Φαν’τ Σχιπ, σε αντίθεση με οσους τον σχολιάζουν αρνητικά “γιατί έτσι”, απέδειξε για πολλοστή φορά πως δεν έχει εμμονές.

Αντιλήφθηκε τα λάθη του με τη Γεωργία και στο πρώτο διαθέσιμο ματς δεν τα επανέλαβε. Ο Ανδρούτσος ξεκίνησε δεξιά, όπως θα έπρεπε να είχε γίνει με τη Γεωργία. Μπροστά του έπαιξε ο συμπαίκτης του στον Ολυμπιακό και ίσως ο κορυφαίος της Ελλάδας, Γιώργος Μασούρας.

Δεν δίστασε να βάλει αριστερά τους Τσιμίκα-Γιαννούλη για να δει και αυτή την προοπτική. Δεν βγήκε σε μεγάλο βαθμό, αλλά τους έδειξε πως μπορεί να το κάνει κι αυτό αν χρειαστεί. Έμεινε πιστός στο 4-2-3-1 (4-4-1-1) και στο δεύτερο έπαιξε ουσιαστικά με πέντε στη γραμμή άμυνας. Το ψάχνει.

Αλλά το ψάχνει μένοντας πιστός στο πλάνο και την τακτική που έχει θέσει από τη μέρα που ανέλαβε. Κοντά οι γραμμές, προσπάθεια για γρήγορες επιθετικές μεταβάσεις και αλληλοβοήθειες σε όλα τα ζευγάρια παικτών στον αγωνιστικό χώρο.

Τί άλλα έκανε; Έδωσε ντεμπούτο στον Σάλιακα. Θέση βασικού στο “πουλέν” του τον Γαλανόπουλο. Έδωσε εμπιστοσύνη στον Παυλίδη. Επιμένει στον Μπακασέτα. Γενικά τους κερίζει τους παίκτες του.

Ένα ακόμα δείγμα προόδου είναι το γεγονός ότι οι παίκτες φάνηκαν για ένα ακόμα παιχνίδι με τον Ολλανδό στον πάγκο να “γουστάρουν” να παίζουν για αυτή την ομάδα. Αυτή η νοοτροπία “χτίζεται” ξανά τα τελευταία δύο χρόνια, παρά την παραφιλολογία που περιμένει στη γωνία σε κάθε άσχημο αποτέλεσμα (βλ. Γεωργία).

Λες και η δημιουργία μιας ομάδας βασίζεται μόνο στις νίκες. Όχι. Μια ομάδα “χτίζεται” πολύ περισσότερο όταν μαθαίνει από τα λάθη της. Τα λάθη είναι απαραίτητο συστατικό μιας εξελικτικής διαφικασίας. Και στο κάτω κάτω, ακόμα και τα ίδια τα αποτελέσματα με τον Ολλανδό στον πάγκο απέχουν παρασάγγας από τα όσα ζήσαμε από το 2014 ως το 2019.

Προσωπικά θεωρώ ότι ακόμα κι αν δεν προκριθεί η ομάδα στο Μουντιάλ του Κατάρ (πολύ πιθανό σε όμιλο με Ισπανία-Σουηδία), ο Τζον Φαν΄τ Σχιπ θα πρέπει να μείνει στο τιμόνι της ομάδας για να την οδηγήσει στο EURO 2024.