Πίτερ Γουίδ: Ένα άγγιγμα της μπάλας, ένα γκολ, ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών

Ο Πίτερ Γουίδ, μ’ ένα απλό άγγιγμα της μπάλας, χάρισε στην Άστον Βίλα, ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου.
Ο Άγγλος κεντρικός επιθετικός Πίτερ Γουίδ (Peter Withe), γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου του 1951, στο Λίβερπουλ. Ένας πολυταξιδεμένος ποδοσφαιριστής που έπαιξε μεταξύ 1971 και 1990, με κάπως περίεργο ξεκίνημα στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Έγινε γνωστός μέσα από τη Νότιγχαμ Φόρεστ του Μπράιν Κλαφ, με τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του όμως, να έρχονται με την Άστον Βίλα, για την οποία ήταν βασικός παράγοντας στην θριαμβευτική πορεία προς τον τίτλο του αγγλικού πρωταθλήματος της περιόδου 1980/81 και έφτασε στην παγκόσμια αναγνώριση, σκοράροντας το μοναδικό γκολ στον νικηφόρο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1982, βοηθώντας την Άστον Βίλα να στεφθεί Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Αργότερα, εργάστηκε ως προπονητής, κυρίως στη νοτιο-ανατολική Ασία.
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο το 1971, στην Δ’ Κατηγορίας Σάουθπορτ και συνέχισε στη Μπάροου. Σε ηλικία 20 ετών, μετακόμισε με τη σύζυγό του, Kathy στη Νότια Αφρική, παίζοντας διαδοχικά για την Πορτ Ελίζαμπεθ και τους Αρκάντια Σέφερντς, πριν επιστρέψει στην Αγγλία τον Νοέμβριο του 1973. Τις επόμενες δύο σεζόν έπαιξε για τη Γουλβς, σκοράροντας 3 γκολ σε 17 παιχνίδια. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1975, πέρασε μια σεζόν στις Ηνωμένες Πολιτείες, αγωνιζόμενος για τους Πόρτλαντ Τίμπερς στη Βορειοαμερικάνικη Λίγκα, όντας ο ακρογωνιαίος λίθος μιας εξαιρετικά ισχυρής επιθετικής γραμμής.
Ο γιγαντόσωμος γενειοφόρος ποδοσφαιριστής, σκόραρε 17 γκολ σε 22 παιχνίδια, προσθέτοντας σε αυτά και 7 ασίστ, για να οδηγήσει τους Τίμπερς στην πρώτη θέση στη περιφέρειά τους, κάνοντας και το καλύτερο ρεκόρ στο πρωτάθλημα, με 16 νίκες και 6 ήττες. Η εκτελεστική του ικανότητα εκείνο το καλοκαίρι τον έκανε έναν από τους αγαπημένους των οπαδών στο Πόρτλαντ, οι οποίοι του έδωσαν τα παρατσούκλια «The Mad Header» (Το Τρελό Κεφάλι) και «The Wizard of Nod» (Ο Μάγος του Νεύματος). Τον Αύγουστο οι Τίμπερς έπαιξαν δύο εντός έδρας παιχνίδια για τα play-off μπροστά σε περισσότερους από 30.000 οπαδούς σε κάθε αγώνα, αριθμό ανήκουστο για το ποδόσφαιρο των Ηνωμένων Πολιτειών εκείνη την εποχή! Αγωνίστηκαν στο Soccer Bowl του 1975, στον τελικό του πρωταθλήματος, στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνια στις 24 Αυγούστου, όπου ηττήθηκαν από τους Τάμπα Μπέι Ράουντις με 0-2.
Επέστρεψε στην Αγγλία για λογαριασμό της Μπέρμιγχαμ, ξεκινώντας εντυπωσιακά τη σεζόν 1975/76, σκοράροντας 9 γκολ. Και κάπου εκεί εμφανίστηκε η Νότιγχαμ Φόρεστ του εμβληματικού Μπράιαν Κλαφ (Brian Clough), τότε ακόμα στη Β’ Κατηγορία, η οποία τον απέκτησε λίγο μετά την έναρξη της σεζόν 1976/77! Κέρδισαν την άνοδο στην Α’ Κατηγορία, μέσα από την 3η προνομιούχο θέση και την επόμενη σεζόν 1977/78, κατέκτησαν το πρωτάθλημα Αγγλίας! Με τη λήξη της σεζόν, έφυγε από τη Νότιγχαμ για να ενταχθεί στη Νιούκαστλ, τότε στη Β’ Κατηγορία (!!!) για το ποσό των 225.000 στερλινών, χάνοντας την ευρωπαϊκή καταξίωση της Φόρεστ! Οι «καρακάξες» ήταν ο 9ος (!!!) σύλλογος του Γουίδ σε λιγότερο από 8 χρόνια!
Ο προπονητής τότε της Άστον Βίλα, ο Ρον Σόντερς (Ronald “Ron” Saunders) τον έφερε στο Βίλα Παρκ, παραμονές της σεζόν 1980/81, προσφέροντας το ποσό των 500.000 στερλινών για τον 29χρονο επιθετικό, υπογραφή ρεκόρ για τον μεγάλο σύλλογο του Μπέρμιγχαμ εκείνη την εποχή! Ο Γουίδ, σκόραρε 20 γκολ σε 36 παιχνίδια για να τερματίσει, από κοινού πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα με τον Σκωτσέζο Στιβ Άρτσιμπαλντ (Steve Archibald) της Τότεναμ, στη πρώτη του σεζόν, κατακτώντας παράλληλα και τον αγγλικό τίτλο! Η αναγνώριση ήλθε την επόμενη σεζόν, όταν στο Ντε Κάιπ του Ρότερνταμ, στις 26 Μαΐου του 1982, στο 67ο λεπτό του αγώνα, ήταν ο σκόρερ του μοναδικού τέρματος, χαρίζοντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης στους «χωριάτες» εναντίον της Μπάγερν Μονάχου, στον τελικό της υπέρτατης ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης!
Μετά από 5 χρόνια, με 74 γκολ σε 182 αγώνες για την Άστον Βίλα, μεταγράφηκε στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, σε αυτό που ο ίδιος αργότερα περιέγραψε ως «το Μεγαλύτερο Λάθος της καριέρας του»! Αγωνίστηκε για μια τετραετία στις «λεπίδες», σκοράροντας 18 γκολ σε 74 αγώνες, με ένα ενδιάμεσο δανεισμό το 1987 στη Μπέρμιγχαμ (8 αγώνες/2 γκολ). Συνέχισε για μια ακόμη σεζόν (1989/90) στη Χάντερσφιλντ, με ένα γκολ σε 38 παιχνίδια, για να κλείσει τη καριέρα του στην Άστον Βίλα, το 1991 σε ηλικία 40 χρονών!
Για την αγγλική εθνική ομάδα, αγωνίστηκε σε 11 αγώνες της, σκοράροντας μια φορά (εναντίον της Ουγγαρίας), κάνοντας το ντεμπούτο του στις 12 Μαΐου του 1981, στα 30 του χρόνια (!!!) εναντίον της Βραζιλίας και ήταν ο πρώτος παίκτης της Άστον Βίλα που ήταν μέλος αγγλικής ομάδας σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, στην Ισπανία το 1982! Τον Νοέμβριο του 1984, έπαιξε τον 11ο και τελευταίο διεθνή αγώνα του εναντίον της Τουρκίας.
Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, είχε μια σύντομη, καθόλου επιτυχημένη θητεία ως προπονητής της Γουίμπλεντον, κερδίζοντας μόνο ένα παιχνίδι από τα 13 στο πρωτάθλημα και αντικαταστάθηκε μετά από μόλις 105 ημέρες στο τιμόνι της ομάδας! Οδήγησε για μια τετραετία, από το 1998 έως το 2002 την εθνική ομάδα της Ταϊλάνδης, κερδίζοντας τα Πρωταθλήματα Νοτιοανατολικής Ασίας του 2000 και του 2002, κάτι που επανέλαβε και στην τριετία, 2004-2007, όταν ήταν προπονητής στη Ινδονησία, κατακτώντας πάλι τον τίτλο, το 2004. Από τον Απρίλιο μέχρι τον Νοέμβριο του 2012, ήταν προπονητής στην ημιεπαγγελματική Στόκπορτ Σπορτς και από το 2013 μέχρι και το 2017 προπονούσε ομάδες στη Ταϊλάνδη.
Πλέον απλά παρακολουθεί ποδόσφαιρο…
ΠΗΓΕΣ: Wikipedia, Ευλογημένο ποδόσφαιρο, The Guardian.