Ο νέος είναι ωραίος (Μακ Άλιστερ), ο παλιός και πλέον αρχηγός είναι αλλιώς (Φαν Ντάικ), αλλά για μία ακόμη χρονιά ο Μο Σαλάχ έκανε τη διαφορά με την ευκολία που “μάτωνε” τα αντίπαλα δίχτυα. Φέτος πάντως είχε έντονο συναγωνισμό από τους 2 προαναφερθέντες, όχι μόνο γιατί δεν έκλεισε τη χρονιά με τον τρόπο που περίμεναν οι οπαδοί της Λίβερπουλ, αλλά και λόγω των διαπληκτισμών με τον Κλοπ, που έδειξαν ότι η σχέση τους στο τελείωμα δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή.
Κι όμως όλα είχαν ξεκινήσει ιδανικά για τον Αιγύπτιο με 10 γκολ και 4 ασίστ στις πρώτες 12 αγωνιστικές της Premier League. Μεταξύ αυτών 2 στην Μπράιτον, 2 στην Έβερτον και 2 στην Μπρέντφορντ και τα 6 στο Άνφιλντ. Από αυτά τα 12 παιχνίδια μόνο σε 3 δεν είχε ούτε γκολ ούτε τελική πάσα, αποδεικνύοντας πόσο σημαντικός είναι για την ομάδα του.
Ακολούθησαν άλλα 4 γκολ μέχρι και την 20 αγωνιστική σε συνδυασμό με άλλες 4 ασίστ και τότε ουσιαστικά “ράγισε” το γυαλί. Συμμετοχή με την εθνική του ομάδα στο Copa Africa κι ένας μυϊκός τραυματισμός δώρο, που τον άφησε εκτός σε 6 από τα επόμενα 7 ματς.
Η Λίβερπουλ πάντως μέχρι και την 31η αγωνιστική οδηγούσε την κούρσα και έμοιαζε ικανή να “κλέψει” το πρωτάθλημα τόσο από την Σίτι όσο και από την Άρσεναλ. Η αφλογιστία του Σαλάχ είναι ίσως ένας λόγος που η Λίβερπουλ για μία ακόμη χρονιά δεν κατάφερε να κόψει πρώτη το νήμα. Στις 8 τελευταίες αγωνιστικές σκόραρε μόλις 2 φορές, στο 2-2 κόντρα στην Γιουνάιτεντ στο Μάντσεστερ και στο 4-2 απέναντι στην Τότεναμ, όταν μοίρασε και μία ασίστ.
Σε 2 από αυτά τα 8 παιχνίδια ο Κλοπ τον κράτησε στον πάγκο και του έδωσε 16 λεπτά με την Φούλαμ και 11 με την Γουέστ Χαμ, κάτι που σίγουρα δεν τον ικανοποίησε.
Πήρε 3 βραβεία παίκτη του μήνα, τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, ενώ μέτρησε συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις 44 συμμετοχές, οι 34 στη βασική ενδεκάδα. Έκλεισε τη χρονιά με 18 γκολ στην Premier και 25 συνολικά όντας πρώτος σκόρερ και πρώτος στις τελικές πάσες για την ομάδα του, με 14 συνολικά τις 10 στο αγγλικό πρωτάθλημα.
