Ο Άγγλος συνάντησε και μιμήθηκε τον φίλο του στην Έβερτον, με το επόμενο ραντεβού να δίνεται πέρσι στο βόρειο Λονδίνο. Δύο μεγάλες προσωπικότητες με εκ διαμέτρου αντίθετες πορείες στη ζωή. Ο μεγάλος ”Γκάζα”, όπως θέλουμε να τον θυμόμαστε με Εθνική Αγγλίας και όχι μόνο!
Ο Νταβίντ Ζινολά πήρε μια γεύση από το αστείρευτο χιούμορ του Πολ Γκασκόιν, με το πιο φλογώδες δίδυμο στην Πρέμιερ Λιγκ ετοιμαζόταν να μοιράσει θέαμα. Ο Γάλλος έπαιρνε μέρος στην παρθενική του προπόνηση με την Έβερτον, ενόψει του ντεμπούτου απέναντι στην Άρσεναλ και ο Άγγλος τον έκανε να νιώσει σαν στο σπίτι του, φορώντας μια περούκα, τρολάροντας τη κόμη του Ζινολά.
Ο Γάλλος είχε πει για τον ”Γκάζα”: ”Είναι τρομερός, δεν μπορώ να πιστέψω πως ένας αυτός ο άνθρωπος είχε τόσο χιούμορ, κάθε μέρα έκανε ένα διαφορετικό αστείο. Έβγαινα από τα αποδυτήρια και επέστρεφα δέκα λεπτά αργότερα, και αυτός ακόμα μιλούσε και έκανε τους πάντες να γελάνε! Όταν έφτασα στο προπονητικό κέντρο την πρώτη μου μέρα, τον είδα να φοράει μια περούκα, να τρέχει και να φωνάζει: Το αξίζεις” και όντως το άξιζα”!
Η Έβερτον εκείνη την περίοδο πάλευε για να αποφύγει τον υποβιβασμό, με τα ”ζαχαρωτά” να φέρνουν τον έμπειρο και στυλάτο μεσοεπιθετικό στο Μέρσεσαίντ. Ο Ζινολά αγωνιζόταν στην Άστον Βίλα και αποφάσισε να αποχωρήσει ώστε να δοκιμάσει μια νέα εμπειρία λίγο πριν κλείσει την καριέρα του. O Γάλλος ανυπομονούσε να ενώσει τις δυνάμεις του με τον Γκασκόιν, ώστε να βοηθήσουν την ομάδα να διατηρηθεί στην κατηγορία με..στυλ!
Στην Έβερτον έπαιξε μόλις τρία παιχνίδια στο πρωτάθλημα, δύο στο κύπελλο και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση και να ασχοληθεί με την υποκριτική που ήταν πάντα το μεγάλο πάθος, αλλά και το μόντελινγκ, που ήταν μια κρυφή του επιθυμία. Ασχολήθηκε με το σχολιασμό αγώνων σε τηλεόραση και ραδιόφωνο, στα κορυφαία ευρωπαϊκά και αμερικανικά δίκτυα του κόσμου, μέχρι και δικό του γαλλικό κρασί έφτιαξε… Χαμένος δεν πήγε, όπως δυστυχώς το καλό του φιλαράκι που αντάμωσε στο Μέρσεσαϊντ και θα έχει πάντα να θυμάται την όμορφη ιστορία στην προπόνηση και να αναπολεί… ”Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που θα πλήρωνα για να τον δω να παίζει” Θυμάμαι που παίζαμε αντίπαλοι, νεαροί σε ηλικία, στο τουρνουά κάτω των 21 ετών στη Τουλόν. Ήταν και τότε όπως είναι τώρα, σπουδαίος”. είπε ο Ζινολά για τον φίλο του
Οι δύο φίλοι, συναντήθηκαν πέρσι (Μάρτιος 2019), σε φιλανθρωπικό αγώνα μεταξύ παλαιμάχων της Τότεναμ και της Ίντερ, σε ένα αγώνα που πήρε μέρος με την ιταλική ομάδα ο Γιώργος Καραγκούνης στο Λονδίνο, όχι στο White Hart Lane, όπου έπαιξαν σε διαφορετικές εποχές, αλλά στο νέο στολίδι του συλλόγου, στο Tottenham Stadium.
Φόρεσαν στο παρελθόν τη φανέλα της Τότεναμ και της Νιουκάστλ, αλλά δεν υπήρξαν ποτέ συμπαίκτες. Στη Νιουκάστλ ο Ζινολά έπαιξε δύο σεζόν (1995- 1997) και κατηφόρισε στο Λονδίνο και την Τότεναμ, ενώ φόρεσε την φανέλα των Λονδρέζων για τρεις γεμάτες και ποιοτικές χρονιές (1997-2000), έπαιξε 124 ματς και σημείωσε 22 γκολ πανηγυρίζοντας το Λιγκ Καπ (98′ – 99′), ενώ και ο Γκασκόιν, φόρεσε την φανέλα των ”σπηρουνιών” τρεις γεμάτες σεζόν (1989-1991) παίζοντας 112 φορές και σημειώνοντας 33 γκολ.
Ο ”Γκάζα” ξεκίνησε την καριέρα του στο βορρά της Αγγλίας παίζοντας για τη Νιουκάστλ, όπου κατάγεται (Gateshead). Στους ”Ανθρακωρύχους” μπήκε στις ακαδημίες σε ηλικία 13 ετών και κάθισε από το 1985 έως το 1988 παίζοντας στη πρώτη ομάδα. Τρία χρόνια αργότερα πουλήθηκε στη Τότεναμ για 2.2 εκατομμύρια λίρες. Στο Λονδίνο κατέκτησε ένα και μοναδικό τρόπαιο, το FA CUP (1991), όταν ένα ένα αυτογκόλ του Ντες Γουόκερ, έδωσε το 8ο και τελευταίο της τρόπαιο στην πιο ιστορική διοργάνωση του ποδοσφαίρου, παρέα και με τον συμπαίκτη του στην Εθνική, Γκάρι Λίνεκερ (photo). Ο ”Γκάζα”, είχε βοηθήσει σκοράροντας στον ημιτελικό κόντρα στην Άρσεναλ (3-1). Ο Γκασκόιν τράβηξε τα βλέμματα με το ιδιαίτερο του στυλ, την τεχνική, την έφεση του στο σκοράρισμα, την δημιουργία, τον δυναμισμό, με αποτέλεσμα να προσελκύσει το ενδιαφέρον και ομάδων από το εξωτερικό.
Η Λάτσιο τον έφερε στη Ρώμη και λατρεύτηκε σαν Θεός. Ήταν η καλύτερη διαφήμιση για τον ιταλικό σύλλογο, αλλά ποτέ δεν έγινε αποδεκτός από διοίκηση και προπονητές. Ο Άγγλος ήρθε γρήγορα σε αντιπαράθεση με το αφεντικό του συλλόγου Σέρτζιο Κρανιότι, ενώ άρχισε να βάζει και παραπανίσια κιλά δημιουργώντας πρόβλημα σε όλη την ομάδα. Ένας ανόητος, αλλά σοβαρός τραυματισμός στην προπόνηση (έσπασε το πόδι του) αποτέλεσε το κύκνειο άσμα στην καριέρα του στην Ιταλία και αναχώρησε για τη Γκλασκώβη και τους Ρέιντζερς.
Σε ένα σκληρό, αλλά πιο βατό και όχι τόσο απαιτητικό πρωτάθλημα, ήταν και πάλι Θεός. Σήκωσε πρωταθλήματα, κύπελλα και επέστρεψε στην Αγγλία για να χαλαρώσει…Τα ποτά και ξενύχτια, ουσιαστικά κατέστρεψαν την καριέρα του και δεν τον άφησαν να ηρεμήσει και να συγκεντρωθεί. Τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν ήταν αδιόρθωτα και ποτέ δεν κατάφερε, με ελάχιστες εξαιρέσεις να παρουσιαστεί ως ο παλιός καλός ”Γκάζα”. Οδηγούσε μεθυσμένος, χωρίς δίπλωμα, είχε τραβήγματα με αστυνομίες, όμως το πιο σημαντικό, ‘σκότωνε’ τον ποδοσφαιριστή και τον άνθρωπο Γκασκόιν. Έβερτον, Μίντλεσμπρο, Μπέρνλι του έδωσαν ευκαιρίες περισσότερο για να αποκτήσουν πρεστίζ, μέχρι και στη Κίνα πήγε, για να κλείσει την καριέρα του στη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας και την Boston United το 2005.
Ίσως ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής που έβγαλε ποτέ το αγγλικό ποδόσφαιρο, ακόμα και στις μέρες μας ταλαιπωρείται, περνώντας την πόρτα των δικαστηρίων για πολλούς διάφορους λόγους. O 52χρονος, προσπαθεί να πολεμήσει τους δαίμονες του μετά την εγχείριση στην οποία υποβλήθηκε και τις κατηγορίες για σεξουαλική παρενόχληση μιας γυναίκας. Εμείς θα τον θυμόμαστε και θα τον εξυμνούμε πάντα ως τον τεράστιο ποδοσφαιριστή και τρελό ”Γκάζα” και θα προσπαθήσουμε να ξεχάσουμε τις περιπέτειες εκτός των γραμμών.
Προσωπικά, δεν θα ξεχάσω ποτέ τις πάσες που έβγαλε στους Γκάρι Λίνεκερ και Ντέβιντ Πλάτ, στους αγώνες απέναντι στο Καμερούν και το Βέλγιο, στο παγκόσμιο κύπελλο του 1990, στα γήπεδα της Ιταλία, και φυσικά το κλάμα, μετά την κίτρινη κάρτα που δέχτηκε στα ημιτελικά με τη Δυτική Γερμανία, κάτι που θα του στερούσε την συμμετοχή στον τελικό με την Αργεντινή, εφόσον περνούσαν τα ”Τρία Λιοντάρια”. H ομάδα του θρυλικού Μπόμπι Ρόμπσον αποκλείστηκε στην καταραμένη για τους Άγγλους ”ρώσικη ρουλέτα”, με το χαμένο πέναλτι του Στιούαρτ Πιρς και τον Φραντς Μπεκενμπάουερ να πανηγυρίζει στον γερμανικό πάγκο την πρόκριση στον τελικό.
Στον τελικό αντιμετώπισε η Δυτική Γερμανία αντιμετώπισε την Αργεντινή και ήταν η σειρά του Ντιέγκο Μαραντόνα να κλάψει, με τον Λόταρ Ματέους να σηκώνει το ποθητό τρόπαιο μετά από παράβαση – εφεύρεση του διαιτητή, Εντγκάρδο Γκοντεσάλ, και τον Αντρέας Μπρέμε να αξιοποιεί το πέναλτι που κέρδισε ο Ρούντι Φέλερ νικώντας τον φοβερό Σέρχιο Γκοϊκοετσέα (έπαιξε όλο το μουντιάλ, γιατί τραυματίστηκε στην πρεμιέρα ο βασικός τερματοφύλακας, Νέρι Πουμπίδο).
Απολαύστε τον τεράστιο Γκάζα στο 1ο του μεγάλο τουρνουά με το εθνόσημο στα γήπεδα της Ιταλίας με την Αγγλία να κατακτά την 4η θέση μετά την ήττα της στον μικρό τελικό από τους οικοδεσπότες Ιταλούς στο Μπάρι (2-1)! Στην Εθνική μέτρησε 57 εμφανίσεις και 10 γκολ.