Συνέντευξη στο βελγικό περιοδικό Sport/Foot, παραχώρησε ο Θανάσης Παπάζογλου, καλοκαιρινό απόκτημα της Κορτράικ.
Ο Έλληνας στράικερ, στο άρθρο που έχει τίτλο «Παπάζογλου, ο Έλληνας γίγαντας του Κορτράικ», φωτογραφήθηκε μαζί με τη σύντροφό του Βασιλική και τους δύο σκύλους του ζευγαριού και μίλησε για τη μέχρι τώρα καριέρα του και την απόφασή του να μετακομίσει στο Βέλγιο. Μερικά αποσπάσματα της συνέντευξης που θα δημοσιευτεί στο βελγικό περιοδικό τις επόμενες μέρες:
Για την πίστη του στο Θεό: «Η πίστη είναι το κύριο θεμέλιο της ζωής. Όταν δεν πιστεύουμε δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα. Η πίστη μου με βοηθά να ονειρεύομαι την εξέλιξη και να πιστεύω ότι είναι δυνατό να πραγματοποιηθούν τα όνειρά μου Ο Ιησούς με εμπνέει. Πριν από κάθε παιχνίδι κάνω το σταυρό μου και προσεύχομαι να μην τραυματιστώ. Τίποτε άλλο, τίποτε αθλητικό».
Για την μέχρι τώρα πορεία του: «Δεν προέρχομαι από οικογένεια ποδοσφαιριστών. Οι γονείς μου δεν ενδιαφέρονται για το ποδόσφαιρο. Η μητέρα μου ήταν κομμώτρια, ο πατέρας μου έβαφε αυτοκίνητα. Μικρός ήμουν καλός στο μπάσκετ, αλλά προτιμούσα το ποδόσφαιρο. Ο Βραζιλιάνος Ρονάλντο ήταν το είδωλό μου. Ο Άρης Θεσσαλονίκης με πήρε όταν ήμουν 11 ετών. Στα 18 μου έκανα επαγγελματικό συμβόλαιο, τότε που υπήρχαν ακόμα χρήματα. Τώρα οι ομάδες αναγκάζονται να στραφούν στους νέους. Έπαιξα στον τελικό του Euro U19 με την Ελλάδα, όπου χάσαμε 1-0 από την Ισπανία. Έκανα το ντεμπούτο μου με τον Άρη στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Λίγο αργότερα, πέτυχα δύο γκολ απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα στο Γιουρόπα Λιγκ. Ήταν ένα όνειρο, αλλά λίγο αργότερα τραυματίστηκα σοβαρά στο γόνατο. Ήταν το τέλος των ελπίδων μου για μία διεθνή καριέρα. Η επόμενη σεζόν ήταν η τελευταία μου και είχα προβλήματα με τον πρόεδρο. Οπότε πήγα στον ΠΑΟΚ. Ακόμα δεν ήμουν έτοιμος να παίξω σε ομάδα τέτοιου επιπέδου, αλλά απόκτησα εμπειρίες μέσω αγώνων κόντρα στην Τότεναμ και τη Φενέρμπαχτσε. Δεν θέλω να μιλήσω για τη μετακόμισή μου στον Αστέρα Τρίπολης. Πήγα στον ΟΦΗ για να ξαναφτιάξω το όνομά μου. Το ξεκίνημα ήταν δύσκολο, αλλά μετά το πρώτο γκολ, όλα πήγαν καλύτερα και η δεύτερη σεζόν ήταν ακόμη καλύτερη. Μου άρεσε πολύ η ζωή εκεί. Η νοοτροπία είναι διαφορετική. Η Κρήτη είναι παράδεισος, οι κάτοικοί της είναι πάντα χαρούμενοι και ευγενικοί».