Ο Σέρβος τεχνικός δίνει τη δική του μεγάλη μάχη από το καλοκαίρι και δε διστάζει να μοιραστεί συγκλονιστικές λεπτομέρειες που περνούν από το μυαλό του, δίνοντας το παράδειγμα γιαόρεξη για ζωή:
“Σε αυτούς τους τέσσερις δύσκολους μήνες είχα την φροντίδα εξαιρετικών γιατρών που με βοήθησαν, αλλά και την στήριξη της οικογένειάς μου, που έγιναν δότες μυελού των οστών. Ξέρω πως έχω δυνατό χαρακτήρα, αλλά είχα και τους κατάλληλους ανθρώπους δίπλα μου. Γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι ψυχολογικά να αντιμετωπίσεις αυτή την ασθένεια. Έκλαψα πολύ αυτό το τετράμηνο. Ποτέ δεν ένιωσα σαν ήρωας, αλλά είμαι ένας δυνατός άνθρωπος που δεν τα παρατά ποτέ.
Όμως δεν αρκεί το θάρρος για να νικήσεις αυτή την ασθένεια. Χρειάζεται και φροντίδα. Θέλω να πω σε όσους αντιμετωπίζουν ανάλογο πρόβλημα υγείας πως δεν είναι ντροπή να φοβούνται, να κλαίνε ή να νιώθουν απελπισμένοι. Όμως δεν πρέπει ποτέ να χάσεις την επιθυμία να ζήσεις. Είναι μια π@@@@@ αρρώστια, χρειάζεται υπομονή, αλλά αν είσαι δυνατός και έχεις πίστη, ο ήλιος θα βγει ξανά.”
