Ολλανδία, Ντόορβερθ
Αποστολή: Κωστής Μπότσαρης
14η ημέρα
Όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος. Έτσι και το δικό μας, αυτής της προετοιμασίας που ξεκίνησε στις 4 Ιουλίου κι ολοκληρώθηκε χτες το βράδυ ή για την ακρίβεια και τη λεπτομέρεια θα δει τους τίτλους τέλους να πέφτουν με την επιστροφή της αποστολής στη Θεσσαλονίκη, καλώς εχόντων των πραγμάτων λίγο μετά τις τέσσερις.
Η τελευταία ημέρα ήταν λίγο . άοσμη. Πρωινό εγερτήριο, μάζεμα των πραγμάτων που για πολλούς κι εγώ συμφωνώ απόλυτα μαζί τους είναι από τα χειρότερα πράγματα στην όλη διαδικασία και ταξίδι περί τη μιάμιση ώρα για να φτάσουμε στο αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ. Εκεί μένουμε όλοι μαζί προκειμένου να φύγουμε απροβλημάτιστα και δίχως άγχος στις 12.45 (σ.σ. τοπική ώρα). Πέρα από την ψυχρολουσία του πάρκινγκ και των 17,5 ευρώ για διάστημα κάτι περισσότερο από τρεις ώρες, όπως επίσης και την αδυναμία να μπεις στο διαδίκτυο από το δωμάτιο παρά μόνο από το λόμπι, όλα τα υπόλοιπα ήταν μια χαρά.
Μετά από δυο συνεντεύξεις, που θα δείτε και θα διαβάσετε σήμερα, δυο εκ των πλέον φερέλπιδων ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ ξεκινήσαμε για το Ενέπεταλ. Τρομερή κίνηση στους δρόμους Κυριακάτικα, μια ώρα και κάτι η διαδρομή κι ένα πανέμορφο γήπεδο σε αντίστοιχη τοποθεσία. Το ελληνικό στοιχείο . εντονότατο. Για μια ακόμη φορά φίλαθλοι του «Δικεφάλου» από κάθε γωνιά της Γερμανίας κι όχι μόνο βρέθηκαν εκεί για να δουν από κοντά την αγαπημένη τους ομάδα. Κι αν εξαιρέσεις ορισμένους που . ξέφυγαν για λίγο – αδίκως ή δικαίως δεν το εξετάζω – ήταν και πάλι συγκινητικοί.
Κουβέντες με κόσμο που λαχταρά την πατρίδα, σου μιλάει γι’ αυτήν και βγάζει πηγαία λαχτάρα, παράπονο, νοσταλγία. Η πιο μεγάλη του χαρά είναι η άδεια που προσμένει πως και πως για να επιστρέψει στα παλιά του τα λημέρια, να δει συγγενείς και φίλους, να πάρει σημαντικές ανάσες για το μακροβούτι της ξενιτιάς. Ανήκουν στην ιδιαίτερη κατηγορία αυτών των ανθρώπων που έχουν χάσει κάτι σημαντικό από την καθημερινότητα της ζωής τους και γι’ αυτό το εκτιμούν και περισσότερο.
Ας κλείσουμε κι αυτήν την παρένθεση. Δεν υπήρξε άνθρωπος στο γήπεδο που να μη γευτεί τα υπέροχα «βουρστ», όπως επίσης ελάχιστοι ήταν εκείνοι που δε βγήκαν φωτογραφία με κάποιον εκ της αποστολής. Το επίπεδο της διοργάνωσης του φιλικού δεν ήταν δα και το καλύτερο με τους διαιτητές να δέχονται παρακαλετά από τις ομάδες για να συμπληρώσουν το φύλλο αγώνα και τις συνθέσεις ν’ αναφέρουν αριθμούς κι ονόματα με ποσοστό αυξημένο στις στοιχηματικές εταιρείες για την πιθανή ευστοχία αυτών που τα έγραψαν.
Το πρώτο γκολ του ΠΑΟΚ περισσότερο στεναχώρησε τον Λάζλο Μπόλονι παρά τον ομόλογό του στον πάγκο της βελγικής ομάδας. Πως και πως περίμενε ο τεχνικός του «Δικεφάλου» να δει τον Ιβιτς αγωνιζόμενο σε φιλικό και πριν καλά – καλά αρχίσει να συνηθίζει την παρουσία του στο γήπεδο ο Σέρβος αποχώρησε τραυματίας. Σα να μην έφτανε αυτό ο αντικαταστάτης του Δημήτρης Σαλπιγγίδης λίγο αργότερα τον . μιμήθηκε. Κι επιπλέον οι αντικαταστάτες τους έκαναν τον Ρουμάνο να βγει από τα ρούχα του. Πράγματα που ζητά καθημερινά στις προπονήσεις, οι βασικές αρχές πάνω στις οποίες δομεί το νέο ΠΑΟΚ δεν υπήρχαν πουθενά.
Μια λάθος μετάφραση στην ερώτηση που του κάναμε μετά το τέλος της αναμέτρησης και την . «πληρώσαμε» εμείς τη νύφη. Δεν πειράζει . Αμέσως μετά πολιορκία στ’ αποδυτήρια με στόχο ένα λάφυρο, κάτι που να . μυρίζει ΠΑΟΚ. Ταξίδι επιστροφής και ταυτόχρονη συνειδητοποίηση πως το τέλος αυτής της περιπέτειας πλησιάζει. Καθάρισμα του ενοικιαζόμενου οχήματος, φουλάρισμα και παράδοση μισή μέρα νωρίτερα γιατί αν το μεσημέρι για τρεις – τέσσερις ώρες πληρώσαμε 17,5 ευρώ τότε για ολόκληρη διανυκτέρευση θα χρειαζόταν Ε9. Διπλό πήγαινε – έλα στ πάρκινγκ επειδή το χάσαμε το μυαλό μας αλλά ευτυχώς όχι και το κινητό μας, λίγη κουβέντα με φίλους και συναδέρφους στο ξενοδοχείο, ορισμένες κλεφτές ματιές στο Βενεζουέλα – Χιλή κι ανάγκη για ξεκούραση αφού κι η αυριανή ημέρα έχει πρωινό ξύπνημα κι επιστροφή στην πατρίδα, με το καλό.
Σκεφτόμουν τον αποχαιρετισμό από αυτήν εδώ τη γωνιά του σάιτ αλλά κι αύριο . μέρα είναι. Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα σε όλους.
13η ημέρα
Τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου ο ΠΑΟΚ έκοψε πρώτος το νήμα στην κούρσα της απόκτησης του Γιώργου Γεωργιάδη πετυχαίνοντας μια μεταγραφή ουσίας κι εντυπώσεων. Συγκεκριμένα οι πολύωρες συζητήσεις και με τον Πανσερραϊκό αλλά και με τον 23χρονο μεσοεπιθετικό ολοκληρώθηκαν επιτυχώς λίγο πριν από τις 03.00 ώρα Ελλάδας κατόπιν σκληρότατων διαπραγματεύσεων με τις εμπλεκόμενες πλευρές να συμφωνούν σε τριετή συνεργασία και τους Σερραίους να κομίζουν άμεσα και μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη κι όχι μόνο. Πρόκειται για μια κίνηση που δίνει λύση και στη θέση του επιθετικού καθώς απελευθερώνει τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη από τη δεξιά πτέρυγα δίνοντάς του την ευκαιρία ν’ αγωνιστεί στη φυσική του θέση.
Το μεταγραφικό ενδιαφέρον στρέφεται στην απόκτηση ποδοσφαιριστή για τη μεσαία γραμμή, προκειμένου να καλυφθεί το κενό που δημιούργησε η αποχώρηση του Βίκτορ Βιτόλο. Μια ανάγκη που έγινε ακόμη πιο επιτακτική μετά τον τραυματισμό του Γιώργου Φωτάκη στην πρωινή προπόνηση του Σαββάτου (οι ενδείξεις προδίδουν βλάβη στον έξω μηνίσκο του δεξιού ποδιού αλλά θα πρέπει να υποβληθεί σε μαγνητική για ασφαλή διάγνωση κάτι που θα γίνει άμα τη επιστροφή της αποστολής στη βάση της), που ήταν κι η τελευταία στο πλαίσιο της προετοιμασίας επί ολλανδικού εδάφους καθώς αύριο το πρωί η ομάδα θα μεταφερθεί σε ξενοδοχείο του Ντίσελντορφ. Το απόγευμα θα ταξιδέψει για το Ενέπενταλ όπου θα δώσει το τελευταίο της φιλικό κόντρα στη βελγική Ούπεν και το μεσημέρι της Δευτέρας θ’ αναχωρήσει για τη Θεσσαλονίκη.
12η ημέρα
Τί μέρα κι αυτή. Ξεκίνησε ήρεμα, σε κανονικούς ρυθμούς, προχώρησε με μεγαλύτερο ενδιαφέρον λόγω της κλήρωσης αλλά και της άφιξης εδώ στο Ντόορβερθ των Ζαγοράκη – Βρύζα κι ολοκληρώθηκε με . γκραν γκινιόλ που κατέληξε στη μεταγραφή του Γεωργιάδη. Και πάλι Παρασκευή βράδυ, όπως με τα κανάλια novacinema που κάποιες ημέρες αφιερώνονται σε συγκεκριμένη θεματολογία ταινιών, έτσι και τα βράδια κάθε Παρασκευής στην Ολλανδία υπόσχονται σασπένς και συγκινήσεις. Πάλι καλά που όλο κι όλο ζήσαμε δυο γιατί αν θα βιώναμε και τρίτο δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως θα μετρούσαμε απώλειες στο τέλος.
Πρωινό ξεκίνημα με τηλεφώνημα αδερφικού φίλου συναδέρφου προκειμένου να πάμε μαζί προς την προπόνηση. Για πρώτη φορά έπειτα από την περασμένη Τρίτη η βροχή σταμάτησε κι ο ήλιος κάνει δειλά – δειλά την εμφάνισή του πίσω από τα σύννεφα. Καλός οιωνός εν όψει και της πανσέληνου. Ο Μπόλονι συντονίζει τις ασκήσεις σ’ ένα σαφώς πιο ήρεμο περιβάλλον αφού η Κόλτσεστερ επέστρεψε από εκεί που ήρθε και οι φωνές των Βρετανών μπορώ να σας διαβεβαιώσω δε λείπουν σε κανέναν. Παίκτες φορούν ζωνάρι στη μέση που έλκει με αλυσίδα ένα – τρόπον τινά – έλκηθρο βάρους περίπου είκοσι κιλών. Μετά το πέρας της άσκησης οι φροντιστές τα μαζεύουν κι ο Γιασέρ τα τραβάει δυο – δυο!
Βέβαια είναι ολοφάνερο πως ο νους του προπονητή τρέχει και σ’ άλλα πράγματα. Σ’ αυτά για τα οποία συνεννοείται ακατάπαυστα ο Παντελής Κωνσταντινίδης θαρρείς κι έχει κάνει το κινητό . σκουλαρίκι. Μεσημέρι ώρα για συνεντεύξεις. Πρώτος ο Παναγιώτης Γλύκος κι αμέσως μετά ο Κώστας Χαλκιάς. Ενδιάμεσα η κλήρωση. Αγχος, αγωνία και προβλέψεις περιλαμβάνει το μενού. Ο κάθε ένας που περνάει από εκεί που καθόμαστε ρωτάει και κάτι. Ο κάθε ένας λέει και μια χώρα την οποία επιθυμεί να επισκεφτεί. Στο άκουσμα της Βαλερένγκα οι αντιδράσεις είναι «μουδιασμένες». Κι ανέφερα μόνο τη νορβηγική ομάδα επειδή σχεδόν κανείς δεν έδωσε δικαίωμα στην ελπίδα στους Αρμένιους. Οψόμεθα .
Λίγο πριν το τέλος της ενδιαφέρουσας συνέντευξης με τον Χαλκιά παρατηρείται μια . κινητοποίηση γενικώς στο χώρο και μια πιο προσεκτική παρατήρηση εξηγεί το γιατί. Στις 14.16 ο Θόδωρος Ζαγοράκης μαζί με τον Ζήση Βρύζα περνούν το κατώφλι του ξενοδοχείου και πάνε στη ρεσεψιόν. Αμηχανία, χαμόγελα και . χαιρετούρες γενικώς. Είναι δύσκολο να περιγράψω την ομορφιά αυτής της εικόνας, αυτών των δυο σημαντικότατων ανθρώπων για τον ΠΑΟΚ να είναι μαζί. Κι ακόμη περισσότερο επειδή υπήρξαν έτσι στο παρελθόν, μεσολάβησαν πάρα πολλά και να που ξανασυνθέτουν αυτό το παντοδύναμο δίδυμο.
Μετά την αποχώρησή τους για την πρώτη συζήτηση με τον τεχνικό διευθυντή και περίπου μια ώρα πριν από την απογευματινή προπόνηση, ποδοσφαιριστής προκαλεί δημοσιογράφους να παίξουν το πατροπαράδοτο ποδοσφαιράκι ή τα γνωστά «μπαλάκια». Συνεργός στο «έγκλημά» του ένας γυμναστής, σκέτη ηλικιακή παραπλάνηση, γερός να είναι ο άνθρωπος. Όπως εύκολα γίνεται κατανοητό μας . ισοπέδωσαν. Τί τέρμα και άμυνα, τί κέντρο κι επίθεση δοκίμασα το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο. Να παίρνουμε το μπαλάκι από κάτω και να βάζουμε ένα γκολ στο σκορ τους. Καλάάάά … Δεν ξεχνιούνται εύκολα κάτι τέτοια.
Απογευματινή προπόνηση υπό το βλέμμα των άρτι αφιχθέντων διοικούντων. Μέχρι ενός βαθμού βέβαια αφού τα τηλέφωνα δε σταμάτησαν στιγμή. Η προπόνηση δεν έχει ξεκινήσει ακόμη κι ο Λίνο «πληρώνει» τη διάθεση του Γκαρσία για πείραγμα. Τη θέση του Βραζιλιάνου λίγο μετά θα πάρει ο Γιασέρ. Ο Ρουμάνος που δε θέλει να λογίζεται ως τέτοιος καθώς θεωρεί εαυτόν Ούγγρο κι όπως έχει πει ακόμη και τα όνειρα που βλέπει είναι στη γλώσσα των Μαγυάρων διακόπτει την άσκηση για να παρατηρήσει τους νέους ποδοσφαιριστές. Λίγο μετά ξεμοναχιάζει τον Γιασέρ για να παίξουν ποδοβόλεϊ και φυσικά το ποιος νίκησε – δίκαια ή άδικα δεν είναι δουλειά μας να το σχολιάσουμε – είναι αυτονόητο.
Ειδησεογραφικά το απόγευμα είναι ανησυχητικά ήρεμο. Δεν πήραμε έγκαιρα το μήνυμα για το τι θ’ ακολουθούσε. Τοπική ώρα 10.30. Η ΠΑΕ ενημερώνει πως ο ΠΑΟΚ βρίσκεται πολύ κοντά στην απόκτηση του Γιώργου Γεωργιάδη του Πανσερραϊκού. Πολύ σύντομα διαπιστώνουμε ότι η ίδια πληροφόρηση υπάρχει κι από την ΑΕΚ. Δε γίνεται, κάτι δεν πάει καλά, κάποιος δε λέει την αλήθεια. Τα τηλέφωνα όλων έχουν πάρει «φωτιά». Ζαγοράκης και Βρύζας εναλλάσσονται στην επικοινωνία κι η αγωνία έχει πάει στο κατακόρυφο. Ώρα 12.40 (πάντα τοπική), μέλος του Δ.Σ. καταθέτει την πεποίθησή του πως το θέμα έκλεισε οριστικά. Δευτερόλεπτα μετά ο πρόεδρος το επιβεβαιώνει. Το τηλέφωνο χτυπάει από συνάδερφο στο ρεπορτάζ της Ενωσης που αναφέρει πως η ίδια πληροφόρηση προκύπτει κι από την άλλη πλευρά. Κάποιες λεπτομέρειες περισσότερες από τους ανθρώπους της ομάδας κι αμέσως ενημέρωσε σε σάιτ κι εφημερίδες.
Κάποιοι δεν πρόλαβαν να διαβάσουν την είδηση κι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τη μεταγραφή. Ο ενθουσιασμός κάποιων σημαινόντων προσώπων μετριάστηκε μονομιάς. Τα θερμότατα συγχαρητήριά μου σ’ αυτούς. Τους ανώνυμους κριτές των πάντων. Όπως έλεγε κι η συγχωρεμένη η γιαγιά μου «ακόμη δεν τον είδαν . Γιάννη τον εβγάλανε». Γιώργο τον λένε και καλή του επιτυχία στη νέα σελίδα που ανοίγει στην καριέρα του. Πολλά είπαμε όμως κι απόψε. Κι αύριο μέρα είναι. Καλό ξημέρωμα σε όλους .
10η ημέρα
Η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή της αποστολής στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε κι οποιοσδήποτε από όλους όσοι είμαστε εδώ πει το αντίθετο μάλλον δεν παραδέχεται την αλήθεια. Η βροχή δε λέει να σταματήσει να με τίποτα. Η μόνη διαφοροποίηση έχει να κάνει με την έντασή της και τίποτα περισσότερο.
Το θερμόμετρο έχει υποχωρήσει μέχρι και τους δεκατρείς βαθμούς! Το πρωινό ραντεβού ήταν για τις 10.30 στο χώρο που προπονείται η ομάδα. Τα καιρικά φαινόμενα κάνουν τη δουλειά όλων πολύ πιο δύσκολη, όμως το κέφι και η διάθεση δε χάνονται στιγμή.
Οι βασικοί επιδίδονται σε χαλαρό τρεξιματάκι, είναι πιο ορεξάτοι αφού ξέρουν πως το «μαρτύριό» τους θα διαρκέσει πιο λίγο. Οι υπόλοιποι πασχίζουν να μείνουν όρθιοι. Ενας εναντίον ενός με τις εστίες σε απόσταση είκοσι μέτρων, ο Αποστολόπουλος γκρεμίζει τον Τσουκαλά τραβώντας τον από τη φανέλα κι οι δυο ξεσπούν σε γέλια. Ο Σνάουτσνερ παραδίδει μαθήματα υψηλής τεχνικής «χορεύοντας» με την μπάλα μέσα στη βροχή και νικάει τον Χαλκιά ίσως επειδή τον άκουσε να «βαφτίζει» το νεαρό δεξιό οπισθοφύλακα «Καφού».
Ο διεθνής γκολκίπερ εκτελεί πέναλτι και νικάει τον Γλύκο, αμέσως μετά ο αναπληρωματικός παίρνει ρεβάνς από τον βασικό. Ο Κώστας Ιωσηφίδης αμφισβητείται κι αναλαμβάνει δράση για να διδάξει. Το αποτέλεσμα αμφισβητείται από τους νεαρούς, ως είθισται να συμβαίνει στις προπονήσεις.
Το ξενοδοχείο της αποστολής γίνεται ακόμη πιο επιθυμητός ως προορισμός. Για κάποιους προκειμένου να στεγνώσουν και να ξεκουραστούν, για κάποιους άλλους προκειμένου να εργαστούν. Μια συζήτηση με τον Θανάση Παπάζογλου, λίγο φαγητό κι αμέσως μετά δίωρη συνέντευξη με τον προπονητή. Πολλά και χρήσιμα τα συμπεράσματα που προέκυψαν μέσα από τη συνέντευξη και μπορείτε να διαβάσετε ή να δείτε μέσα από τις σημερινές δημοσιεύσεις. «Ο χρόνος είναι χρήμα» τονίζει ο Ρουμάνος τεχνικός μεταξύ σοβαρού κι αστείου αλλά μην ξεχνάτε πως τα πιο σοβαρά πράγματα στη ζωή λέγονται με χιουμοριστικό τρόπο. Είναι άνθρωπος που σε κερδίζει. Ξέρει πώς να συμπεριφερθεί, γνωρίζει τον τρόπο να θέτει όρια, κερδίζει τον σεβασμό σου, έχει αντίληψη, είναι προσγειωμένος και διατεθειμένος να κάνει ότι χρειάζεται για να πετύχει. Μοιάζει ως ένας πολύ καλός συνεργάτης σε μια πολύ δύσκολη εποχή για την ομάδα. Θα φανεί … Πασχίζουμε να στείλουμε όλη τη συνέντευξη σε βιντεάκια, αλλά μόνον εύκολο δεν είναι.
Η απουσία απογευματινής προπόνησης δίνει την ευκαιρία στους παίκτες να ξεκουραστούν και να κοιμηθούν λίγο περισσότερο. Αποχωρούμε την ώρα που ο Λάζλο Μπόλονι με τον Παντελή Κωνσταντινίδη κάθονται μαζί με τον Ντάριο Κρέσιτς να συζητήσουν. Λίγο πιο εκεί ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης μιλάει με δυο φίλους του που ήρθαν να τον επισκεφτούν.
Ο Σπύρος Μηλιωρίδης πιο εκεί τα λέει με τους Ιβιτς, Μπαλάφα, Λίνο και τον γιατρό. Η βροχή συνεχίζεται και σε προτρέπει να μείνεις εντός δωματίου, να επικοινωνήσεις με τους δικούς σου, να ανταποκριθείς στις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις και να ξεκουραστείς. Κι αύριο μέρα είναι …
Καλό ξημέρωμα σε όλους.
9η ημέρα
Καλημέρα, σήμερα λέω να ξεκινήσουμε … ανάποδα. Πριν από λίγο επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο καθώς μέχρι τώρα (περίπου 02.00 τοπική ώρα) ήμασταν στο ξενοδοχείο του ΠΑΟΚ, όπου είχαμε πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον προπονητή Λάζλο Μπόλονι. Είναι από τα θετικά της προετοιμασίας. Θέλοντας και μη δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να βρεθείς κοντά με ανθρώπους να συζητήσεις να καταλάβεις κάτι περισσότερο γι’ αυτούς και τον τρόπο σκέψης τους, ενώ το ίδιο συμβαίνει και αντίστροφα. Μια πραγματικότητα που υπό άλλες συνθήκες και δη τις δικές μας, τις εγχώριες φαντάζει απίθανη να υπάρξει. Κι όμως …
Μετά την τρίτη ήττα σε ισάριθμες φιλικές αναμετρήσεις και παρότι έχει ξεκαθαριστεί πως τα αποτελέσματα σ’ αυτούς τους αγώνες είναι αυτά που έχουν τη μικρότερη σημασία, επικρατεί ένας προβληματισμός. Το παρατηρείς στα βλέμματα όλων, καχύποπτα, αμήχανα, αναζητούν διέξοδο διαφυγής. Ολιγομελείς παρέες συζητούν χαμηλόφωνα σε πολύ σοβαρό ύφος, επειδή ουσιαστικά ο ένας ρωτάει τον άλλον για να αποφορτιστεί από ευθύνες και να πάρει απαντήσεις που να τον ικανοποιούν και συνάμα να τον απαλλάσσουν. Δεν είναι ίδιον των ποδοσφαιριστών, αλλά μια συνήθεια που έχουμε οι περισσότεροι.
Η αλήθεια είναι πως για είκοσι έξι λεπτά, τα πρώτα του χτεσινού αγώνα, ο ΠΑΟΚ ήταν καλός, ωστόσο από εκείνο το σημείο και μετά κατέρρευσε με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα περίπου δέκα λεπτών στην επανάληψη. Σ’ ένα ακόμη γήπεδο προπονητικού χαρακτήρα περίπου πενήντα φίλοι του «Δικεφάλου» όχι μόνο το βρήκαν αλλά έκαναν την παρουσία τους εξαιρετικά αισθητή. Σε κάποιο σημείο της αναμέτρησης μάλιστα, ενώ ο αγώνας ήταν σ’ εξέλιξη είχαν περάσει μέσα από τις διαφημιστικές πινακίδες και φώναζαν συνθήματα χορεύοντας σχεδόν πάνω στη γραμμή του πλαγίου! Ούτε η βροχή, που θαρρείς και το ‘χει βάλει σκοπό να μας … μουλιάσει δεν τους πτόησε.
Γενικά όμως οι μέρες είναι δύσκολες. Οριστικοποιήθηκε η αποχώρηση του Βιτόλο κι ο Ισπανός αποχαιρέτισε με μια ανακοίνωση κενού περιεχομένου. Δε νομίζω να υπάρχει κανείς που να μη θέλει να μάθει τους προσωπικούς λόγους που επικαλείται. Ωστόσο δεσμεύομαι να πούμε περισσότερα από εβδομάδα για το θέμα αναλυτικότατα. Την ώρα του φιλικού προκύπτει η απώλεια του υπ’ αριθμόν ένα μεταγραφικού στόχου για τη θέση του επιθετικού Καρλάο, με την «Abola» να τον στέλνει δανεικό στην ελβετική Ξαμάξ. Τα … «χτυπήματα» είναι απανωτά.
Μουντός καιρός από προχτές ανάλογη διάθεση. Δυο συνεντεύξεις πρωί και μεσημέρι με τον Βιεϊρίνια να εξετάζει το τι θα κάνει όταν σταματήσει το ποδόσφαιρο και να παριστάνει τον οπερατέρ στη συνέντευξη του Λίνο, αλλάζοντας «κάδρα», κάνοντας κοντινά και μακρινά, εντούτοις απέτυχε στο να κάνει τον συμπατριώτη του να γελάσει παρά το γεγονός πως αυτός ήταν ο βασικός του σκοπός. Μας μίλησε κι ο Σαβίνι βγάζοντας έντονο συναίσθημα, γνήσιο και βαθύ παράπονο για την αντιμετώπιση που έτυχε μέχρι σήμερα από συγκεκριμένα πρόσωπα.
Μια γρήγορη επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ της περιοχής για τ’ απαραίτητα κι ο χρόνος που είχε απομείνει για την αναχώρηση απειροελάχιστος. Δεύτερο διαδοχικό ταξίδι σε διάστημα δυο ημερών και τα νεύρα πάνω από το κεφάλι. Δύσκολη μέρα … όμως πέρασε κι αυτή, όπως όλες τους. Αφού … κι αύριο μέρα είναι. Καλό ξημέρωμα σε όλους.
8η ημέρα
Πρωινό ξύπνημα … κλασικές ελληνικές συνήθειες, όπου η απόλαυση ενός φραπέ μοιράζεται εξ ημισείας στη δημιουργία του αλλά και στην κατανάλωσή του μ’ ένα γρήγορο πέρασμα από τις ειδήσεις του διαδικτύου. Ο ήλιος λάμπει, το θερμόμετρο δείχνει 25 βαθμούς κελσίου κι αμέσως το μυαλό «ανεβάζει» στην οθόνη του τις προτεραιότητες – υποχρεώσεις της ημέρας. Ξεκίνημα με προπόνηση, όπου η επιμονή του προπονητή στην τεχνική ειδικά με τους βασικούς προδίδει πολλά πράγματα. Μια ενόχληση του Ιβιτς στον δικέφαλο τον αφήνει εκτός φιλικού, γεγονός που τον πειράζει αρκετά. Οι «μικροί» κάνουν ένα μικρό χαλάρωμα και φεύγουν ξενοδοχείο με προορισμό το γυμναστήριο. Κανείς ποδοσφαιριστής δε συμπαθεί τις ασκήσεις δίχως την μπάλα.
Ακόμη κι ο Βιτόλο την πρώτη ημέρα που βρέθηκε εδώ στο Αρνεμ κι έκανε ατομικό πρόγραμμα με τρέξιμο γύρω – γύρω το γήπεδο, στα … κλεφτά έπαιρνε μια μπάλα και την έσερνε μαζί του για αρκετά μέτρα. Μια και ο λόγος για τον Ισπανό, κάποιοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν καταστάσεις. Με γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον επιλέγουν συγκεκριμένες συμπεριφορές που κακώς έχουν υπάρξει προς το πρόσωπο του ποδοσφαιριστή κι ενισχύουν τις προσδοκίες τους για κάτι … μεγαλύτερο. Το μόνο που έχω να σημειώσω είναι πως έχουν γνώσιν οι φύλακες. Κλείνει η παρένθεση.
Το ραντεβού με τους συναδέρφους ήταν για τις 12 το μεσημέρι κι ως συνήθως εκείνος που μέχρι χτες στηλίτευε τη δική μας αργοπορία των τεσσάρων-πέντε λεπτών φρόντισε να καλύψει το … χαμένο έδαφος των προηγούμενων ημερών και να εμφανιστεί με 20λεπτη καθυστέρηση. Μετά από σχεδόν δίωρο ταξίδι και 180 χιλιόμετρα – κι αφού χάσαμε μια φορά το δρόμο – φτάσαμε στο Γκρόνιγκεν. Πανέμορφη πόλη που αξίζει να επισκεφτείτε. Παραδοσιακή πόλη, πάρα πολύ προσεγμένη, με πολύ ωραίο κόσμο καταφέρνει να συνδυάσει το σύγχρονο με το κλασικό. Η στιγμή που μπήκε στην καρδιά μας ήταν όταν στη βόλτα που κάναμε στη λαϊκή είδαμε σε περίοπτη θέση βιτρίνας την δική μας … «φέτα». Μιλάμε για τυρί επώνυμης ελληνικής γαλακτοβιομηχανίας. Ο ίδιος πλανόδιος πωλητής είχε κι άλλα καλούδια στο κιόσκι του, όμως το θέμα μας δεν είναι αυτό.
Ωρα τέσσερις και μισή. Το καραβάνι μας ξεκινάει για το γήπεδο, περίπου είκοσι χιλιόμετρα έξω από το Γκρόνιγκεν. Επαρχιακοί, υπέροχοι δρόμοι, ονειρεμένα αντίστοιχα σπιτάκια και το GPS μας προδίδει. Ρωτάμε ένα χωρικό, μας δείχνει ένα δρόμο αλλά αυτός είναι χωματόδρομος! Μπαίνουμε στην περιπέτεια και το αποτέλεσμα είναι … απίστευτο. Γήπεδο σαν προπονητήριο δίχως κερκίδες και συνθήκες πάρα πολύ δύσκολες για τους δημοσιογράφους. Μέχρι κι ο τεχνικός της ομάδας εκνευρίστηκε.
Το τρία μηδέν του πρώτου μέρους είναι ανησυχητικό αλλά με την είσοδο των βασικών οι ισορροπίες αποκαθίστανται. Ο Φωτάκης σημειώνει υπέροχο γκολ και δικαιώνει ακόμη περισσότερο τον προπονητή του για τα κολακευτικά λόγια που του απονέμει σε ιδιωτικές συζητήσεις. Καμία βοήθεια από τα χαφ στο πρώτο μέρος, κάκιστη η μεσαία γραμμή. Ο Βιεϊρίνια σε νέο ρόλο πίσω από τον επιθετικό κι αίφνης το παιχνίδι του ΠΑΟΚ αλλάζει διάσταση. Στο τέλος του αγώνα έμεινε η πικρία για την ήττα καθώς οι ευκαιρίες για ολική ανατροπή διαδέχονταν η μια την άλλη. Κι από αυτήν την ομάδα έλλειπαν έξι παίκτες (Κοντρέρας, Γκαρσία, Ιβιτς, Βιτόλο, Μπαλάφας, Καρλάο)! Κόσμος από κάθε γωνιά της Γερμανίας, της Ολλανδίας κι όχι μόνο. Το ψιλόβροχο που ξεκίνησε σχεδόν στην ανάπαυλα ολοένα και δυναμώνει. Ενας ντόπιος Ολλανδός παλεύει να πείσει τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ για ένα αναμνηστικό. Ο Μπόλονι κάνει δηλώσεις σε μια μεμονωμένη δημοσιογράφο, που συνοδεύεται από το νεαρότατο παιδάκι της.
Η επιστροφή ξεκινάει, η βροχή δυναμώνει κι ο ένας παρακολουθεί τον άλλον για να διαπιστώσει ποιος έχει συμπτώματα κρυώματος. Επιστροφή, νέα απώλεια δρόμου και μια παραπάνω ώρα. Τα νεύρα κι η κόπωση στα κόκκινα, άφιξη περί τις 12.30 τοπική ώρα στο ξενοδοχείο της ομάδας. Μια – Μιάμιση ώρα μετά αναχωρούμε για το δικό μας. Ο Μορφέας περιμένει και μου επιβάλει να διακόψω την επαφή μας. Δεν πειράζει όμως κι αύριο μέρα είναι. Καλό ξημέρωμα σε όλους.
7η ημέρα
Μετά από μια εβδομάδα η καθημερινότητα τείνει να … ρουτινιάσει, πλην των ημερών των φιλικών αγώνων, ωστόσο πάντα κάτι θα συμβεί για να σου αλλάξει την εντύπωση. Μια εβδομάδα τώρα, μ’ εξαίρεση την πρώτη ημέρα, παρκάρουμε το αυτοκίνητο σε σημείο δίπλα ακριβώς από εκεί που φιλοξενούνται οι προπονήσεις του ΠΑΟΚ δίχως να σημειωθεί το παραμικρό πρόβλημα. Με τη θερμοκρασία να παίρνει τον ανήφορο, στοιχείο που ίσως και να έπαιξε το ρόλο του, εν αγνοία μας είχαμε ραντεβού με τον τρελό της περιοχής του Ντόορβερθ. Μας περίμενε ανυπόμονα για να μας ενημερώσει με αγενέστατο τρόπο πως δεν πρέπει να παρκάρουμε στο συγκεκριμένο σημείο στην ιδέα και μόνο πως μπορεί να προκύψει ανάγκη να σπεύσει ασθενοφόρο για κάποιον από αυτούς που κάνουν προπόνηση. Θαρρείς κι εμείς θα ήμασταν … αλλού αν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Η … γαλλική πρωί – πρωί πήγε «σύννεφο», η αδρεναλίνη χτύπησε κόκκινο από νωρίς κι όλοι αντιληφθήκαμε πόσο καλά θα κυλήσει η ημέρα και κατ’ επέκταση η εβδομάδα. Το ίδιο είχε κάνει και με το αυτοκίνητο των φροντιστών λίγα λεπτά νωρίτερα.
Το σκληρό προφίλ των προπονήσεων διατηρήθηκε και σήμερα. Κι οι ποδοσφαιριστές εξισορροπούν την πίεση και την κόπωση με τα μεταξύ τους πειράγματα. Ο Γκαρσία επανήλθε σε κανονικούς ρυθμούς, τουλάχιστον στα 2/3 της προπόνησης κι αυτοί που «πλήρωσαν» την όρεξη του Ουρουγουανού ήταν ο Σαλπιγγίδης με ορισμένα σπρωξίματα κι ο Σνάουτσνερ με φραστικά πειράγματα. Αντίθετα, το χαμόγελο κι η διάθεση για πλάκες έχει εξαφανιστεί από την πλευρά του Λάζλο Μπόλονι.
Ο Ρουμάνος τεχνικός μετά το φιλικό του Σαββάτου εμφανίζεται διαφορετικός.
Το μεσημέρι ξεκίνησε ένα νέο κύκλο επαφών με τους ποδοσφαιριστές, αρχής γενομένης από τον Γκαρσία. Μετά το τέλος της απογευματινής προπόνησης τη σκυτάλη πήρε ο Χαλκιάς. Σημαντικό στοιχείο της πρωινής εκγύμνασης ήταν οι φωνές. Κραυγές από τους τερματοφύλακες και τον προπονητή τους, ακόμη πιο έντονες από το διπλανό γήπεδο όπου προπονούνταν η Κόλτσεστερ αλλά όλους τους υπερκάλυψε ένα επίμονο κορνάρισμα, σχεδόν στα όρια του εκνευρισμού. «Δράστης» ήταν ο – ποιος άλλος; – Γκαρσία καθώς είχε επιβιβαστεί στο βανάκι που θα τον μετέφερε στο ξενοδοχείο αφού το ποδήλατο είναι απαγορευτικό για την αποθεραπεία του κι ο οδηγός είχε καθυστερήσει να πάει αφήνοντάς τον να περιμένει.
New entry στη μεγάλη παρέα των φιλάθλων τρεις άρτι αφιχθέντες από τη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα την Πολίχνη. Αντιπροσωπευτικό πανό και φωτογραφίες με τους παίκτες.
Ένα ακόμη παιδί, ομογενής έκανε 180 χιλιόμετρα για να έρθει από τη Γερμανία να ξαναδεί την ομάδα, μια και το Σάββατο ήταν και στο Ντίσελντορφ. Πιο νεαροί της Θύρας 4 από τις γύρω περιοχές, μαζί και μια τετραμελής οικογένεια.
Η απογευματινή προπόνηση θαρρείς και γίνεται στη … Σουρωτή από πλευράς κόσμου. Η πληροφορία για ακύρωση του τελευταίου φιλικού της προσεχούς Κυριακής γίνεται ολοένα και πιο έντονη επιβεβαιώνοντας φίλους που συναντήσαμε το Σάββατο έξω από το σύνδεσμο του Ντίσελντορφ οι οποίοι επέμεναν πως η γερμανική αστυνομία δεν προτίθεται να δώσει εισιτήρια φοβούμενη επεισόδια όχι μέσα στην πόλη αλλά στις εισόδους της κι έξω από αυτήν. Οποιαδήποτε συζήτηση για μετακόμιση στη γερμανική πόλη τόσο από την ομάδα όσο κι από εμάς μια ημέρα νωρίτερα, προκειμένου να μην πηγαινοερχόμαστε ασκόπως έχει «παγώσει», αφού Κυριακή είναι ο αγώνας και Δευτέρα επιστρέφουμε – με το καλό – για να γλιτώσουν άπαντες την άσκοπη μετακίνηση. Ες αύριον τα σπουδαιότερα. Η ατάκα της ημέρας; Δυο τον αριθμό.
Η πρώτη προήλθε από έναν εκ των επισκεπτών σε φίλο και συνάδερφο: «Μα καλά δεν ξέρεις που είναι η τάδε οδός στη Θεσσαλονίκη; Τσομπάνος είσαι; Πάρε το αστικό, το 29 και θα σε φέρει αυτό». Κι η δεύτερη, προήλθε από ποδοσφαιριστή του «Δικεφάλου», από τους «παλιούς» ο οποίος ενώ εκτελούσε άσκηση είπε σε νεαρό συμπαίκτη του κι ενώ περνούσαν μπροστά από τον γενικό αρχηγό του ΠΑΟΚ: «Φίλε, μείνει κοντά μου κι έχει να μάθεις πολλά. Θα σε κάνω πολύ καλύτερο κι από τον Ιωσηφίδη». Η απάντηση του κ. Κώστα ήταν ένα απλό κούνημα του κεφαλιού, αλλά με πολύ νόημα. Αύριο ή μάλλον σήμερα μας περιμένει αγώνας, έχουμε να κάνουμε συνολικά 330 χιλιόμετρα πήγαινε – έλα, γι’ αυτό καλύτερα να σας αφήσω. Καλό ξημέρωμα σε όλους.
Κι αύριο … μέρα είναι.
6η ημέρα
Σε σχέση με τις ημέρες που προηγήθηκαν εδώ στο Ντόορβερθ η σημερινή ήταν η λιγότερη κουραστική όλων και σχεδόν για όλους και γι’ αυτό δε θα σας κουράσω κι εσάς πολύ. Το πρωινό ξύπνημα μεταφέρθηκε ελάχιστα για πιο αργά αφού σύμφωνα με το πρόγραμμα έγινε ένα χαλάρωμα στους ποδοσφαιριστές, χωρισμένους σε τρία γκρουπ, με κύρια λογική αυτής της αποφόρτισης, μακριά από τα «αδιάκριτα» βλέμματα του … σιναφιού μου.
Το ξενοδοχείο της αποστολής μας υποδέχτηκε λίγο μετά τις 12.00. Νέοι επισκέπτες από τη Γερμανία βρέθηκαν εκεί. Νέοι για φέτος αφού και πέρυσι είχαν βρεθεί κοντά στην ομάδα.
Πρώτη συνέντευξη με τον Στέφανο Αθανασιάδη. Γνήσιος, ειλικρινής, συνεσταλμένος κι ολιγομίλητος, σε αναγκάζει να σκεφτείς περισσότερο και πιο διεξοδικά τα ερωτήματα που θα του θέσεις για να πάρεις το … κάτι παραπάνω. Μετά από σχεδόν δέκα λεπτά ακολουθεί ο Αλέξης Αποστολόπουλος, ο ποδοσφαιριστής που συγκέντρωσε τα περισσότερα θετικά σχόλια στο πρώτο φιλικό του «Δικεφάλου». Κι επειδή ήταν ο ίδιος ποδοσφαιριστής πριν από δυο χρόνια και πάλι στην προετοιμασία στο χώρο που βρισκόμαστε σήμερα για τον οποίο μιλούσαμε μεταξύ μας ως θετικό σημείο αναφοράς είχα την περιέργεια να μάθω κάτι περισσότερο. Σεμνός, λίγο νευρικός αλλά με σπινθηροβόλο πνεύμα κι ευχάριστη διάθεση μας εξέπληξε ευχάριστα, γερός να είναι.
Λίγο πιο εκεί ο Λάζλο Μπόλονι μαζί με τον Παντελή Κωνσταντινίδη έχουν καθίσει σε δυο τραπέζια κολλημένα μεταξύ τους για να μπορέσουν να μπουν πάνω τους αντίστοιχα δυο φορητοί υπολογιστές, ενώ στις πλάτες τους υπάρχει μόνον … τοίχος. Από τη μια η ανάλυση του Σαββατιάτικου παιχνιδιού κι από την άλλη το τελικό φιλτράρισμα για την επιλογή του επιθετικού. Όσο περνάει η ώρα η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα αφού καταφέραμε να πείσουμε το Νίκο Καρύδα να μας εξηγήσει κάποια βασικά πράγματα για τη λογική μιας προετοιμασίας υπό το δικό του πρίσμα, αυτό του γυμναστή. Τέτοιες κουβέντες είναι αυτές που λογίζονται κι ως το μεγαλύτερο κέρδος για μας, επειδή έχεις το χρόνο και το χώρο να πλησιάσεις ανθρώπους κι υπεύθυνα να σε βοηθήσουν να γίνεις σοφότερος και καλύτερος στη δουλειά σου.
Δεν έχει να κάνει τόσο με τα πρόσωπα αλλά με τις εν γένει λογικές οι οποίες ισχύουν πίσω στην πατρίδα. Αποχώρηση λίγο μετά τις δυόμιση το μεσημέρι και γεύμα στο ξενοδοχείο μας. Προσωπική εργασία στο δωμάτιο για να κλείσουν από νωρίς οι βασικές υποχρεώσεις και το απογευματάκι προγραμματισμένη βόλτα σε μια κοντινή πόλη, το Ναϊμέγκεν πλην του υπογράφοντα για λόγους ξεκούρασης και αποφόρτισης.
Κάποια στιγμή το τηλέφωνο χτυπάει κι αυτομάτως συμμετέχω σε πλάκα των συναδέρφων, αν και μου πήρε λίγα δεύτερα για να την αντιληφθώ. Εμαθα πως το γέλιο πήγε … σύννεφο, σε καλό να μας βγει όπως ανέφερε πυκνά συχνά κι η πολυαγαπημένη γιαγιά μου, να είναι καλά εκεί που είναι.
Το ξύπνημα αποδείχτηκε προφητικό αφού λίγο μετά προκύπτει το ενδιαφέρον για τον βραζιλιάνο επιθετικό. Η υπόθεση με τον Βιτόλο παραμένει στάσιμη αν κι οι πληροφορίες που έρχονται βαραίνουν κι άλλους για τη στάση του ποδοσφαιριστή δίχως ν’ αναφέρομαι στον ΠΑΟΚ. Αυτά όμως δεν είναι για εδώ, θα τα πούμε με πολλές λεπτομέρειες στο ειδησεογραφικό κομμάτι μόλις οριστικοποιηθούν οι εξελίξεις. Μια βόλτα στο ξενοδοχείο της αποστολής, ένα τηλεφώνημα στους δικούς σου ανθρώπους και μια χαλαρή κουβέντα με μέλη της αποστολής. Οι συνάδερφοι επέστρεψαν από το Ναϊμέγκεν, σειρά παίρνει η μεταξύ μας αφήγηση παλαιών διασκεδαστικών ιστοριών και το κλίμα χαλάει η σθεναρή άρνηση του σερβιτόρου ν’ αγοράσουμε μια σόδα επειδή είναι 01.05. Δεν πειράζει, καλή καρδιά. Κι αύριο … μέρα είναι.
Υ.Γ. Για τον εκπληκτικό μπόμπιρα Γιωργάκη σας είχα προϊδεάσει. Αν δεν έχετε δει το σχετικό βίντεο, προτείνω ανεπιφύλακτα να τον … απολαύσετε. Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους.
Ημέρα 5η
Η μέρα διεξαγωγής ενός φιλικού αγώνα δεν έχει καμία σχέση με τη … ρουτίνα ενός καθημερινού 24ωρου στην προετοιμασία. Κατ’ αρχάς από το προηγούμενο βράδυ ξεκινάει η συζήτηση μεταξύ των συναδέρφων για την ώρα αναχώρησης και – ακόμη και σ’ αυτό το φαινομενικά απλό θέμα – οι διαφωνίες δεν έχουν τελειωμό. Η απόσταση, αν ο προορισμός θα βρεθεί απροβλημάτιστα – να έχει ο Θεός καλά τον εφευρέτη του GPS – και φυσικά ποιες είναι οι επαγγελματικές υποχρεώσεις του καθενός εκεί. Για το Ντίσελντορφ η ώρα αναχώρησης ορίστηκε στη μια το μεσημέρι (σ.σ. τοπική ώρα).
Η περίπου μιάμιση ώρα που διήρκησε το ταξίδι έδωσε την ευκαιρία για ενδιαφέρουσες κι ενίοτε έντονες συζητήσεις περί των εξελίξεων. Ένα από τα αυτοκίνητα του κομβόι μας, εμφανιζόταν πιο βιαστικό και σε μια στροφή πήρε μαζί του ένα κομμάτι ενός πλαστικού σήματος του ολλανδικού εθνικού δικτύου. Μικρό το κακό. Ανεφοδιασμός σε βενζινάδικο, όπου διαπιστώνουμε τις παρόμοιες τιμές που επικρατούν εδώ με τη χώρα μας.
Μικρή ταλαιπωρία για να βρούμε τον σύνδεσμο φίλων ΠΑΟΚ του Ντίσελντορφ αλλά άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω. Παρκάρουμε τυχαία σε πάρκινγκ εκεί κοντά. Από πάνω έχει μεγάλο ξενοδοχείο. Μπαίνουμε για να ρωτήσουμε που ακριβώς είναι το κεντρικό ταχυδρομείο. «Excuse me, do you speak english» τα πρώτα λόγια στον ρεσεψιονίστ κι η απάντηση: «Μιλάω κι ελληνικά … » μ’ ένα πλατύ χαμόγελο φορεμένο ενοχλητικά ολίγον τι στο πρόσωπο. Κι εκεί … πατρίδα. Η κύρια μυρωδιά της ομογένειας όμως ήταν ένα τετράγωνο πιο εκεί. Από τις δέκα το πρωί μας έλεγε ο … σωσίας του Μπόλονι όπως τον αποκαλούσαν όλοι οι φίλοι της ομάδας, έβαλε φωτιά στα κάρβουνα κι όσα έψησε τις επόμενες ώρες δε μετριούνται.
Μόνο την ώρα που φτάσαμε εμείς είχε πάνω από επτακόσια – οκτακόσια άτομα. Από κάθε γωνιά της Γερμανίας. Τύμπανα, πανό, συνθήματα, μπύρες, σουβλάκια και χαβαλές. Ανάμεσά τους οπαδοί και της Φορτούνα, της Μπεσίκτας και της Παρτιζάν. Οι γύρω δρόμοι κλειστοί από την αστυνομία, σε μια αμοιβαία συμφωνία κυρίων. Η υποδοχή του κόσμου σε πρόσωπα που ξέρουν ότι έρχονται από την πατρίδα δύσκολα περιγράφεται. Τα πάντα βέβαια κινούνται γύρω από ΠΑΟΚ. Το επάγγελμα είναι τέτοιο που θα δεχτείς ένα χτύπημα στην πλάτη, μια κουβέντα από κάποιον άγνωστο που θέλει να σε γνωρίσει ή να σου μεταφέρει το παράπονό του. Λίγο μετά η πορεία τους για το γήπεδο ξεκινάει. Εκεί το πανηγύρι είναι ακόμη μεγαλύτερο.
Η απόφαση του Μπόλονι να ξεκινήσει με τους νέους και τους αναπληρωματικούς αιφνιδιάζει αλλά σε μια βαθύτερη σκέψη είναι απόλυτα λογική. Βλέπει, σχολιάζει με τον βοηθό του και σημειώνει. Πόσες σελίδες; Αμέτρητες. Το ημίχρονο είναι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Ενας εκ των χορηγών της Φορτούνα είχε δεσμευτεί από την περυσινή σεζόν πως για κάθε γκολ θα δωρίζει στην ομάδα τα πατροπαράδοτα γερμανικά σάντουιτς με λουκάνικα. Και σ’ αυτό το ματς αποπλήρωσαν τη δέσμευσή τους. Την ίδια στιγμή όσοι καταφέρνουν να τρυπώσουν στον αγωνιστικό χώρο αποζητούν ένα αυτόγραφο, μια φωτογραφία με το νέο προπονητή και τους ποδοσφαιριστές.
Στο πρώτο ημίχρονο ο Κώστας Ιωσηφίδης διαμαρτύρεται στον πρώτο βοηθό. Στην επανάληψη ήταν η σειρά του Ρόμπερτ Μέγιερ να τον μιμηθεί. Μια στραβοκλωτσιά ενός Γερμανού παίκτη στέλνει μια από τις πολλές μπάλες που έφερε ο Γιασέρ από τη Θεσσαλονίκη σε μια παρακείμενη αλάνα, αφού στο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ ζήτησε ν’ αντικατασταθεί αυτή των Γερμανών. Ο Ετο έχει ανοίξει «παρτίδες» από νωρίς με αντίπαλο και τα έντονα μαρκαρίσματα διαδέχονται εκατέρωθεν το ένα το άλλο. Σ’ ένα από αυτά, το οποίο διαδραματίζεται μπροστά στον πάγκο του «Δικεφάλου», η σκληρή πρόθεση του αντιπάλου γίνεται αντιληπτή ακόμη κι από τον ήρεμο χτες Γκαρσία. Κλωτσάει ένα πλαστικό μπουκάλι που βρίσκεται στα πόδια του, αυτό καταλήγει εντός αγωνιστικού χώρου, ο Τσιρίλο που κάθεται δίπλα του σηκώνεται για να τον συγκρατήσει και παράλληλα φωνάζει προς τον διαιτητή. Ο τελευταίος αποβάλει τον Ιταλό επειδή νομίζει πως τον είδε να κλωτσάει το μπουκάλι.
Ο Μπρούνο δεν το πιστεύει και γυρίζει να διαμαρτυρηθεί στον Πάμπλο. Εκείνος έχει ηρεμήσει κι απλά χαμογελάει πονηρά με το … κάζο του φίλου του. Τα νεύρα είναι πολλά. Χτυπήματα σε Βιεϊρίνια, Σαλπιγγίδη, Ιβιτς και άλλους διαμαρτυρίες από τον ελληνικό πάγκο. Λίγο μετά το σκηνικό αντιστρέφεται κι ο Γερμανός τεχνικός κάτι φωνάζει στη μητρική του γλώσσα βαδίζοντας προς τον Μπόλονι. Ο Ρουμάνος απλά τον αγνοεί. Ο αγώνας τελειώνει, ο κόσμος κάνει ουρά είτε για να φάει κάτι είτε για ένα αυτόγραφο. Λίγο μετά το λεωφορείο του ΠΑΟΚ αποχωρεί μέσα σε αποθέωση από τον κόσμο που καρτερικά περιμένει να δει από κοντά ανθρώπους που έχει αγαπήσει, έχει μισήσει, έχει πλέξει το εγκώμιό τους, έχει αποδοκιμάσει μέσα από την τηλεόραση. Και αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου. Η επιστροφή πάντα φαντάζει πιο σύντομη, άσχετα αν δεν είναι. Μια ακόμη ψευδαίσθηση. Σάμπως η πρώτη ή η τελευταία είναι; Καλό ξημέρωμα κι αύριο μέρα είναι.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε στο κατευόδιο της πρώτης εβδομάδας, το οποίο σηματοδοτεί και την έναρξη των φιλικών αγώνων επί ολλανδικού εδάφους. Είναι αλήθεια πως η εβδομάδα κύλησε γοργά κι ευχάριστα … σχεδόν. Ο Βασίλης Κουτσιανικούλης με βαριά καρδιά αποχαιρέτισε τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές και σε μια στιγμή που η γλώσσα του σώματός του πρόδιδε πολλά πήρε το δρόμο του γυρισμού για τη Θεσσαλονίκη. Στην προπόνηση τα νέα πρόσωπα σ’ επίπεδο θεατών δεν έλειψαν. Κάθε μέρα, σε κάθε προπόνηση όλο και κάποια πρωτόγνωρη φυσιογνωμία φιλάθλου της ομάδας, είτε από την Ολλανδία είτε από όμορα κράτη.
Ο Λάζλο Μπόλονι εν όψει του – σημερινού πλέον – φιλικού προσπάθησε να συνοψίσει τα «μαθήματα» των προηγούμενων ημερών σε κάτι περισσότερο από μιάμιση ώρα. Οι φωνές του Ρουμάνου τεχνικού πιο έντονες, προδίδουν την πάροδο του χρόνου και την ανάγκη εμπέδωσης. Το καλό κλίμα δεν αλλοιώνεται και τα πειράγματα συνεχίζονται. Ο προπονητής των τερματοφυλάκων, Στέφανος Αϊβαλιώτης, παρατηρεί τον Γιασέρ πως η πάροδος του χρόνου αφήνει πιο έντονα τα σημάδια πάνω του κι η έντονη αντίδραση του φροντιστή, που ήταν κι ο στόχος του πειράγματος, προκαλεί το γέλιο όλων.
Το τέλος – μιας ακόμη – προπόνησης προκαλεί ανακούφιση αλλά όχι κι ανακούφιση για τη … ράτσα μου καθώς σηματοδοτεί την έναρξη αποστολής ανταποκρίσεων και δυο συνεντεύξεων. Τη δημόσια και την αντίστοιχη που γίνεται για τις εφημερίδες της επόμενης ημέρας, Σνάουτσνερ και τον άλλον μπορείτε να τον διαβάσετε στις σημερινές εφημερίδες κι όχι μόνο. Οσο χαμηλών τόνων είναι ο Πολωνός τόσο ευχάριστος και φιλικός χαρακτήρας είναι. Μιλάει ελληνικά, προσπαθεί κι όπου ζορίζεται συμπληρώνει με αγγλικά. Το επόμενο δίωρο αναλώνεται σε αναζήτηση στο Αρνεμ για κατάστημα επιδιόρθωσης της βλάβης που μας ταλαιπωρεί προσωπικά και δε μας επιτρέπει να κάνουμε τη δουλειά μας όπως θέλουμε. Απογευματινή προπόνηση μ’ έναν μπόμπιρα που θα τον δείτε σε βίντεο στη διάρκεια της ημέρας στο σάιτ. Απίστευτη φυσιογνωμία ο Γιωργάκης. Τα ευχάριστα τελειώνουν κάπου εδώ για τη μέρα καθώς προκύπτει επίσημη ενημέρωση για επιστροφή του Βιτόλο στη Θεσσαλονίκη.
Οι πληροφορίες προκαλούν ανησυχία. Τα τηλέφωνα παίρνουν «φωτιά» κι η συνέχεια προκαλεί μόνο σφιξίματα στο στομάχι. Εξηγήσεις, αναλύσεις αλλά και σκέψεις για το τι θ’ ακολουθήσει. Το μάτι ψάχνει κάθε κίνηση ανθρώπων που παίζουν καίριο ρόλο στις εξελίξεις. Πρέπει να γράψεις κείμενο, να στείλεις, πιέζεσαι από την ώρα αλλά οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Οι ποδοσφαιριστές σε κοιτούν μήπως μάθουν κι αυτοί κάτι περισσότερο με τη σειρά τους. Σημαίνοντα πρόσωπα συνομιλούν με μέλη της ομάδας κι οι εικασίες διαδέχονται η μια την άλλη.
Η ώρα περνάει δραματικά αργά. Επειτα από πολλές ώρες, εκεί που νομίζεις πως έχεις τελειώσει για σήμερα γυρίζουν τα πάνω κάτω. Η νύχτα είναι μεγάλη. Καλώς έγινε ότι έγινε για να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα. Η αλήθεια είναι ο μοναδικός τρόπος για να βρεθεί λύση και να υπάρξει συνέχεια. Κανονικά πρέπει να πάμε στο ραντεβού με τον Μορφέα νωρίς αφού και αύριο υπάρχει πρωινή προπόνηση κι αμέσως μετά αναχώρηση για το Ντίσελντορφ για το πρώτο φιλικό. Ωστόσο από τώρα μέχρι … τότε ο δρόμος είναι μεγάλος.
Καλημέρα …
Ημέρα 4η
Λιακάδα, περίπου είκοσι βαθμοί και το ξεκίνημα της ημέρας μοιάζει ιδανικό. Νέα αλλαγή στο αντικείμενο των προπονήσεων να πέφτει στην επίθεση. Ευθυμία, κέφι, πειράγματα και πολύς μα πολύς ιδρώτας από τους ποδοσφαιριστές. Δουλειά πάνω στη ντρίπλα, δουλειά πάνω στα «γεμίσματα» και μεγάλη προσοχή για το πώς εκτελούνται οι ασκήσεις από τον Λάζλο Μπόλονι. Μια ξώφαλτση – κατά λάθος – κλωτσιά του Κουτσιανικούλη στον Βιεϊρίνια σε . ανύποπτο χρόνο προκαλεί χαμόγελα και μόνο. Ποδοσφαιριστής βαφτίζεται «ινδιάνος» λόγω κουρέματος αλλά γενικά τα . προσωνύμια δεν έχουν τελειωμό.
Δυο γκρουπ ποδοσφαιριστών διαγωνίζονται έντονα για το ποια θα κερδίσει στην τελευταία άσκηση της πρωινής προπόνησης. Ο Ρομπέρ έχει την ευκαιρία να δώσει τη νίκη στην ομάδα του αν σκοράρει εν κινήσει από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής. Ο Βιεϊρίνια τον παροτρύνει, από κοντά κι ο Σάλπι. Τη στιγμή που ετοιμάζεται να σουτάρει και τραβάει το αριστερό του πόδι πίσω μια μπάλα από το . πουθενά έρχεται να τον βρει στο ίδιο πόδι. Το σουτ περνάει λίγο έξω, όλο το συγκεκριμένο γκρουπ διαμαρτύρεται στον προπονητή την ίδια στιγμή που ο Ιβιτς δίνει τέλος στην άσκηση με το νικητήριο για το δικό του γκρουπ γκολ, ένα από τα πολλά που σημείωσε σήμερα. Το γκολ αυτό το περίμεναν ώρα και τα δυο γκρουπ αφού ο κ. Μπόλονι διαδοχικά ανέβαλε το τέλος της άσκησης ζητώντας ένα ακόμη κι ένα ακόμη κ.ο.κ.
Η φιγούρα του σκυθρωπού Βιτόλο ξεχωρίζει στους παίκτες με ατομικό πρόγραμμα, την ώρα που τρέχει γύρους στο γήπεδο δίπλα – δίπλα με τον Τσιρίλο. «Δόξα Τω Θεώ, ο πατέρας μου είναι καλύτερα. Εκανε επέμβαση και λίγο μετά η κατάστασή του επιδεινώθηκε από λοίμωξη. Ωστόσο, έχει επιστρέψει σπίτι και τον παρακολουθούμε όλη μέρα», μας είπε. Μετά τη μεσημεριανή κατάλυση το απόγευμα ήρθε σε χαμηλότερους ρυθμούς, περισσότερη ηλιοφάνεια κι αντίστοιχη ζέστη. Μάλλον κάτι γνώριζε ο Τσουκαλάς που εμφανίστηκε με το κεφάλι ξυρισμένο. Ο Φωτάκης είχε όρεξη για πειράγματα και τις συνέπειες «πλήρωσε» ο «κολλητός» του Σαλπιγγίδης.
Σε άσκηση χαλαρής πάσας ο πρώτος έστελνε τον δεύτερο να . μαζεύει την μπάλα μέτρα μακριά και ταυτόχρονα τον «συκοφαντούσε» στον Ρουμάνο τεχνικό. Ολα τα παραπάνω προδίδουν ένα καλό κλίμα που υπάρχει εδώ στην Ολλανδία, αλλά κανείς δεν μπορεί να κρύψει και την ανάλογη ανησυχία για τη συνέχεια.
Ο Παντελής Κωνσταντινίδης είχε – και σήμερα – διαδοχικές επαφές και μίνι τετ α τετ με ποδοσφαιριστές όπως οι Χαλκιάς, Βιτόλο, Κουτσιανικούλη. Η είδηση για νέα ανακοίνωση των υποψήφιων επενδυτών προκαλεί βλέμματα απορίας. Κανείς δε γνωρίζει τι θα γίνει. Αυτό που ξέρουν όλοι είναι πως η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Ωρα 21.23 . Η δύση του ηλίου καθυστερεί λίγο ακόμη, όμως η ανάγκη να ξεκουράσουμε λίγο το μυαλό μας δε χωρά αναβολή. Καλό βράδυ σε όλους κι αύριο μέρα είναι .
3η ημέρα
Η καλή, η κακή ή ακόμη κι η περίεργη ημέρα από το πρωί φαίνεται κι ο συγκεκριμένος κανόνας εξαιρέσεις δεν κάνει, είτε εντός είτε εκτός συνόρων. Ο μουντός καιρός έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του από τη μέρα που ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στο Ντόορβερθ και θα ήταν ψέμα αν υποστήριζα πως δεν επηρέασε ανάλογα, τουλάχιστον αρχικά. Χαμηλή θερμοκρασία, φόβος για βροχή και … προπόνηση στις 10.00 ακριβώς. Για πρώτη φορά, στα τρία χρόνια που παρακολουθώ από κοντά τις αντίστοιχες προετοιμασίες του «Δικεφάλου» διακρίνω τόσο μεγάλη προσοχή στις ασκήσεις, στις λεπτομέρειές τους και στην ποικιλία τους. Ισως επειδή είναι μια από τις λίγες φορές που το πρόγραμμα προέκυψε κατόπιν πολύωρων συζητήσεων ανάμεσα στην τεχνική ηγεσία και το γυμναστή της ομάδας. Δόθηκε πολύ μεγάλη σημασία σε όλα όσα μεταφέρθηκαν στον Λάζλο Μπόλονι για τις αγωνιστικές αδυναμίες της περυσινής σεζόν κι όχι μόνο. Κι ο Ρουμάνος επιδεικνύει θαυμαστό βαθμό προσαρμοστικότητας, παραμερίζοντας και στοιχεία της προπονητικής του προσωπικότητας τα οποία και τον συνόδευαν σε όλες τις ομάδες από τον πάγκο των οποίων έχει περάσει. Σοβαρός, αυστηρός αλλά και χαμογελαστός, οικείος με τους ποδοσφαιριστές, η κατάλληλη συμπεριφορά την κατάλληλη στιγμή. Δεν εμφανίστηκε ξαφνικά αποφασισμένος ν’ αλλάξει τα πάντα. Γνωρίζει που ήρθε, τι έχει στα χέρια του και δείχνει γνώστης του τί θέλει να καταφέρει μέσα στα στενά χρονικά δεδομένα των ημερών.
Η στενότατη οικονομική δυνατότητα δεν είναι κάτι … μυστικό κι ως συνέπεια έχει τις περιορισμένες μεταγραφικές κινήσεις. Κατά συνέπεια ο ΠΑΟΚ είναι αναγκασμένος ν’ αναζητήσει λύσεις κι εκ των έσω. Και δε μιλώ αποκλειστικά για τις ακαδημίες αλλά και για παίκτες που μέχρι σήμερα δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα. Περιπτώσεις ποδοσφαιριστών με σημαντικές προδιαγραφές αλλά δυσανάλογη προσφορά. Γι’ αυτούς ίσως και να είναι η τελευταία ευκαιρία. Αν το έχουν συνειδητοποιήσει θα φανεί σύντομα κι εφόσον η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι καταφατική το κέρδος θα είναι μεγάλο κι αμφίδρομο για τον ίδιο και την ομάδα.
Στοιχεία που εντυπωσιάζουν υπάρχουν γενικά και ειδικά. Στην πρώτη κατηγορία μπαίνει η διάθεση, το ταλέντο, η όρεξη όλων ν’ αποδείξουν την αξία τους στη νέα τεχνική ηγεσία. Στη δεύτερη μπαίνουν ονόματα. Η τρίτη ημέρα ανήκε στον νεαρό τερματοφύλακα Γιακουμή. Σταθερός, με καλά αντανακλαστικά και καίριες επεμβάσεις κατάφερε ν’ αποσπάσει θετικό σχόλιο από τον προπονητή του την ώρα ενός διπλού, όχι κι ότι πιο συνηθισμένο. Επίσης, η παρουσία του Γκαρσία. Σχεδόν μετά από ένα μήνα από τη διπλή επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε αποτελεί υπόδειγμα προσπάθειας και προσωπικής εργασίας για κάθε ποδοσφαιριστή. Δίχως ποτέ να χάσει τη διάθεση για πειράγματα σε συμπαίκτες του. Οι πλέον δύσπιστοι μπορούν να ρωτήσουν σχετικά τον Ετο αλλά και τον Λίνο. Ο τελευταίος αφού πρώτα συνέλθει από την … ψυχρολουσία που του χάρισε ο Ουρουγουανός μέσος και παρολίγο θα του στοίχιζε μια … αγκαλιά μ’ ένα δέντρο.
Ο Σαλπιγγίδης ακολούθησε τη μισή προπόνηση και μετά ακολούθησε ατομικό πρόγραμμα με μπόλικο τρέξιμο. Μόνο τρέξιμο έκανε ο Τσιρίλο που ήρθε το βράδυ της Τρίτης. Το απόγευμα έφτασε κι ο Βιτόλο, όχι όμως κι οι αποσκευές του. Μαζί ξεκίνησαν από Μαδρίτη αλλά μόνον ο Ισπανός έφτασε στο Αμστερνταμ. Πρώτες σταγόνες βροχής από τη μέρα που ήρθαμε έπεσαν το μεσημέρι. Πρώτη ευκαιρία χαλάρωσης για τους παίκτες με βάρη, πισίνα και ποδήλατο. Ανάσες χρειάζονται όλοι κι ο προπονητής με τους συνεργάτες του γνωρίζουν πότε και πώς να τους τις δώσουν. Λίγη περισσότερη χαλάρωση και για μας, όσο αυτή είναι δυνατή. Μια βόλτα στο Αρνεμ για φαγητό, μια βόλτα, ένας περίπατος κι η γκαντεμιά της ημέρας με τη βλάβη του κινητού. Εχει ο Θεός, νέα μέρα ξημερώνει κι έχουμε πολλά ακόμη να πούμε, όμως έχουμε ημέρες μπροστά μας …
Καλό ξημέρωμα σε όλους.
Ημέρα 2η
Η προσαρμογή διήρκησε … ένα απόγευμα. Από σήμερα άπαντες βρίσκονται σε φουλ ρυθμούς προετοιμασίας. Πρωινό ξύπνημα, έστω και με μια ώρα διαφορά σε σχέση με τα δεδομένα της πατρίδας, και πριν καλά – καλά ο οργανισμός μπει σε πλήρη λειτουργία γήπεδο και πρώτη προπόνηση της ημέρας στις 10.00 το πρωί. Οι κλιματολογικές συνθήκες – παρά την ηλιοφάνεια – αγγίζουν το τέλειο, ας είναι καλά το ατελείωτο δάσος που περιβάλει την περιοχή. Σε αντίθεση με την περυσινή εικόνα και τις διαβεβαιώσεις του τότε τεχνικού της ομάδας, Μάριο Μπερέτα πως είχε δει … ατελείωτα παιχνίδια του ΠΑΟΚ, ο νυν ομόλογός του, Λάζλο Μπόλονι αποδεικνύει του περί λόγου το αληθές στην πράξη. Ο Ρουμάνος τεχνικός, όπως και χτες έτσι και σήμερα αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της προπόνησης σε αδυναμίες της ομάδας που αποδεδειγμένα έχουν κοστίσει σημαντικά. Ανάπτυξη από τους κεντρικούς αμυντικούς με πάσα στα μπακ με ταυτόχρονη πίεση από τους αντιπάλους. Είναι αξιοσημείωτο πως σε κάθε πάσα διακόπτει για να εξηγήσει τόσο σ’ αυτόν που κάνει την πάσα όσο και σ’ αυτόν που τη δέχεται την κίνηση που πρέπει να κάνει αφενός για να διευκολύνει τον συμπαίκτη του αφετέρου για να εξασφαλίσει υπερπολύτιμο χώρο και χρόνο για την καλύτερη δυνατή προοπτική ανάπτυξης. Με οδηγίες στον κάθε ποδοσφαιριστή ξεχωριστά, αμυνόμενο κι επιτιθέμενο. Εξάσκηση στην κίνηση στο χώρο, την αντίδραση στην πίεση, αντίληψη, γρήγορη σκέψη, αντίστοιχη κρίση περιορίζοντας το λάθος. Πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν ο ΠΑΟΚ όταν δέχτηκε πίεση από ψηλά αντέδρασε με πανικό κι αρνητικές γι’ αυτόν συνέπειες, είτε με λάθος μεταβιβάσεις είτε με άσκοπες γιόμες.
Την ίδια ώρα οι τερματοφύλακες κάνουν το δικό τους πρόγραμμα ασκήσεων. Πάντα τετράδα (Χαλκιάς, Κρέσιτς, Γιακουμής και Γλύκος) χωρίζονται σε ζευγάρια και παίζουν δυο εναντίον δυο σε εστίες που απέχουν δέκα μέτρα η μια από την άλλη. Διαδοχικά τετ α τετ, ένας εναντίον ενός, με δυνατότητα τριών ακουμπημάτων από τον επιτιθέμενο και πανηγυρισμό ξέφρενο κάθε φορά που η μπάλα κατέληγε στα δίχτυα. Οι υπόλοιποι συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο με μοναδική διαφορά πως ο χώρος μεγαλώνει καθώς η τεχνική ηγεσία θέλει την ίδια λειτουργία σε μεγαλύτερο εμβαδό. Μεγάλη ένταση, πολλές φωνές, αρκετά μαρκαρίσματα με τον Ντιέγκο Αρίας να φοβίζει κάθε συμπαίκτη του. Ο Κουτσιανικούλης φάνηκε πιο θαρραλέος και το «πλήρωσε» σφαδάζοντας στο έδαφος για λίγα λεπτά. Ο Κολομβιανός χαφ είναι σκληροτράχηλος και δεν το κρύβει. Πριν από την προπόνηση έδειχνε σε συμπαίκτη του … πυγμαχία, λες κι ήταν επαγγελματίας! Πρωταγωνιστής και στο τελευταίο μέρος της πρωινής προπόνησης μ’ ένα υπέροχο γκολ σε συνθήκες διπλού (νέοι εναντίον παλιών), με τερματοφύλακες αλλά βασική προϋπόθεση τη μια πάσα. Ο παλιός επειδή είναι αλλιώς επικράτησε 3-1 (Ιβιτς, Μπαλάφας, Αρίας – Κουτσιανικούλης). Την ίδια ώρα Βιεϊρίνια και Σακελλαρίου πήγαν για επιπλέον τρέξιμο, ενώ ο Γκαρσία έκανε χαλάρωμα μετά το εντατικό πρώτο μέρος της προπόνησης κι αφού μαζί με τον Μωυσιάδη κάλυψαν αρκετά χιλιόμετρα περιμετρικά του γηπέδου. Σε πειράγματα των συμπαικτών του προς τον Πορτογάλο αποκρίθηκε αντίστοιχα: «Γνωρίζω τα μέρη τριγύρω, είναι σαν το δεύτερο σπίτι μου», είπε ενθυμούμενος το ατελείωτο τρέξιμο που είχε ρίξει και προ διετίας στο ίδιο μέρος τότε λόγω της καθυστερημένης έλευσής του από την Πορτογαλία αφού το θέμα του με την Πόρτο άργησε να ξεκαθαρίσει.
Την προπόνηση παρακολούθησε κι ο Θόδωρος. Γεννημένος στην Αλεξανδρούπολη, σπουδάζει στο Αμστερνταμ, πήρε το τρένο μέχρι το Αρνεμ κι από εκεί λεωφορείο μέχρι το Ντόορβερθ για να δει από κοντά την αγαπημένη του ομάδα. Για λίγες ώρες έχασε και τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη.
Ο διεθνής επιθετικός ήρθε το μεσημέρι κι αφού … ξεμούδιασε με χαλαρό τρέξιμο το απόγευμα από το πρωί μπαίνει σε κανονικούς ρυθμούς. Η απογευματινή προπόνηση ήταν αφιερωμένη σε ασκήσεις ενδυνάμωσης και φυσικής κατάστασης. Κοινές για όλους στην αρχή, ένας συνδυασμός δώδεκα διαφορετικών στη συνέχεια σ’ ένα κύκλο, όπου κάθε μια από αυτές απαιτούσε δυο ποδοσφαιριστές. Ο προπονητής αποχώρησε μετά την πρώτη ώρα, οι παίκτες βρήκαν την ευκαιρία ν’ ανταπεξέλθουν στην πίεση με λίγα εκατέρωθεν πειράγματα κι ο … κόπος τους βγήκε με χαμόγελο. Απίστευτα δίδυμα οι Γκαρσία – Ετο, Βιεϊρίνια – Λίνο, Μαλεζάς – Μπαλάφας κι όχι μόνο. Εντυπωσιακή η άνεση με την οποία έβγαζε τις ασκήσεις ο Παπάζογλου, δεν «παίζεται» στη δύναμη. Καινούριοι θεατές, φίλοι του ΠΑΟΚ από Γερμανία αλλά και περιοχές της Ολλανδίας. Το βράδυ περιμένουμε και τον Μπρούνο Τσιρίλο. Ο Ιταλός κρίθηκε ως η καλύτερη δυνατή επιλογή τηρουμένων των παρόντων συνθηκών αλλά θα ήταν άδικο να μη σημειώσουμε πως από τον περασμένο Νοέμβριο και μετά ήταν από τους κορυφαίους της σεζόν. Μακάρι – για το καλό του συνόλου αλλά και το δικό του – να συνεχίσει ανάλογα. Αύριο η ποδοσφαιρική παρέα του ΠΑΟΚ θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη με την άφιξη του Βίκτορ Βιτόλο.
Η παρουσία του, έχει ο ίδιος αποδείξει, πως μπορεί να είναι καθοριστική. Αν έρθει με το καλό, απομένει ο ξένος επιθετικός, για τον οποίο εκφράζονται ελπίδες πως θα υπάρχει εξέλιξη ως το τέλος της εβδομάδας. Και σήμερα, όπως και χτες, γράφω αυτές τις γραμμές από το ξενοδοχείο της αποστολής. Ο ήλιος δύει σιγά – σιγά, τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές περνούν από δίπλα για το βραδινό φαγητό, ο συνειρμός εύλογος, οι σκέψεις στο μυαλό αρχίζουν και «φρακάρουν», το μυαλό θέλει να συνεχίσει αλλά το σώμα διαμαρτύρεται και αντιδρά. Καλό βράδυ κι αύριο … μέρα είναι.
Ημέρα 1η
Ανέκαθεν το άγχος να προλάβεις μια προγραμματισμένη πτήση σε αποστολή είναι μεγάλο. Από νωρίς στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», για να δεις και τις φυσιογνωμίες των πρωταγωνιστών, να πάρεις μια πρώτη ιδέα, μια πρώτη εικόνα. Φορτωμένος με όλα τ’ απαραίτητα – κι ίσως κάποια περισσότερα – ξεκινήσαμε το ταξίδι για το Ντίσελντορφ. «Μουδιασμένοι» οι περισσότεροι, φιλικές συζητήσεις μεταξύ των παικτών κι ένας απομονωμένος, σκεπτικός Λάζλο Μπόλονι. Με κάποιες μικρές αναταράξεις να διακόπτουν ένα εν γένει ήρεμο κι ομαλό ταξίδι. Μετά από δυόμιση ώρες πτήση όσοι δε γνώριζαν πήραν μια πρώτη γεύση από την αγάπη των φίλων της ομάδας του εξωτερικού. Φίλοι του «Δικεφάλου» επιφύλαξαν «θερμή» υποδοχή στην αποστολή προϊδεάζοντας για όσα πρόκειται να συμβούν το προσεχές Σάββατο στο πρώτο φιλικό της προετοιμασίας με τη Φορτούνα Ντίσελντορφ.
Από τη συννεφιά και τους 17 βαθμούς βαθμούς κελσίου του Ντίσελντορφ αναχωρήσαμε οδικώς για την Ολλανδία. Μια ώρα διαδρομή με ελάχιστα απρόοπτα ήταν αρκετή για να φτάσουμε στο Άρνεμ. Εκεί, μόλις δέκα λεπτά αποδείχτηκαν αρκετά για να συναντήσουμε έναν γνωστό κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον Ρουντ Κνολ, τον Ολλανδό κεντρικό αμυντικό που αγωνιζόταν στην Τούμπα πριν από τέσσερα χρόνια.
Δέκα χιλιόμετρα έξω από τη μεγάλη αυτή πόλη, βρίσκεται το προπονητικό κέντρο που βρίσκεται η ομάδα, όπως ακριβώς συνέβη και πριν από δυο χρόνια. Φαγητό για την ομάδα, λίγη ξεκούραση και προπόνηση στις 19.00 (τοπική ώρα). Είτε με τα πόδια, είτε με τα ποδήλατα ο ένας μετά τον άλλον κατέφθασαν στο πάνω – από τα δυο παρακείμενα που υφίστανται – γήπεδο. Η θερμοκρασία είναι οκτώ βαθμούς πιο πάνω σε σχέση με το Ντίσελντορφ αλλά η καταπράσινη φύση που αγκαλιάζει τους αγωνιστικούς χώρους φροντίζει – και με το παραπάνω μετά από κάποια ώρα – για την απαραίτητη δροσιά. Ξεκίνημα σε χαλαρούς ρυθμούς αλλά σταδιακά η ένταση ανεβαίνει. Χρειάστηκαν τριάντα πέντε λεπτά για ν’ ακουστούν οι πρώτες έντονες παρατηρήσεις του Ρουμάνου τεχνικού σε στιγμή που οι παίκτες είχαν χωριστεί σε γκρουπ κι έκαναν τρέξιμο. Νωρίτερα η πρώτη άσκηση γι’ αποφυγή αντιπάλου και τελείωμα φάσης.
Μια παραλλαγή αυτής με πάσα δίνει τη συνέχεια. Ο Μπόλονι παρατηρεί κάθε ποδοσφαιριστή, κάθε πάσα, κάθε τελείωμα. Μαρκάρει, φωνάζει, επιβραβεύει, διορθώνει. Και πάλι τρέξιμο, ενώ πέριξ του γηπέδου πληθαίνουν οι οικείες φυσιογνωμίες με ανθρώπους που θυμούνται τον ΠΑΟΚ από την προ διετίας παρουσία του εδώ. Ο επικεφαλής της τεχνικής ηγεσίας δημιουργεί δυο δεκάδες, τους δίνει συγκεκριμένο χώρο, σχεδόν ίσο με το μισό γήπεδο και το γνωστό . «κορόιδο» ξεκινάει. Μόνο που η ένταση είναι μεγάλη, υπάρχει πείσμα, δύναμη, πάθος για τις πρώτες ουσιαστικές εντυπώσεις του προπονητή.
Σ’ αυτή τη δεύτερη ώρα δε μετέχει ο Πάμπλο Γκαρσία. Ο Ουρουγουανός έχει εκπλήξει τους πάντες με τη γρήγορη επιστροφή του μετά τη διπλή επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε αμέσως μετά το τέλος των πλέι οφ και ποια πιο τρανή απόδειξη από τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα της πρώτης ώρας σχεδόν σε κανονικούς ρυθμούς. Πλην των ασκήσεων με το τελείωμα των φάσεων ο Στέφανος Αϊβαλιώτης παίρνει τους τερματοφύλακες για να μεταφερθούν στο διπλανό γήπεδο και ν’ ακολουθήσουν τις δικές τους ασκήσεις. Μετά από μια ώρα και πενήντα πέντε λεπτά η προπόνηση ολοκληρώθηκε. Την ώρα των διατάσεων ο προπονητής συζητά με τον Παντελή Κωνσταντινίδη για περίπου δέκα λεπτά. Ακολούθως σταματά δυο νεαρούς ποδοσφαιριστές και συζητά μαζί τους για κάποιες κινήσεις τους και πως θα μπορούσαν να τις βελτιώσουν. Ποδήλατα, ξενοδοχείο, δείπνο και ξεκούραση.
Κι αύριο μέρα είναι με την πρώτη προπόνηση της ημέρας να έχει οριστεί για τις 09.30 .
