Στην προκειμένη περίπτωση οι πράσινοι από τη μία πλευρά βιάζονται, αλλά από την άλλη δεν επιθυμούν να κάνουν άλλη μια λανθασμένη επιλογή. Όλο αυτό το διάστημα, ύστερα από την λύση της συνεργασίας με τον Φατίχ Τερίμ, είχαν ξεκινήσει επαφές με διάφορους προπονητές. Πλέον το τοπίο έχει ξεκαθαρίσει, αφού στο κάδρο βρίσκονται ουσιαστικά τρία ή το πολύ τέσσερα ονόματα.
Θεωρητικά ο Ιταλός δείχνει να είναι μια ιδανική περίπτωση. Προπονητής ακριβός, με παραστάσεις από μεγάλα πρωταθλήματα και θητεία σε σημαντικές ομάδες, όμως αυτό δεν σημαίνει κάτι. Στο παρελθόν τεράστια ονόματα απέτυχαν, όχι γιατί δεν ήταν καλοί προπονητές, αλλά γιατί ένας ελληνικός σύλλογος δεν μπορεί να τους προσφέρει τα “εργαλεία”, ‘η τις συνθήκες εργασίας που χρειάζονταν.
Κακά τα ψέματα, άλλους ποδοσφαιριστές θα επέλεγε για την Γιουβέντους, ή την Τσέλσι ο Σάρι και άλλους για τον Παναθηναϊκό. Όπως και να το κάνουμε η διαφορά είναι μεγάλη και έχει να κάνει με την φιλοσοφία και την οικονομική δυνατότητα μιας ομάδας. Έπειτα είναι και θέμα όρεξης. Στα 65 σου χρόνια και όταν έχεις περάσει από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα του πλανήτη, ίσως να μην σε ξετρελαίνει τόσο η ιδέα να δουλέψεις στην Ελλάδα. Εδώ ίσως κρύβεται και η ουσία. Αν ένας τεχνικός δεν βλέπει μια νέα δουλειά ως ευκαιρία ζωής, συνήθως δεν πετυχαίνει στόχους.
Αντίθετα κάποιος προπονητής σε νεαρή ηλικία, με μικρότερο όνομα, έχει μεγαλύτερο κίνητρο και θέλει να δημιουργήσει κάτι από το μηδέν, προκειμένου να κάνει ένα βήμα παραπάνω στην καριέρα του. Ο συγκεκριμένος θα δοκιμάσει λύσεις εκ των έσω, θα παρακολουθήσει τις ακαδημίες και γενικά θα προσαρμοστεί ευκολότερα σε ένα πιο δύσκολο περιβάλλον, με φυσιολογικό μπάτζετ.
Μην ξεχνάμε επίσης ότι τις επιτυχίες στον Παναθηναϊκό δεν τις έφεραν οι “προπονητές ονόματα”. Ο Γιτζάκ Σουμ δεν ήταν όνομα, ούτε ο Νίκος Νιόπλιας, ούτε ο Χουάν Ραμόν Ρότσα, ούτε φυσικά ο τεράστιος Γιάτσεκ Γκμοχ, που πριν από σαράντα χρόνια, έχοντας ένα ρόστερ με αρκετά ταλέντα, έφτιαξε μια ομάδα πρότυπο. “Κυριακή κοντή γιορτή”, λέει ένα σοφό ρητό αφού, σύντομα θα πληροφορηθούμε το όνομα του εκλεκτού της διοίκησης για τον πάγκο της ομάδας.
