Ο Ντέμης Νικολαΐδης πέρασε στην αντεπίθεση. Μετά τα όσα έχουν ακουστεί το τελευταίο διάστημα για τα οικονομικά της ΑΕΚ, ο πρώην πρόεδρος της “Ένωσης” με επιστολή του θέλησε να δώσει “απαντήσεις” και τόνισε ότι από το ταμείο της ΠΑΕ δεν έχει φύγει ούτε ένα ευρώ…
Αναλυτικά το κείμενο της επιστολής του:
«Ανέλαβα τη διοίκηση της ΑΕΚ από το καλοκαίρι του 2004 ως τον Ιούνιο του 2008. Τη σεζόν 2007-2008 αποφασίσαμε όλοι οι μέτοχοι να κάνουμε την υπέρβαση- σύμφωνα με τα οικονομικά δεδομένα της ΑΕΚ- και να φτιάξουμε μια ομάδα για να χτυπήσει το πρωτάθλημα.
Έπεισα τους μετόχους ότι μπορούμε να το καταφέρουμε, οπότε τα έσοδα από το Champions League θα κάλυπταν το όποιο άνοιγμα δημιουργούσαμε αποκτώντας ποδοσφαιριστές. Αποδείχτηκε δυστυχώς ότι έκανα λάθος εκτίμηση. Η ομάδα που άξιζε το πρωτάθλημα του 2008 τελικά το έχασε και βρέθηκε με ένα σημαντικό οικονομικό άνοιγμα. Είπα στους μετόχους ότι δεν τα κατάφερα και ότι από την στιγμή που κάποιοι δεν έχουν πια διάθεση ή κάποιοι από εμάς δεν μπορούμε να συνεχίζουμε να στηρίζουμε οικονομικά την ομάδα, έπρεπε να βρούμε μια διάδοχη λύση. Οι μέτοχοι – όσοι είχαν την οικονομική δυνατότητα- πήραν την απόφαση να συνεχίσουν να στηρίζουν την ομάδα. Σύμφωνα με τον κ. Νίκο Θανόπουλο που είχε αναλάβει Διευθύνων Σύμβουλος, έπρεπε κάποια χρήματα να μπούνε στην ομάδα τον Ιούνιο του 2008. Οι μέτοχοι συμφώνησαν ότι θα τα βάλουν. Τα χρήματα δεν μπήκαν.
Ο κ. Νίκος Θανόπουλος, όπως είχε οριστεί από τους μετόχους, ήταν εκείνος που έπρεπε να μου δώσει budget αλλά καθώς τα χρήματα δεν είχαν μπει, δεν μπορούσε να μου δώσει Budget για το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Η συμφωνία με τους μετόχους ήταν ό, τι θα μπορούσα να διαχειριστώ μόνο όσα χρήματα μου έδινε (ή ενέκρινε) ο κ. Νίκος Θανόπουλος.
Καταλάβαινα ότι η πλειοψηφία των μετόχων πλέον δεν μου έδειχνε την αρχική εμπιστοσύνη.
Αυτό είχε ξεκινήσει από τον τρίτο χρόνο και μετά (δηλαδή από το καλοκαίρι του 2007) και κορυφώθηκε όταν χάσαμε τη 2η θέση στα play offs τη σεζόν 2007-2008.
Μπροστά στο ηθικό δίλλημα για το πώς θα αγωνιστούμε στα play offs όντας πρωταθλητές στους αγωνιστικούς χώρους, η πλειοψηφία των μετόχων – κοιτώντας το οικονομικό όφελος της ΠΑΕ – πήρε την απόφαση, η ομάδα να κατέβει κανονικά και να χτυπήσει την 2η θέση. Η γνώμη η δική μου και του κ.Καννελόπουλου ήταν να αγωνιστούμε μεν αλλά με την δεύτερη ομάδα.
Μετέφερα, ως όφειλα, την απόφαση της πλειοψηφίας στους ποδοσφαιριστές. Η ομάδα δυστυχώς δεν πήγε καλά και οι μέτοχοι μου χρέωσαν ότι δεν κατάφερα να πείσω τους παίκτες να τα δώσουν όλα.
Διαφωνούσαμε και σε άλλα θέματα, όπως το να «φτιάξω» τις σχέσεις μου με τον Τύπο και να γίνω πιο κοινωνικός με τους δημοσιογράφους. Ανέκαθεν η θέση μου ήταν ότι είναι προτιμότερα τα έργα από τα λόγια και οι σχέσεις μου με τους δημοσιογράφους ήταν πάντα τυπικές, κάτι που δεν θα άλλαζε ποτέ. Επίσης διαφωνούσαν μαζί μου στο ότι επέτρεπα στους προπονητές να κάνουν τις μεταγραφές που ήθελαν. Σε κάποιες περιπτώσεις είχαν δίκιο διότι αποκτήσαμε παίκτες χωρίς να έχουμε τηρήσει τις διαδικασίες που είχαμε ορίσει. Ήθελαν να βάλουμε κάποιον φίλο μάνατζερ να κάνει τις μεταγραφές γιατί θεωρούσαν ότι δίνουμε πολλά λεφτά στους μάνατζερ. Τους εξήγησα ότι αυτό δεν γίνεται και ότι ο κάθε παίκτης έχει τον δικό του μάνατζερ με τον οποίο πρέπει υποχρεωτικά να συνεργαστούμε. Νόμιζα ότι στο αμιγώς ποδοσφαιρικό κομμάτι, δηλαδή στο σχεδιασμό και την οργάνωση του ποδοσφαιρικού τμήματος δεν θα δεχόμουν πιέσεις, εκτός από το οικονομικό κομμάτι δηλαδή το πόσο μας στοιχίζει συνολικά η ομάδα.
Υπήρχαν όμως περιπτώσεις που με έφεραν σε δύσκολη θέση.
Χαρακτηριστική περίπτωση ήταν το 2006, όταν ένας μέτοχος είπε σε συνάντηση ότι βάζει λεφτά για μεταγραφές, μόνο όμως αν πάρουμε συγκεκριμένο παίκτη που του άρεσε. Ο ποδοσφαιριστής δεν ήταν μέσα στους πρώτους στόχους μας αλλά προκειμένου να κάνουμε μια μεταγραφή που θα άρεσε και στον κόσμο, υποχώρησα και τον αποκτήσαμε. Άλλη περίπτωση ήταν τον Μάιο του 2008, όταν ο προπονητής ήθελε έναν ποδοσφαιριστή (αριστερό μπακ) που θα μας κόστιζε περίπου 150.000 ευρώ και ένας εκ των μετόχων έθεσε βέτο ότι αν αποκτηθεί θα αποχωρούσε από την ομάδα. Τον ήθελε ο προπονητής, συμφωνούσε το scouting team και εγώ. Ο παίκτης δεν αποκτήθηκε. Δεν ήμουν σε ισχυρή θέση τότε, για πολλούς λόγους. Δεν είχαμε πάρει το πρωτάθλημα που τους είχα «υποσχεθεί», άρα έπρεπε να μπούνε χρήματα για να καλυφθεί το άνοιγμα. Δεν μπορούσα να βάλω άλλα χρήματα στην ομάδα και αν εξαιρέσω τα δύο πρώτα χρόνια που είχα τηρήσει το budget (η ομάδα είχε άνοιγμα και στα δύο πρώτα χρόνια από λάθη που γνωρίζουν οι μέτοχοι ότι δεν ήταν δικής μου ευθύνης), την περίοδο 2006 – 07 το budget ήταν μεγαλύτερο από ότι είχαμε πει.
Η πληροφόρηση που είχαν οι μέτοχοι ήταν σε όλα τα επίπεδα και για αυτό από το 2007 μου έλεγαν ότι πρέπει η ΠΑΕ να κόψει την παροχή κινητών σε όλους. Δεν συμφωνούσα λέγοντας τους ότι σχεδόν όλοι οι υπάλληλοι της ΠΑΕ αμείβονται λιγότερο από ότι θα έπρεπε και οι περισσότεροι δουλεύουν 14-16 ώρες την ημέρα από την αγάπη τους για την ομάδα.(σε αυτό συμφωνούσαν).
Δεν μπορούσα να κάνω πράγματα στη διοίκηση της ομάδας που δεν με εξέφραζαν. Μοιραία λοιπόν ή θα γινόμουν ένας πρόεδρος – γλάστρα ή θα αποχωρούσα. Τον Ιούνιο του 2008 ενημέρωσα αρχικά κάποιους από τους μετόχους προφορικά και λίγες ημέρες αργότερα έκανα γνωστό γραπτώς σε όλους ότι παραιτούμαι από πρόεδρος διότι αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και ότι αν χρειάζονται κάποιο διάστημα για να με αντικαταστήσουν θα παραμείνω το πολύ έναν χρόνο.
Από κει και πέρα, ό, τι συνέβαινε στην ομάδα ήταν αποφάσεις του συνόλου των μετόχων. Δεν αποφάσισα τίποτα μόνος μου, εκτός από την μεταγραφή του Nacho Scocco, διότι είχαν ξεκινήσει πιο νωρίς οι διαπραγματεύσεις.
Έχω την κύρια ευθύνη για όποια λάθη έγιναν ως τον Ιούνιο του 2008 και οι μέτοχοι ήταν ενήμεροι για τα πάντα. Από κει και μετά όμως δεν έχω πια εγώ την ευθύνη.
Μετά την αποκάλυψη της παραίτησης μου είχα κάνει μία συνέντευξη Τύπου και είχα μιλήσει για τους αρχικούς στόχους μας. Οικονομικό, προπονητικό, και γήπεδο.
Είχα πει ότι πετύχαμε να εξυγιάνουμε οικονομικά την ομάδα, έχοντας ως δεδομένο τη στιγμή που το έλεγα ότι οι μέτοχοι θα συνεχίσουν να στηρίζουν οικονομικά την ομάδα . Αυτή την απόφαση είχαν πάρει τον Ιούνιο. Δεσμεύθηκαν να συνεχίσουν να στηρίζουν την ομάδα οικονομικά και με την τοποθέτηση δικού τους ανθρώπου στην ΠΑΕ ως Διευθύνοντος Συμβούλου θα υπήρχε καλύτερη διαχείριση από τη δική μου. Είχα πει για το προπονητικό ότι το καταφέραμε, κάτι που όντως έγινε με την βοήθεια του κ.Νοτιά. Και επίσης είχα αφήσει ελπίδες για το γήπεδο το οποίο δεν προχώρησε.
Είχα πει όμως και ένα ψέμα, για πρώτη φορά στον κόσμο μας. Είπα, ότι δεν είχα σκεφτεί ποτέ να φύγω πριν το τέλος του 2009. Και ζητώ συγνώμη για αυτό. Η αλήθεια είναι ότι δεν έφυγα τον Ιούνιο του 2008 για δύο λόγους. Ο ένας ήταν ότι υπήρχαν συμφωνίες με όρους που είχαν ζητηθεί από χορηγούς προφορικές ή γραπτές, ότι αν έφευγα από την θέση του προέδρου θα διέκοπταν τις χορηγίες τους. Όμως η πιο σημαντική μου δέσμευση αφορούσε στο συμβόλαιο ανανέωσης του Σωκράτη
Παπασταθόπουλου, όπου υπήρχε όρος ( έπειτα από απαίτηση του ποδοσφαιριστή) ότι αν αποχωρούσα από την θέση του Προέδρου θα έμενε ελεύθερος. Ήταν οι βασικοί λόγοι που προσπάθησα να μείνω άλλη μια χρονιά.
Όσο αναφορά στο οικονομικό κομμάτι του συλλόγου και το πώς λειτουργούσαμε, οι μέτοχοι είχαν πάντα πλήρη πρόσβαση στα οικονομικά της ομάδας και όλοι οι οικονομικοί διευθυντές που εργάστηκαν στην ΠΑΕ ήταν επιλογές και προσλήψεις των μετόχων. Υπήρχαν συναντήσεις μια φορά τον μήνα και αργότερα μία φορά την εβδομάδα και είχαν πλήρη ενημέρωση από μένα ή από τον εκάστοτε οικονομικό διευθυντή, όποτε το ζητούσαν (κάθε χρόνο οι ορκωτοί λογιστές ήλεγχαν τα βιβλία της ΠΑΕ και υπέγραφαν τους ισολογισμούς που δημοσιεύαμε, ήμασταν η μοναδική ομάδα που κάναμε οικονομική παρουσίαση κατά την οποία ενημερώνονταν τόσο οι μέτοχοι όσο και ο κόσμος της ομάδας και είχαν όλοι πρόσβαση στην ανάγνωση των στοιχείων καθώς όλες οι οικονομικές παρουσιάσεις ανέβαιναν στην επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ).
Τα χρήματα που μπήκαν από τους μετόχους ως το 2008- δηλαδή σε διάστημα τεσσάρων χρόνων- είναι ανάλογα με τα χρήματα που μπήκαν από το 2008 έως σήμερα. Από αυτή την αντιστοιχία όλοι καταλαβαίνουν ότι τα χρήματα που μπήκαν είναι ικανά για να καλύψουν το έλλειμμα που δημιουργήσαμε ως τον Ιούνιο του 2008. Γιατί λοιπόν η ΑΕΚ παραμένει με πρόβλημα στον οικονομικό τομέα; Η απάντηση είναι απλή.
Αυξήθηκε το budget του ποδοσφαιρικού τμήματος που φέτος αγγίζει τα 14,5 εκατομμύρια ευρώ ενώ ταυτόχρονα τα δύο τελευταία χρόνια μειώθηκαν τα έσοδα από εισιτήρια (απλά & διαρκείας) και χορηγούς.
Θυμίζω τα budget των τελευταίων χρόνων (όπου budget: συμβόλαια ποδοσφαιριστών μεικτά, αγορές ποδοσφαιριστών, πωλήσεις ποδοσφαιριστών): 2004-05 5εκ , 2005-06 7,5εκ, 2006-07 9εκ, 2007-08 12,5εκ, 2008-09 13,5εκ, 2009-10 16,5 εκ, 2010-11 14,5εκ.
Από το 2004 και ως το 2008 οι τέσσερις ομάδες που είχαμε, κόστισαν περίπου 33 εκ. ευρώ. Δηλαδή περίπου 8,3εκ ευρώ τον χρόνο. Με τους ανταγωνιστές μας να έχουν budget άνω των 30εκ. ευρώ τον χρόνο. Η ομάδα μας ήταν ανταγωνιστική και θα μπορούσε να είχε καλύτερα αποτελέσματα στο οικονομικό κομμάτι (πρωτάθλημα 2008, έξοδο C.L. το 2004-05) και δεν θα είχε κανένα οικονομικό πρόβλημα.
Αυτά τα πετύχαμε όλoι μαζί στη διοίκηση αλλά και ο κόσμος που στήριξε μαζικά και δυναμικά την ομάδα και εμάς, δίνοντάς μας βοήθεια και στα οικονομικά (διαρκείας – εισιτήρια).
Τέσσερα χρόνια στην ΑΕΚ έκανα πάντα αυτό που θεωρούσα σωστό για την ομάδα μας με κόστος να χάνω συνεχώς ανθρώπους που θεωρούσα φίλους μου επειδή δεν τους άκουγα όπως έλεγαν. Θεωρούσαν ότι μπορούσαμε να διοικούμε όλοι μαζί. Δεν ήμουν ο καλύτερος ή ο πιο έξυπνος, μπορεί να ήμουν. ξεροκέφαλος όπως λέει ο Πέτρος Παππάς, απλά δεν μπορούσα να κάνω προπονητή έναν γυμναστή στα 48 του, ούτε να παίρνω παίκτες που μου υποδεικνύει ο Ψαριανός με sms.
Τα τέσσερα χρόνια που ήμουν στην ΑΕΚ πήρα μέρος σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και συνεισέφερα συνολικά δύο εκ ευρώ: 1,5εκ ευρώ σε αυξήσεις και 500.000 ευρώ πρόσφατα μετά από επικοινωνία μου με τον κ. Νοτιά. Δεν δέχτηκα ποτέ να πάρω ούτε ένα ευρώ παρά τις πιέσεις των μετόχων ότι θα έπρεπε να αμείβομαι για την εργασία μου. Αγόραζα τα διαρκείας μου κάθε χρόνο όπως και όλοι οι μέτοχοι. Το μόνο που πλήρωνε η ΠΑΕ για μένα ήταν το κινητό μου τηλέφωνο.
Δεν ανέχομαι όλο αυτό τον καιρό να μιλάνε κάποιοι για κακοδιαχείριση και να διαρρέουν υποτιθέμενες παρανομίες στην ΠΑΕ, όταν έως το 2008 όλοι οι μέτοχοι είχαν γνώση και πληροφόρηση για τα πάντα και όταν από το 2008 και μετά δημιουργήθηκαν νέα ελλείμματα με την ομάδα να μην είναι στο ελάχιστο ανταγωνιστική. Μόνο στην φετινή χρονιά η ΑΕΚ έχει τρύπα περίπου 10 εκ ευρώ.
Όσο για τους ενεργούς μετόχους της ΠΑΕ, έχω να πω ότι είναι απλώς απαράδεκτο να επιτρέπουν να αμαυρώνονται με τόση ευκολία όσα μαζί χτίσαμε από το 2004 και θέλω να τους υπενθυμίσω ότι ήταν και τότε εκεί μαζί μου.
Όσο αναφορά στην EMPIRE να θυμίσω σε όλους όσα είχαμε πει όταν ιδρύσαμε την εταιρεία. Ως γνωστόν, καμία ΠΑΕ δεν μπορεί βάσει νόμου να εκμεταλλευτεί εμπορικά το σήμα της. Οπότε όλες οι ΠΑΕ ιδρύουν εταιρείες για να κάνουν αυτή την δουλειά: Τριφύλλι ΑΕ, Θρύλος ΑΕ, EMPIRE για την ΑΕΚ. Η μετοχική της σύνθεση ήταν παρόμοια με της ΠΑΕ την εποχή που την ιδρύσαμε.
Για να μην μας κατηγορήσει κανείς στο μέλλον μάλιστα – όπως κάνουν τώρα -, υπογράψαμε τότε όλοι οι μέτοχοι της EMPIRE, μια σύμβαση με όρο ότι το 80% των κερδών θα πηγαίνει αυτόματα στην ΠΑΕ και η EMPIRE θα κρατάει το 20% για να καλύπτει τα έξοδα της. Έως και το 2008 η EMPIRE παρουσίαζε κέρδη (χαρακτηριστικά: 2007: 16.000 ευρώ, 2008: 25.000 ευρώ). Η EMPIRE επένδυσε όλα αυτά τα χρόνια για να φτιάξει τις 2 μπουτίκ, το cafe κ.α., περίπου 900.000 ευρώ με σκοπό να κάνει απόσβεση σε βάθος χρόνου. Δεν έχει φύγει από τα ταμεία της ούτε ένα ευρώ για να πάει σε κάποια τσέπη και είναι αστείο και μόνο να το σκέφτεται κανείς.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα ποτέ να τα πω όλα αυτά. Δεν μπορώ όμως να αποδέχομαι όλα αυτά τα ψέματα και την λάσπη τα τελευταία δύο χρόνια. Από εδώ και πέρα, σε οτιδήποτε γραφτεί ή ειπωθεί ή υπονοηθεί για μένα και την εντιμότητα μου θα αμυνθώ μόνο νομικά.
Θέλω να πω για τους μετόχους ότι κανείς τους δεν μπήκε στην ΑΕΚ για να κερδίσει κάτι και όλοι το κάναμε από αγάπη για την ομάδα μας. Αλλά πρέπει ο καθένας μας να αναλαμβάνει τις όποιες ευθύνες του αναλογούν, τουλάχιστον από το 2008 και μετά.
Σίγουρα, δεν ήμουν ο καλύτερος πρόεδρος στην ΑΕΚ. Θα μπορούσα να τα είχα πάει πολύ καλύτερα. Αν γύριζα το χρόνο πίσω, τα λάθη μου θα τα διόρθωνα. Πιστεύω όμως τώρα ότι δεν μπορούσαμε (2004-2008) να πάμε την ομάδα ψηλότερα».