Ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς μίλησε στην ισπανική εφημερίδα “Mundo Deportivo” και τόνισε ότι για τον Ολυμπιακό νιώθει μόνο ευγνωμοσύνη. Επίσης χρησιμοποίησε κολακευτικά λόγια για τον Ερνέστο Βαλβέρδε.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Ντάρκο:
– Καταρχήν, συγχαρητήρια για την κατάκτηση του τίτλου.
«Ευχαριστώ πολύ!»
– Με το που επέστρεψες στον Ολυμπιακό, ξαναγύρισαν και οι τίτλοι!
«Είμαι πολύ χαρούμενος. Και μην ξεχνάμε ότι φέτος ήρθε καινούργια διοίκηση με καινούργιο πρόεδρο τον Βαγγέλη Μαρινάκη, οπότε η αξία του τίτλου είναι διπλή. Όταν υπάρχουν τέτοιες αλλαγές, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Αλλά έχουμε έναν πολύ φιλόδοξο πρόεδρο που πάντα θέλει να βελτιώνεται και είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι».
– Η κατάκτηση δεν θα μπορούσε να έρθει με καλύτερο τρόπο: κερδίζοντας 6-0 την ΑΕΚ και ενώ απομένουν ακόμα τρεις αγωνιστικές.
«Το καλύτερο ήταν η απόδοση. Με όλο το σεβασμό απέναντι στην ΑΕΚ, κερδίσαμε δίκαια και πειστικά, παίξαμε ποιοτικό ποδόσφαιρο όλη τη χρονιά. Ήμασταν οι καλύτεροι και αξίζαμε αυτόν τον τίτλο χωρίς καμία αμφιβολία. Το να κατακτήσεις το πρωτάθλημα τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος, δεν είναι κάτι συνηθισμένο. Είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι. Εκτός αυτού, χαίρομαι πολύ για τον Ερνέστο Βαλβέρδε, ο οποίος είναι μεγάλος προπονητής. Κατέκτησε για μια ακόμα φορά τον τίτλο παρουσιάζοντας όμορφο ποδόσφαιρο. Εγώ είχα την τύχη να τον έχω προπονητή και μπορώ να πω μόνο καλά λόγια για τη δουλειά του. Μιλάμε για πολύ μεγάλο προπονητή. Μαθαίνεις πολλά δίπλα του. Έχουμε πολύ καλή ομάδα, αλλά ο Βαλβέρδε ήταν το «κλειδί»».
– Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο Ολυμπιακός;
«Στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. Απ’ το βράδυ στο πρωί αλλάζουν πολύ τα πράγματα, το σίγουρο είναι πως εμείς είμαστε πολύ φιλόδοξοι. Έχουμε πολύ ενθουσιασμό και αυτό δεν μπορεί να μας το στερήσει κανείς. Την επόμενη σεζόν θα αγωνιστούμε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Έχουμε μια καλή ομάδα, έναν προπονητή που δουλεύει σωστά και ελπίζω να φτάσουμε μακριά, αν και πάντοτε πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι».
– Θα «επενδύσει» πολλά χρήματα ο Μαρινάκης;
«Με την οικονομική κρίση που επικρατεί, κανείς δεν πετάει χρήματα, ούτε και εμείς θα κάνουμε κάτι τέτοιο. Θα κάνουμε τις απαραίτητες κινήσεις, μόνο ότι χρειαζόμαστε και μέχρι εκεί. Δεν είμαστε για σπατάλες».
– Σίγουρα θα έχεις βάλει στο μάτι κάποιον από τη Ρεάλ Σοσιεδάδ, έτσι;
«(γέλια!)»
– Είναι διαφορετικός αυτός ο τίτλος από όσους κατέκτησες ως ποδοσφαιριστής;
«Είναι τελείως διαφορετικός. Ένας τίτλος είναι πάντα τίτλος, αλλά αυτός είναι διαφορετικός. Μπορώ να πω ότι «υπέφερα» πολύ περισσότερο φέτος. Σου συμβαίνει αυτό όταν είσαι έξω από τον αγωνιστικό χώρο. Ξέρεις ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις μέσα στο γήπεδο. Όταν έπαιζα, βρισκόμουν πάντοτε μπροστά, προσπαθώντας να σκοράρω. Τώρα υποφέρω όπως κάθε απλός φίλαθλος, αλλά όταν κερδίζουμε, η χαρά είναι μεγάλη».
– Πώς είσαι με την υγεία σου; Έχεις ξεπεράσει την περιπέτεια που έζησες και σε ανάγκασε να εγκαταλείψεις πρόωρα το ποδόσφαιρο;
«Έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια και είμαι πολύ καλά. Ακολουθώ φυσιολογικούς ρυθμούς στη ζωή μου και προσέχω πολύ, πάρα πολύ. Κάθε τόσο κάνω ιατρικές εξετάσεις για να βλέπουμε σε τι κατάσταση βρίσκομαι».
– Σου λείπει η αγωνιστική δράση;
«Αν και έχει περάσει αρκετός καιρός, ναι, συνεχίζει να μου λείπει. Αν ένας πρώην ποδοσφαιριστής υποστηρίζει ότι δεν νοσταλγεί την αγωνιστική δράση, δε λέει την αλήθεια. Εγώ έπαιξα μπάλα για 20 χρόνια και μου είναι δύσκολο. Ήταν το πάθος μου, αλλά πλέον έχω αποδεχτεί την ιδέα. Φυσικά και μου λείπει, αλλά παίζω με φίλους, χτυπάω τη μπάλα, χωρίς όμως να ζορίζομαι ιδιαίτερα. Ελπίζω με την πάροδο των χρόνων να μην το νοσταλγώ τόσο πολύ, αν και πάντα θα υπάρχει κάτι μέσα μου που θα μου το θυμίζει».
– Πώς ένιωσες όταν ξαναμπήκες στο γήπεδο στο παιχνίδι κατά της φτώχειας;
«Μπόρεσα να ξαναπατήσω το χορτάρι φορώντας σορτσάκι, να αγωνιστώ δίπλα σε παίκτες όπως ο Ζιντάν και ο Σα Πίντο και προσπάθησα να το απολαύσω όσο περισσότερο γινόταν. Η Ελλάδα έδειξε εκείνο το βράδυ για μια ακόμα φορά το ανθρωπιστικό της πρόσωπο. Ένιωσα πολύ όμορφα, προσπαθούσα, όμως τα πόδια δεν με ακολουθούσαν (γέλια)».
– Νιώθεις αγαπητός στην Ελλάδα;
«Έχω μόνο λόγια ευγνωμοσύνης. Είναι πολύ ιδιαίτερο το συναίσθημα που νιώθω απέναντι σε όλους αυτούς που μου συμπεριφέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο από την πρώτη στιγμή. Με έκαναν να νιώσω σημαντικός και αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα».