Σε μια συνέντευξη διαφορετική από τις άλλες, ο προπονητής του Ατρομήτου Γιώργος Δώνης ανέλυσε την ποδοσφαιρική του φιλοσοφία στον Αποστόλη Λάμπο και την εκπομπή Superleague Preview χρησιμοποιώντας την πλούσια ελληνική γλώσσα!
Αναλυτικά όσα είπε…
Ποδόσφαιρο και Ελληνική γλώσσα
Υπάρχουν όμορφες λέξεις, ωραίες λέξεις και είναι πολύ σημαντικό για την επικοινωνία που έχουμε με τους αθλητές στη δουλειά που κάνουμε, με μία λέξη και χωρίς να γίνεσαι κουραστικός, να περνάς αυτό που θέλεις. Πλέον μετά από δύο χρόνια δουλειάς στην ίδια ομάδα με τους παίκτες μου υπάρχουν φορές που συνεννοούμαστε ακόμα και με ένα βλέμμα.
– Υπομονή
Όταν παίζαμε στην έδρα μας με ομάδες ίδιας δυναμικότητας και με ομάδες που έρχονταν για να καταστρέψουν και όχι για να γίνει ένα καλό και ελεύθερο παιχνίδι, αλλά που ήταν κλεισμένες στο δικό τους μισό, έπρεπε η ομάδα μου στο συγκεκριμένο κομμάτι να δείξει υπομονή και όχι βιασύνη.
– Οργάνωση
Η οργάνωση αφορά το κομμάτι όταν ο αντίπαλος έχει τη μπάλα. Εμείς στην τακτική που χρησιμοποιούμε πρέπει να έχουμε καλές τοποθετήσεις από όλους τους ποδοσφαιριστές μας ώστε να δημιουργούμε τις λεγόμενες “παγίδες” ανάλογα με το πως παίζει ο αντίπαλος και θα πρέπει να έχουμε την καλύτερη οργάνωση, ώστε να αντιμετωπίσουμε τον αντίπαλο στα δυνατά του σημεία.
– Αυτοσυγκέντρωση
Όταν διαχειρίζεσαι ένα αποτέλεσμα κι όταν το αποτέλεσμα είναι υπέρ σου πρέπει να το τονίσεις αυτό από τον πάγκο ώστε οι παίκτες να είναι σε εγρήγορση. Γιατί δυστυχώς στο ποδόσφαιρο μετράνε λεπτομέρειες και λάθη και ειδικά όταν κάνεις μεγάλο λάθος τοπληρώνεις. Ευτυχώς στα παιχνίδια τουλάχιστον του κυπέλλου είχαμε την καλύτερη αυτοσυγκέντρωση ώστε να αποφύγουμε τα μεγάλα λάθη.
– Ρυθμός
Για μένα ρυθμός δεν είναι μόνο η επίθεση. Με κουράζει γενικώς το αργό ποδόσφαιρο. Δυστυχώς το να γίνει ένα παιχνίδι γρήγορο και να έχει καλύτερο ρυθμό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Πρώτα είναι ο αγωνιστικός χώρος, δεν μπορείς σε ένα κακό αγωνιστικό χώρο να παίξεις γρήγορο ποδόσφαιρο, γι’ αυτό κι εμείς φροντίζουμε να είναι πάντα καλός ο αγωνιστικός μας χώρος.
Το δεύτερο κομμάτι είναι η λογική που έχει ο αντίπαλος. Όταν ο αντίπαλος έχει ως τακτική την καθυστέρηση ή τα πολλά φάουλ ή να είναι συγκεντρωμένος με δέκα παίκτες πίσω από τη μπάλα δυσκολεύει στο να γίνει καλός ο ρυθμός.
Το άλλο κομμάτι είναι που αφορά στον τρόπο που μαρκάρεις. Προσπαθούμε σε αυτό το κομμάτι η ομάδα μας να είναι πολύ ενεργητική, να κάνουμε δέκα μέτρα σπριντ, να γυρίσουμε και να ξαναπάμε. Να γίνουμε λίγο πιο επιθετικοί στο μαρκάρισμα μας ώστε να προβληματίσουμε τον αντίπαλο. Άρα ρυθμός, είτε αμυντικά είτε επιθετικά είναι στο να είμαστε πιο ενεργητικοί.
– Ταχύτητα
Σίγουρα όταν παίζεις γρήγορα από πίσω είναι καλό, αλλά η ταχύτητα θέλει ποιότητα γιατί το ποδόσφαιρο είναι πλέον σε στεχνούς χώρους, υπό πίεση, όπου οι ποδοσφαιριστές θα πρέπει να μάθουν να κρατάνε τη μπάλα και το χαρακτηρισικό τους θα πρέπει να είναι η ποιότητα.
– Ψυχραιμία
Ψυχραιμία πιο πολύ ζητούσα από τους αμυντικούς μας και πιο συγκεκριμένα από τον Μαρσέλο Ολιβέιρα, που από τη φύση του παρασύρεται, ώστε αν προκληθεί να μην αντιδράσει. Άρα όταν συνέβαινε κάτι στον αγωνιστικό χώρο που προκαλούσε τους παίκτες μας ή μπορεί να συνέβαινε έξω από φιλάθλους εμείς θέλαμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας.
– Πάθος
Δεν υπάρχει “παθόμετρο” στο ποδόσφαιρο, ο κάθε ποδοσφαιριστής ανάλογα με τα χαρακτηριστικά που έχει μπορεί να βγάζει το πάθος με διαφορετικό τρόπο. Άλλος μπορεί να πάρει τη μπάλα και να κάνει μια καλή ντρίπλα ή μια καλή ατομική ενέργεια. Αυτός είναι ένας τρόπος για έναν παίκτη να πάρει την ομάδα στην πλάτη του. Άλλος μπορεί να κάνει ένα καλό τάκλι, άλλος μπορεί να είναι καλός στις μονομαχίες, άλλος μπορεί να τρέχει αδιάκοπα, είναι ανάλογα με τα χαρακτηριστικά. Δεν πρέπει το πάθος να νομίζουμε ότι είναι μόνο η δύναμη και το ξύλο.
– Θράσος
Θράσος ζητάμε περισσότερο από τους μεσοεπιθετικούς παρά από τους αμυντικούς. Εμείς οι προπονητές πρέπει να τους παρακινήσουμε ώστε να αποβάλλουν τον φόβο όταν βρισκόμαστε στο αντίπαλο μισό, ότι αν χαθεί η μπάλα τί θα γίνει. Δε μας ενδιαφέρει. Πολλές φορές θα ακούσουν από μένα (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα γίνουμε ατομιστές και δε θα δώσουμε τη μπάλα όταν πρέπει) να μιλάω στον Καραλή, τον Καραγκούνη, τον Καμαρά, στο Νάδτο, στο Σκόνδρα όταν προωθούνται, να πάνε να περάσουν κι ας τη χάσουν τη μπάλα. Θέλουμε από τους μεσοεπιθετικούς μας να πάρουν ενέργειες, να κάνουν το απρόβλεπτο ώστε να δημιουργήσουν προβλήματα στον αντίπαλο.
– Προσωπικότητα
Η προσωπικότητα δεν έχει ηλικία. Δηλαδή μπορεί ένας ποδοσφαιριστής 20 χρονών όπως για παράδειγμα ο Τάτος, σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι που καίει η μπάλα, να εμφανιστεί στον αγωνιστικό χώρο και να ζητάει τη μπάλα χωρίς να φοβάται τίποτα και να πάρει την ομάδα πάνω του. Αντίστοιχα μπορεί ο Νεμπεγλέρας ή ο Μπαζίνσκι με τον τρόπο που αγωνίζονται ή με τον τρόπο που θα μιλήσουν μέσα στο γήπεδο να παρακινήσουν τους υπόλοιπους.
Άρα αυτό για να το κάνεις πρέπει να είσαι ένας ισχυρός άνθρωπος, που κι από τον τρόπο παιχνιδιού σου, αλλά και από τον χαρακτήρα που έχεις να μπορείς να το μεταφέρεις μέσα στην ομάδα. Πολλές φορές μπορεί να χρειαστεί ο καλός ο τρόπος, πολλές φορές μπορεί να χρειαστεί κι ο κακός ο τρόπος. Το θέμα είναι αυτό να μην είναι παρεξηγήσιμο και όλοι συμπαίκτες να έχουν μάθει ο ένας τον χαρακτήρα του άλλου και να ξέρουν πως θα το χειριστούν.
– Ψυχολογία
Η ψυχολογία είναι πολύ σημαντική σε οποιοδήποτε άνθρωπο και σε οποιαδήποτε δουλειά. Προσπαθούμε πάρα πολύ και ατομικά και ομαδικά, άλλες φορές τα έχουμε καταφέρει άλλες όχι χρησιμοποιώντας διάφορα τρικ και μεθόδους, όπως κάναμε και στον πρόσφατο ημιτελικό. Το διαχειριστήκαμε πολύ καλά και νομίζω ότι μπήκαμε με άλλο πνεύμα ως ομάδα. Πολλές φορές όμως την ψυχολογία την φτιάχνουν τα αποτελέσματα.