Ο Αντώνης Νικοπολίδης μπορεί να έχει κατακτήσει 24 τίτλους, ωστόσο η στιγμή που σημάδεψε την καριέρα του ήταν η μετεγγραφή του στον Ολυμπιακό, ενώ “κρέμασε τα γάντια” του έχοντας ως απωθημένο ότι δεν αγωνίστηκε σε σύλλογο του εξωτερικού.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Αντώνη Νικοπολίδη στον Αδέσμευτο Τύπο:
Για το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του με τη Λάρισα: «Αν και είχα πολύ χρόνο μπροστά μου να προετοιμαστώ για το αντίο, αφού ήταν μια απόφαση που είχα πάρει και είχα ανακοινώσει εδώ και μήνες, ήταν δύσκολη η στιγμή και με μεγάλη συγκίνηση. Ο κόσμος μου συμπαραστάθηκε, οι συμπαίκτες μου ήταν δίπλα μου και γενικά πιστεύω ήταν όπως φαντάζεται κάθε ποδοσφαιριστής το τέλος του από την ενεργό δράση. Ξέρεις ότι είναι η τελευταία φορά που πατάς το χορτάρι ως επαγγελματίας, είναι πολλά τα συναισθήματα. Όπως είναι πολλές και οι διακρίσεις. Πήρα 24 τίτλους. Χωρίς καμία αμφισβήτηση, η στιγμή που σημάδεψε την καριέρα μου, ήταν όταν έφυγα από τον Παναθηναϊκό για τον Ολυμπιακό. Ήταν ένα στοίχημα για μένα. Καλούμουν να διαμορφώσω χαρακτήρα. Ήρθα σε μια ομάδα που ήξερε τον πρωταθλητισμό και έζησα μεγάλες στιγμές με τον Ολυμπιακό».
Για τη μετεγγραφή του από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό: «Έπρεπε να κερδίσω τον κόσμο του Ολυμπιακού. Κάτι που τελικά κατάφερα μέσα στο γήπεδο. Ο κόσμος με αγάπησε και τον αγάπησα κι εγώ. Εκτίμησε την προσφορά μου ως ποδοσφαιριστή και το χαρακτήρα μου κι αυτό με γεμίζει. Νομίζω ότι με αγάπησε ο κόσμος επειδή ήμουν ειλικρινής απέναντί του. Εγώ προσπάθησα να δώσω το καλύτερο και ο κόσμος το κατάλαβε αυτό. Εκτίμησε τον Αντώνη ως επαγγελματία, που τα έδωσε όλα για την ομάδα και ως άνθρωπο που προσέφερε τα πάντα για τη μεγάλη τους αγάπη, τον Ολυμπιακό τους».
Για την εμπειρία του εξωτερικού: «Πιστεύω ότι τα κέρδισα όλα. Αυτό που πραγματικά θα ήθελα να καταφέρω, αλλά δεν έγινε, ήταν να παίξω σε ένα πρωτάθλημα στο εξωτερικό. Ήταν το μόνο που μου έλειψε. Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω ως λάθος ότι δεν έφυγα. Απλώς δεν έτυχε».
Για τις διαφορές Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού: «Για εμένα ο Παναθηναϊκός ήταν σχολείο. Έμαθα τι σημαίνει επαγγελματισμός και ποιες είναι οι δυσκολίες μιας μεγάλης ομάδας. Στον Ολυμπιακό έζησα όσα ήθελα να ζήσω ως ποδοσφαιριστής, όσα ονειρευόμουν. Δεν μπορώ να βάλω στη ζυγαριά τη μία και την άλλη ομάδα».
Για τις εμπειρίες που αποκόμισε από το ποδόσφαιρο: «Πάντα κάθε αρχή είναι δύσκολη, ιδίως για ένα παιδί από την επαρχία που ξεκινάει στα 16 του με στόχο να προσπαθήσει να δείξει το ταλέντο του. Έτσι ήταν και για μένα. Πάντα υπάρχουν δυσκολίες, αλλά μέσα από αυτές διαμορφώνεις το χαρακτήρα σου, όχι μόνο ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, αλλά και ως άνθρωπος. Εμένα το ποδόσφαιρο δεν με δίδαξε να λειτουργώ μόνο ως επαγγελματίας στις υποχρεώσεις μου, αλλά με δίδαξε και άλλες αρετές τις οποίες έχω στη ζωή μου και πορεύομαι με αυτές».
Για το μέλλον του στο ποδόσφαιρο: «Δεν θα μπορούσα να παίξω άλλο. Είχα ουσιαστικά τελειώσει από πέρυσι. Ήθελα να κλείσω την καριέρα μου από το περασμένο καλοκαίρι, αλλά υπήρξε η πρόκληση μιας νέας σεζόν με μεγάλες αλλαγές στον Ολυμπιακό και από τη στιγμή που μου ζητήθηκε να μείνω και να βοηθήσω δεν το σκέφτηκα καθόλου. Αποφάσισα να συνεχίσω για έναν ακόμη χρόνο και τώρα τέλος. Πλέον, δεν με ακούει το σώμα μου, δεν νιώθω αυτός που ήμουν πριν από ενάμιση χρόνο και πιστεύω ότι ήταν καλύτερα για όλους μας να σταματήσω και να βρει ο Ολυμπιακό έναν άλλο τερματοφύλακα κι εγώ από την πλευρά μου να αλλάξω σελίδα στη ζωή μου και να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Η πρόθεσή μου είναι να παραμείνω στο χώρο. Θα δούμε. Σίγουρα πάντως, θα είμαι το ίδιο επαγγελματίας σε ό,τι κάνω. Δεν γίνεται να αρέσει κανείς μας σε όλους, κάποιους μπορεί να πληγώνουμε με τις αποφάσεις μας, αλλά έτσι είναι. Έκανα φίλους κι εχθρούς, αλλά δεν γινόταν αλλιώς».
Οι πιο σημαντικοί… σταθμοί στην καριέρα του: «Η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας μου ήταν το Euro. Όπως σημαντική στιγμή ήταν η μεταπήδησή μου από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό. Με αγάπησε ο κόσμος και οι άνθρωποι του Ολυμπιακού. Η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας μου σε συλλογικό επίπεδο, ήταν το νταμπλ του 2004/2005. Ήρθα στον Ολυμπιακό για να παίξω τρία χρόνια κι ο Θεός με αξίωσε να παίξω επτά. Ο Ολυμπιακός για μένα ήταν το λιμάνι μου. Σε μια στιγμή για μένα δύσκολη, φουρτουνιασμένη για την καριέρα μου, ο Ολυμπιακός αποτέλεσε λιμάνι για μένα και βρήκα την ηρεμία μου».