Η μέχρι πρότινος υποτιμημένη για το παρεχόμενο θέαμα Serie A είναι πια μια μεγάλη απόλαυση, έχουν γίνει 119 ματς από τα 380, έχουμε δρόμο πολύ μπροστά. Όχι μόνο τα ντέρμπι. Κάθε ματς είναι απόλαυση. Η οικονομική και αγωνιστική βελτίωση είναι εμφανής και η πρόοδος μικρομεσαίων ομάδων εμφανέστερη στο διάβα των χρόνων. Τα γκολ είναι 338 σε 12 αγωνιστικές. Μπορεί η «Μεγάλη Κυρία» να αμφισβητείται κάθε χρόνο και να διατηρεί τη θέση της στην κορυφή (προς το παρόν 7η επίθεση), αλλά κάποια στιγμή θα εκπέσει του θρόνου και η στιγμή θα είναι ιστορική.
Για μια ακόμη χρονιά, η Ίντερ φαντάζει και είναι η μοναδική σοβαρή απειλή για την πρωτοπόρο Γιουβέντους. Κούρσα τίτλου για δυο, σε μάχη μέχρις εσχάτων, αν ο παμπόνηρος Κόντε κρατήσει την ομάδα του μακριά από γκέλες (τύπου Βερόνα, λυτρωτική νίκη στο φινάλε) και ο τακτικιστής Σάρι τον «έχει τρία χρόνια να ντριμπλάρει αντίπαλο» Ρονάλντο στον πάγκο (η κόντρα τους, βούτυρο στο ψωμί των «νερατζούρι»)!
Η Ρόμα στην εξάδα ψάχνεται, η Τορίνο είναι ασταθής και μακριά από την περυσινή τροχιά Ευρώπης (αυτήν πάντως πληρώνει με έναρξη προετοιμασίας νωρίς και κούραση πριν τις χειμερινές διακοπές), η Νάπολι φλέγεται από αντιδράσεις στο εσωτερικό της ομάδας και στο εξωτερικό (ο Ντε Λαουρέντις γυρίζει ήδη ταινία, με τίτλο… Ritiro!), η Μίλαν αγνοεί την ιστορία της και πάει από Γκατούζο και Γκασπερίνι σε Πιόλι αναζητώντας ηρεμία και αποτελέσματα, η Σαμπντόρια βολοδέρνει στην ουρά και περιμένει από τον έμπειρο Ρανιέρι άγγιγμα σωτηρίας, κοινώς οι μεγάλοι έχουν πολλαπλές, άλυτες οικογενειακές ιστορίες και η ομάδα που κάνει θραύση και είναι χάρμα ιδέσθαι και εκμεταλλεύεται το μομέντουμ για να μπει σφήνα σε τροχιά Ευρώπης μετά από 26 χρόνια είναι η Κάλιαρι!
Ναι, αυτή η ομάδα του Μαράν που σκόρπισε στους πέντε ανέμους τη Φιορεντίνα στη Σαρδηνία και έκανε διπλό στο Μπέργκαμο, απέναντι στην Αταλάντα! Με τον πανύψηλο Όλσεν στην εστία, τους πλάγιους μπακ-χαφ Κατσιατόρε και Πελεγκρίνι, το εξάρι Τσιγαρίνι, το οκτάρι Ρογκ, το δεκάρι Ναϊνγκολάν, τους διαμόνιους Νάντεζ και Πέντρο πίσω από τον Σιμεόνε και τους στόπερ Πιζακάνε και Κλάβαν. Με Λυκογιάννη, Κάστρο, Ολίβα, Τσέρι και Φαραγκό αλλαγές. Ναι, αυτή η ομάδα του Μαράν με συνοχή και χημεία και αυτοματισμούς που είναι στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας (ισόβαθμη της Λάτσιο στους 26 βαθμούς) καθοδηγούμενη από τον απίθανο, αναγεννημένο Ναϊνγκολάν!
Ναι, αυτή η ομάδα του Μαράν που μετράει δέκα ματς αήττητη και καλπάζει στις 12 πρώτες αγωνιστικές, παίζοντας συνδυαστικό, επιθετικό (4η επίθεση, 3η άμυνα) και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο. Ναι, αυτή η ομάδα του Μαράν που χάνει τα δυο πρώτα εντός έδρας ματς της σεζόν από την ουραγό Μπρέσια και τη δεύτερη στη βαθμολογία Ίντερ και μετά είναι αήττητη, δείγμα συγκέντρωσης στο στόχο!
Η παλαιομοδίτικη «Σαρντένια Αρένα» γεμίζει ασφυκτικά, ο κόσμος παραληρεί με το γκρουπ, η ομάδα παίζει θελκτικό ποδόσφαιρο, συνεχίζοντας και βελτιώνοντας το περυσινό δείγμα γραφής του προπονητή που έφυγε μετά από τετραετή θητεία στην Κιέβο για να γράψει ιστορία στο νησί. Η Κάλιαρι είναι η αποκάλυψη της θεαματικής Serie A.
