Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο είναι από χθες ‘’ευδοκίμως τερματίσας’’ μια λαμπρή θητεία 20 ολόκληρων χρόνων. Αντάλλαξε τη φανέλα με το νούμερο 11 που φόρεσε για 19 απ΄ αυτές τις 20 σεζόν με θέση διοικητικού παράγοντα στη Μπαρτσελόνα και θα φοράει πλέον κουστούμι και γραβάτα κάθε φορά που θα εμφανίζεται στο Παλάου Μπλάου Γκράνα. Μαζί με τον Ναβάρο κλείνει ή σχεδόν κλείνει ο χορός των μεγάλων σκόρερ του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Θα κλείσει όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου και για τον Βασίλη Σπανούλη να κρεμάσει τη δική του φανέλα και να περάσει στη μπασκετική εφεδρεία.
Στην ουσία ο Ισπανός ‘’la bomba’’ ανήκει σε ένα εξαιρετικά ολιγομελές και επίλεκτο κλαμπ παικτών στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων. Πριν όμως φτάσουμε εκεί ακριβώς αξίζει μια μικρή αναφορά σε ένα παίκτη που ο μέσος Έλληνας φίλος του μπάσκετ τον είχε πολύ ψηλά στη λίστα love to hate! Βλέπετε, η λαμπρή εικοσαετής καριέρα του Ναβάρο συμπίπτει με την Ισπανική επικυριαρχία σε όλα τα επίπεδα του μπάσκετ και δεν είναι μια ή δύο οι φορές που η εθνική μας ομάδα βρήκε μπροστά της τη συγκεκριμένη χρυσή γενιά που βασικοί σημαιοφόροι της ήταν ο Ναβάρο και ο τελευταίος των Μοϊκανών, ο Πάου Γκασόλ. ‘’Μου φαίνεται σαν να’ ναι χτες μα πάνε 20 χρόνια’’ για να παραφράσουμε τους στίχους του Πάνου Κατσιμίχα που πρωτοείδαμε τον Ναβάρο και τον Γκασόλ αμούστακα παλικαράκια ακόμη στη δωδεκάδα της Μπαρτσελόνα σε ένα παιχνίδι των τελευταίων χρόνων του παλιού Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον ΠΑΟΚ. Ο Ρενέσες ήταν ο πρώτος που διέκρινε το ταλέντο τους και τους έδωσε την ευκαιρία. Την υπόλοιπη ιστορία την έγραψε ο χρόνος, η συνέπεια και μερικές χιλιάδες…καλάθια.
Για την αξία του Χουάν Κάρλος Ναβάρο μιλάνε πρωτίστως οι τίτλοι του: Δύο φορές πρωταθλητής στην Ευρωλίγκα με τη Μπαρτσελόνα (2003, 2010), 8 φορές πρωταθλητής Ισπανίας και 7 φορές Κυπελλούχος. Για το τυπικό της υπόθεσης είναι και ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Ευρωλίγκα αλλά στην πραγματικότητα το στοιχείο αυτό εμπεριέχει πολλά στοιχεία χάλκευσης και έχει να κάνει με τα λεγόμενα politics του μπάσκετ και πολύ λιγότερο με τις πραγματικές επιδόσεις του στα παρκέ.
Ο Ναβάρο κατάφερε να γίνει θρύλος του Ευρωπαϊκού μπάσκετ και το μεγαλύτερο τοτέμ της Μπαρτσελόνα για ένα βασικό λόγο πέρα από τις δεδομένες μπασκετικές του ικανότητες: Δεν την απαρνήθηκε ποτέ! Μόνο μια χρονιά αλλαξοπίστησε όταν την κοπάνησε για το ΝΒΑ επειδή όπως λένε ακόμη και σήμερα οι ‘’κακές γλώσσες’’ δεν άντεχε τις βάναυσες και παρωχημένες προπονητικές μεθόδους του Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Πήγε ένα χρόνο στο Μέμφις και μετά επέστρεψε αφού ήδη ο Ιβάνοβιτς αποτελούσε παρελθόν και στη θέση του καθόταν στον πάγκο των Μπλάουγκρανα ο Τσάβι Πασκουάλ. Υπό αυτή την έννοια με τους άλλους δύο μεγάλους σκόρερ στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων έχει ένα κοινό σημείο: Δεν δελεάστηκε ποτέ από τις σειρήνες του ΝΒΑ και προτίμησε να κτίσει μια θρυλική καριέρα στη γηραιά ήπειρο.
Για την Ευρωλίγκα που συστηματικά πλέον μετράει την ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ από τη δική της ίδρυση ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών. Για την ιστορία όλων των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων που ξεκίνησαν το 1957 και όχι το….2000 όταν έγιναν τα βαφτίσια της Ευρωλίγκα ο Ναβάρο είναι ο τρίτος σκόρερ. Το κλαμπ των παικτών με 4000 πόντους καριέρας στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα ήταν και παραμένει τριμελές απλά οι διαφορές είναι στις….λεπτομέρειες. Ακόμη και στην περίπτωση του Ναβάρο τα κιτάπια της Ευρωλίγκα περιλαμβάνουν επιλεκτικές στατιστικές αναφορές. Τους 4000 πόντους ο Ισπανός τους ξεπέρασε ένα σχεδόν χρόνο νωρίτερα πριν από τη βραδιά που ανακοινώθηκε. Πριν από το ξεκίνημα της Ευρωλίγκα είχε παίξει άλλη μια σεζόν (και 3 ακόμη αγώνες μια σεζόν νωρίτερα στους οποίους παρεμπιπτόντως δεν σκόραρε ούτε ένα καλάθι) με τη Μπαρτσελόνα στην κορυφαία Ευρωπαϊκή διοργάνωση και είχε σκοράρει 169 πόντους οι οποίοι αγνοούνται για την Ευρωλίγκα. Συνεπώς το σύνολο πόντων του στη διοργάνωση είναι 4321 και όχι 4152 όπως προφανώς θα ενημερωθούν όσοι ανατρέξουν στα αρχεία της Ευρωλίγκα. Κάτι που θεωρητικά κάνει την προσπάθεια του Σπανούλη να τον ξεπεράσει λίγο πιο….δύσκολη! Με μια διαφορά: Ότι ο Σπανούλης έχει ήδη ξεπεράσει και κατά πολύ μάλιστα τους 4000 πόντους σε όλα τα Ευρωπαϊκά Κύπελλα! Ο Ναβάρο δεν έπαιξε ποτέ σε άλλη Ευρωπαϊκή διοργάνωση με τη Μπαρτσελόνα αλλά ο Σπανούλης έπαιξε τέσσερις ακόμη σεζόν με το Μαρούσι σε τρεις διοργανώσεις της ΦΙΜΠΑ και την τελευταία του σεζόν στην ομάδα των βορείων προαστείων στο Eurocup της Ευρωλίγκα. Αυτό του δίνει ένα άθροισμα καριέρας 4255 πόντων κάτι που σημαίνει ότι ψάχνει μόλις 66 πόντους για να περάσει στην δεύτερη θέση των σκόρερ όλων των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων από το 1957 που ξεκίνησαν οι διοργανώσεις. H πρωτιά βεβαίως είναι καπαρωμένη στη σχετική λίστα εδώ και πολλά χρόνια και δεν θα αλλάξει κάτοχο για τα επόμενα πολλά χρόνια. Μπορεί ο Γκάλης να μην….υπάρχει στα αρχεία της Ευρωλίγκα αλλά έχει σκοράρει στη διοργάνωση 4030 πόντους, όταν αυτή λεγόταν Κύπελλο Πρωταθλητριών και επιπρόσθετα έπαιξε με τον Άρη και τρεις σεζόν στο παλιό Κύπελλο Κόρατς όπου πρόλαβε να σκοράρει άλλους 864 πόντους. Κάτι που τον φέρνει πολύ κοντά όχι απλά στους 4000 πόντους αλλά στους 5000 πόντους, όριο που θα είχε ξεπεράσει προφανώς αν δεν έπαιρνε την απόφαση να κλείσει πίσω του την πόρτα του κλειστού του Μετς στο ξεκίνημα της περιόδου 1994-95!
Για την ιστορική αποκατάσταση των πραγμάτων ιδού πως έχουν τα πράγματα στη λίστα του σκοραρίσματος για το κλαμπ των παικτών με +4000 πόντους καριέρας στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα (ανεξάρτητα διοργάνωσης)
ΠΑΙΚΤΗΣ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ ΚΥΠΕΛΛΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ ΑΛΛΑ ΕΥΡΩΠΑΊΚΑ ΚΥΠΕΛΛΑ ΣΥΝΟΛΟ ΠΟΝΤΩΝ
Νίκος Γκάλης 0 4030 864 4894
Χουάν Κάρλος Ναβάρο 4152 169 0 4321
Βασίλης Σπανούλης 3736 0 419 4255